موانع ذهنی و روانی، بخشی از چالش‌ها و موانع پیش‌ روی حمایت از کالای ایرانی است. شاید بتوان گفت که مهمترین مانع روانی برای حمایت از کالای ایرانی، جاافتادن این بحث در ناخودآگاه ایرانیان است که کالای ایرانی، فاقد کیفیت بوده و نامطلوب است. حال برای زدودن این تصویر در ذهن‌ها باید با تبیین و روشنگری اهمیت موضوع را به باور افکار عمومی رساند.

در اواخر سال 96 موضوع استعفای نجفی در رسانه ها مطرح شد اما با انکار کرسی نشینان خیابان بهشت و اصرار شهردار، همراه بود. بالاخره 19 فروردین نجفی با حضور در صحن شورای شهر با اصرار و پافشاری بر استعفای خود، بیماری را علت آن و موضوع را خارج از اراده شخصی و بر مبنای مشیت الهی دانست. نحوه مواجهه شورای شهر با این استعفا قابل تأمل است !

اگرچه امسال به «حمایت از کالای ایرانی» نام‌گذاری شده، اما درواقع، روح کلی حاکم بر حمایت از کالای ایرانی، همان تقویت تولید داخلی، تحقق اقتصاد مقاومتی، استحکام ساخت درونی، اشتغال‌زایی و... است. از این‌رو، برای فهم دیدگاه ایشان درباره‌ی حمایت از کالای ایرانی باید مجموعه‌ی دیدگاه‌های ایشان درباره‌ی موارد ذکر شده در بالا را بررسی کرد؛

وقتی دفترچه تلفن 40 تا 50 میلیون ایرانی در اختیار تلگرام باشد و رئیس رژیم صهیونیستی به پاول دوروف که مالک و سرمایه گذار تلگرام است به عنوان سرمایه ای بزرگ برای اسرائیل یاد ‌کند و بگوید او از برادر به من نزدیکتر است نمی توان نگاه امنیتی به این مقوله نداشت.

انقلابی کسی است که علاوه بر طرفداری از انقلاب در حوزه‌های سیاسی، به رعایت و فصل‌الخطاب قراردادن ارزش‌ها و شیوه‌های انقلابی در سبک زندگی و معیشت خود توجه داشته باشد. تنها در این صورت است که می‌توان به کارآمدی انقلابی‌گری در حوزه‌ی سیاست و تداوم و استحکام آن امیدوار بود.

حضرت امام(ره) حماسه بزرگ ملت را چنين توصيف نمود: «صبحگاه 12 فروردين كه روز نخستين حكومت اللَّه است، از بزرگترين اعياد مذهبي و ملي ماست. ملت ما بايد اين روز را عيد بگيرند و زنده نگه دارند. روزي كه كنگره‏ هاي قصر 2500 سال حكومت طاغوتي فرو ريخت و سلطه شيطاني براي هميشه رخت بربست و حكومت مستضعفين كه حكومت خداست به جاي آن نشست...»

امیدآفرینی‌های مقام معظم رهبری در راستای گزاره‌ی «آرمان‌گرایی واقع‌بینانه» تعریف می‌شود؛ یعنی در عین اینکه برخاسته و مبتنی بر واقعیت‌های جاری کشور است، دارای وجهه‌ی آرمانی – ارزشی بوده و مانع از غلطیدن نظام و مسئولان مختلف در دام واقع‌گرایی و خطای محاسباتی می‌شود.

قبيله گرايي سالهاست که روند توسعه نظام اسلامي را دچار معضل کرده و از هم افزايي توانمندي‌هاي مادي و انساني کاسته است. منطقي آن است که با تغييرات کارگزاران، سياست‌ها دستخوش تغيير و نوسان نشوند؛ اما متأسفانه روند تحولات سياسي سه دهه گذشته کشور از اين واقعيت به دور بوده و شاهد نوعي حرکت زيگزاگي و تصميمات نوسان‌دار در مسير حرکت توسعه کشور هستيم.

حمايت از کالاي ايراني نيازمند فرهنگ سازي و تقويت اراده ملي و بسيج عمومي است که تک تک افراد جامعه بايد خود پيشگام اين ميدان باشند. اين امر ابتدا از خود، سپس خانواده و دوستان و اطرافيان و فاميل بايد آغاز گردد و سپس در سطوح مختلف اجتماعي تبليغ و ترويج شود. به واقع تا ملت نخواهند حمايت از کالاي ايراني محقق نخواهد شد!