چکیده: بحث حجاب در پیشینه کشور ایران تا این حد پرحاشیه و جنجالی نبوده است. نقطه آغازین برجسته شدن مساله حجاب به طور واضح مطرح نمی‌شود و مختصات محیطی و خصوصیات فرهنگی که موجب به وجود آمدن مدل آزادی غربی شده است به ندرت تبیین می‌شود، لذا آنچه امروز به اسم دفاع از حجاب از زبان صاحبنظران مطرح می‌شود در تاثیر از عدم ریشه‌یابی دقیق مساله بوده و خطاهای تحلیلی رایجی را نیز به دنبال داشته که این خطاهای تحلیلی باعث می‌شود متولیان امور فرهنگی راهکارهای اشتباهی برای ترویج حجاب تجویز کنند. حجاب وسیله‌ای برای سالم‌سازی روابط انسانی بوده و داشتن نگاهی فراتر از یک ابزار برای حجاب اشتباهی دیگر از مجموعه اشتباهات‌مان راجع به حجاب است. با چه استدلالی اصل تدریجی بودن معارف اسلام‌‌‌‌‌‌‌‌‌ درباره حجاب کنار گذاشته می‌شود؟ با توجه به اینکه حجاب یک مسؤولیت جمعی بوده و مردان و زنان جامعه در سالم‌سازی روابط انسانی سهیمند، چرا تمام نگاه‌ها محدود به زنان جامعه شده است؟ تعیین مصداق برای حجاب و نگاهی انحصاری‌‌‌‌‌‌‌‌‌ درباره مصداق حجاب در ایران‌‌ آن هم با وجود اینکه لباس‌های بومی و محلی در ایران نظر شارع اسلام را‌‌‌‌‌‌‌‌‌ درباره حجاب تامین می‌کند، خطایی به علاوه خطاهای قبلی است. وضع موجود حجاب در جامعه ایران، چه از سوی افراد باحجاب و چه از سوی افراد‌‌‌‌‌‌‌‌ بی‌حجاب، بیش از آنکه نتیجه انتخاب آنها باشد، نتیجه فشارهای هنجاری و کم‌کاری متولیان فرهنگی جامعه است. در این مقاله به 17 خطای رایج درباره حجاب پرداخته می‌شود.