برای بررسی موفقیت و یا عدم موفقیت یک نظام سیاسی و ارائه تحلیل درست و منطبق با واقع مزیت‌های آن، نسبت به مصادیق ملی و جهانی، راهی جز بهره­گیری از روش قیاس نداریم....

برای درک واقعیات انقلاب اسلامی، توجه به وضعیت ایران در دوران رژیم طاغوت از جهات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی یک ضرورت است. بدون توجه به شرایط داخلی و خارجی ایران در دوران ماقبل از انقلاب اسلامی، نمی‌توان به اهمیت و عظمت دستاوردهای این انقلاب بزرگ پی برد.

در دوران معاصر که عصر اطلاعات و آگاهی است انقلاب اسلامی به عنوان یک انقلاب آگاهی بخش، به دنبال صدور فزاینده این آگاهی در اقصی نقاط جهان جهت شکل دادن نظم نوین انقلابی در جهت آزادی و آبادانی جوامع بشری است و رمز تداوم انقلاب نیز در همبسته بودن این سه عنصر در یک فرایند منطقی و مستمر است .

با توجه به اینکه خوی اشرافی گری و پول و قدرت پرستی، برخی مسئولین را از اهلیت نظام خارج کرده است؛ مردم نباید امانت انقلاب را به دست آن‌ها بسپارند. بنابراین آگاهی مردم و اقدام به هنگام در مقاطع حساس مانند انتخابات، رمز بازگشت انقلاب به مسیر اصیل اولیه است.

برای رسیدن به پیشرفت‌های بیشتر باید این روحیه انقلابی‌گری همچنان حفظ شود و در اقشار مختلف جامعه از دانشگاهیان و قشرهای نخبگی کشور تا توده‌های مردم تقویت شود. تنها با تعقیب مسیر انقلاب است که هم می‌شود مقابل بیگانگان ایستاد و طرح و نقشه‌های ظالمانه آن‌ها را خنثی کرد و هم می‌توان به پیشرفت و موفقیت دست یافت.

دو نوع دوقطبی‌سازی ممکن است اتفاق بیفتد؛ یکی دوقطبی‌ میان نیروهای داخلی کشور و معتقد به اصول و مبانی انقلاب که امری مضر بوده و باید بشدت از آن اجتناب شود؛ دیگری دوقطبی میان مجموعه نیروهای انقلاب از یک‌سو و ضدانقلاب و معاندین از سوی دیگر که اساسا هدف از طرح موضوع انقلابی‌گری نیز همین است؛ این نوع دوقطبی مثبت است زیرا در این صورت مرز میان انقلاب با ضدانقلاب مشخص و هویت انقلابی معنا می یابد.

فلسفه وجودی سپاه حفاظت از انقلاب است که به تعبیر مقام معظم رهبری(مدظله العالی) این حفاظت محافظه کارانه نیست بلکه پیش برنده است. هر زمان باید بفهمیم مهمترین محور عملیاتی دشمن کدام است و اینکه عملیات فرعی ما را از عملیات اصلی دشمن بازندارد. امروز مهمترین اصل برای ضربه زدن به انقلاب بر اصل تعامل بنا نهاده شده است.