به نظر می رسد در شرایطی که احتمال کشیده شدن انتخابات به مرحله دوم بالاست، حضور هر سه کاندیدای اصولگرا در صحنه انتخابات تا پایان رقابت ها بهترین گزینه است و عدم انصراف آنها به نفع یکدیگر به منزله وجود تفرقه و اختلاف در جریان نیروهای انقلابی نیست.

ازجمله الزامات انتخابات وجود رقابت میان دیدگاه‌ها و جریان‌های مختلف است. لذا اگر قرار است که رقابت سیاسی منجر به انتخاب گزینه‌های اصلح برای اداره امور کشور و تحصیل نتایج مطلوب شود، بایستی باید و نبایدها و الزاماتی بر آن حاکم باشد. از این‌رو، در ارتباط با برگزاری انتخابات و رقابت سیاسی در کشور می‌توان الزامات رقابت سیاسی را برشمرد.

بررسی دیدگاه ها و مواضع، آقایان رئیسی، روحانی، جهانگیری و قالیباف، به عنوان چهار نامزد اصلی انتخابات اولویت بیشتری نسبت به بقیه دارد، از آنجا که بررسی همه مواضع آنها در یک نوشته ممکن نیست، سعی می شود، بدون جانبداری از فرد خاصی، کلیدواژه های مهم مواضع آنان استخراج و معرفی شود.

مردم امروزه خوب می‌فهمند که کسی که به گود رقابت آمده بایستی با توجه به مسائل اساسی و اصلی جامعه که امروز در رأسش مسائل اقتصادی، حل بیکاری، حل رکود و اشتغال جوانان است، برنامه ارائه دهد و می‌دانند که پرداختن به مسائل حاشیه‌ای نوعی فرار از پاسخگویی به حساب می‌آید.

مقام معظم رهبری در دیدار معلمان و فرهنگیان(17/02/1396) می فرمایند« آنچه برای منافع ملت به‌صورت فوری لازم است، حضور مردم است. حضور مردم دشمنان را از هیبت جمهوری اسلامی می‌ترساند. این هیبت ناشی از امثال حقیر نیست، به‌خاطر حضور مردم است. دولت‌ها تأثیری ندارند.»

هرگونه تعامل و دوستی به قیمت عدول از اصول ممنوع می باشد. نفوذ می‌گوید دوستی با دشمن ما را ملزم به دست برداشتن از اصول می کند. بر اساس آیات قرآن رهبران الهی باید نفوذ ناپذیر باشند، علاوه بر این ها، مسولین نظام ما، رئیس جمهور، رئیس مجلس، نمایندگان مجلس و رئیس قوه قضائیه نیز باید نفوذ ناپذیر باشند.

مواضع روحاني در برنامه انتخاباتي‌اش پس از افتتاح راه آهن همدان، گامي فراتر از "تخريب رقيب" برداشت که مي‌توان آن را اقدامي انتحاري و از جنس "رقيب هراسي افراطي" دانست.

آنچه در مناظره‌ی دوم بیش از همه موردتوجه قرار گرفت، مشخص‌تر شدن شعارهای کاندیداها و جامعه‌ مخاطب آنها بود. به عبارت دیگر، اگر از منظر طبقاتی به مناظره دوم بنگریم، در این مناظره بیش از مناظره نخست، گرایش طبقاتی نامزدها مشخص شد؛ بدین معنا که تحلیل شعارها و محتوای سخنان نامزدها ما را بیش از گذشته به پی بردن به پایگاه طبقاتی آنها رهنمون می‌سازد.

این سند ۲۰۳۰ سازمان ملل و یونسکو و این حرفها،(۸) اینها چیزهایی نیست که جمهوری اسلامی بتواند شانه‌اش را زیر بار اینها بدهد و تسلیم اینها بشود. به چه مناسبت یک مجموعه‌ی به‌اصطلاح بین‌المللی‌ای -که قطعاً تحت نفوذ قدرتهای بزرگ دنیا است- این حق را داشته باشد که برای کشورهای مختلف، برای ملّتهای گوناگون، با تمدّنهای مختلف، با سوابق تاریخی و فرهنگی گوناگون، تکلیف معیّن کند که شما باید این‌جوری عمل کنید؟ اصل کار، غلط است. ... اینکه ما برویم سند را امضا کنیم و بعد هم بیاییم شروع کنیم بی‌سروصدا اجرائی کردن، نخیر، این اصلاً مطلقاً مجاز نیست؛