افزایش چند برابری قیمت نفت ایران در دهه ۵۰ تأثیر مثبتی بر سطح رفاه مردم نگذاشته است. روستاییان که با فقر دست و پنجه نرم می‌کردند و با رؤیای دستیابی به زندگی بهتر به سمت شهر‌ها روان شده بودند، پس از رسیدن به تهران با مشکل مسکن مواجه و گرفتار بلایی دیگر، یعنی زاغه‌نشینی شدند.

رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین گفت: «هیچ معنا ندارد کسی که سوخت یا خوراک ارزان قیمت از دولت دریافت می‎کند، همچنان ارز را با قیمت ۶۵ هزار تومان بر اساس بازار توافقی عرضه کند. اگر همه چیز بر اساس روابط بازار است، پس در اختصاص نهاده‌های تولید نیز آنها باید بر اساس روابط بازار این اقلام را دریافت کنند؛ درست نیست آنجا مشمول نرخ‎گذاری سوبسیدی بشوند؛ اما اینجا لیبرال شوند و به بازار آزاد معتقد باشند.»

رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین گفت: «وقتی نرخ دلار در بازار آزاد ۸۰ هزار تومان است، رقمی که با آن انرژی به صنایع فروخته می‌شود، تقریباً رایگان است. در صورتی که سازکار‌های لازم برای بازگرداندن یارانه به کار گرفته شود و یارانه‌های پرداختی به نوعی برگردانده شوند و تولیدکنندگان نهاده‌ها را با یارانه بگیرند و ارز را براساس عرضه و تقاضا بفروشند، ارز مورد نیاز صادرات در بهترین شکل ممکن به کشور بازمی‌گردد و دست بانک مرکزی برای تأمین ارز مورد نیاز کشور حتی مسافران و دانشجویان باز می‌شود.»