محسن ردادی گفت: بخشی از تاریخ انقلاب اسلامی، تصدی بخش‌های سیاسی و فرهنگی است و قرار است این بخش‌ها به دست کسانی برسد که با تفکر انقلابی سازگاری ندارند. در این دوران کسانی چون سیدمرتضی آوینی به دلیل تعلق به حضرت امام به حاشیه رفتند.

افراد مختلف التقاطی، که برخی مبارزه و برخی ماده‌گرایی را محور تفکرشان قرار داده بودند، «ارزش‌های دینی» را نیز مطابق آن تفسیر می‌کردند. «حجاب» هم یکی از این ارزش‌های دینی بود که از گزند این تفسیرهای انحرافی در امان نبود

حسن انصاری نوشت: اپوزیسیون که نه اطلاع درستی از تاریخ ایران دارد، نه شناختی از هویت ملی و عناصر سازنده آن و جایگاه سنت‌های دینی و فرهنگ مذهبی در تاریخ و آگاهی ملی، طی چند سال گذشته دست به تحریف همه جانبه زده است.

انقلاب اسلامی به عنوان بزرگ‌ترین تحول الهی معاصر بیش از آنکه به شکل الهی تحلیل شده باشد حتی از سوی خود انقلابی‌ها هم به شکل مادی تحلیل شده است. در صورتیکه اگر انقلاب از راه درست تحلیل شود تکامل بشری را برایمان مشخص می‌کند.

حمیدرضا شاکرین گفت: انقلاب ۵۷ نه فقط یک رخداد سیاسی، بلکه به دلیل اتکا بر دین موجی را درباب دین‌گرایی در جهان به راه انداخت. میشل فوکو، فیلسوف نامی فرانسوی می‌گوید که انقلاب ایران، بار دیگر خدا را به صحنه اجتماع و زندگی کشاند.

وزیر ارشاد می‌گوید پس از انقلاب اسلامی خدمات زیادی به روستا شد، اما اقتصاد خانگی آسیب دید. اغلب مصرف‌کننده شدند در حالی که قبلاً تولیدکننده بودند. باید در مسیر تقویت این امر حرکت کنیم.