روزنامه های اصولگرا و اصلاح طلب در این هفته در حالی تقابل خود با یکدیگر را ادامه دادند که محور مباحث آنها مشترک نبود یعنی در حالی که اصلاح طلبان با توجه به نتایج برجام و عملکرد دولت و شهرداری حرف چندانی برای گفتن نداشتند، روزنامه های اصولگرا نصیحت دولت را در دستور کار خود قرار دادند.

ساختارهای اقتصادی موجود بیش از آنکه منجر به قوام تولید گردد، منتج به توزیع و واسطه گری شده است؛ سود هنگفت ناشی از واردات و دلالی شاهدی بر این مدعاست. اصلاح ساختارهای اقتصادی کشور مانند دریافت مالیات، نظام بانکی و نحوه حمایت از تولید می تواند اقتصاد را از بانک محوری به تولید محوری سوق دهد. می توان با انسجام بین سازمانی، امور مربوط به بانک، بیمه، مالیات، بهداشت و... را تسهیل و در خدمت تولید قرار داد.

منازعات کلامی نه تنها هرگز دردی از جامعه را دوا نمی کند بلکه بر زخم های مردم نمک می پاشد و در سابقه تاریخی ملت ایران نیز خاطرات تلخی از این منازعات وجود دارد. یکی از دلایل شکست مشروطیت را می توان همین دامنه دار شدن اختلافات درونی دانست که نشریات و رسانه ها آتش بیار معرکه شدند.

تأثیر گذاری رسانه های مجازی بر جامعه مخاطب هم در سال 88 و هم در سال 96 شاخص بوده است. نقش توییتر در سال 88 به قدری موثر بود که معاون سازمان سیا (آژانس اطلاعات مرکزی) در مصاحبه ای گفت: ما به جاسوس‌های خود در ایران گفته ایم به خانه هایشان برگردند چرا که اعضای فیس بوک و توییتر به اندازه ده ‌ها جاسوس برای ما اطلاعات جمع می کردند.

درحالی که پنج ماه از انتخاب آقای روحانی به عنوان رئیس جمهور و چندین ماه از حضور محمدعلی نجفی در شهرداری تهران می گذرد اما هنوز رسانه های اصلاح طلب و برخی مسئولان کشور از فضای انتخابات خارج نشده اند و به جای تلاش برای پیشبرد کشور و حل مشکلات مردم، مدام به دنبال بازسازی تقابل های انتخاباتی هستند!

اکنون که مشکلات عینی و معیشتی زمینه‌ مناسب برای طرح انواع توطئه‌ها و سم‌پاشی‌ها از سوی دشمنان را فراهم کرده است، باید نشان داده شود که با تکیه بر ظرفیت‌های درونی و نیروهای انقلابی و دست توانای نظام می‌توان مسائل و چالش‌های موجود را حل کرد. این موضوع، اساسی‌ترین راه‌حلی است که همه نخبگان و جریان‌ها بر آن اتفاق‌نظر دارند

من عرض بکنم به شما؛ یک مثلّثی در این قضایا فعّال بوده است. مال امروز و دیروز هم نیست؛ این سازمان‌دهی‌شده بوده است. اینهایی که عرض میکنم، همه قرائن اطّلاعاتی دارد؛ حالا بعضی آشکار است و حرفهای خودشان است، بعضی هم از طُرق اطّلاعاتی به دست آمده است. یک مثلّثی فعّال بودند: نقشه مربوط به آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها است؛ نقشه را آنها کشیدند. چند ماه هم هست دارند نقشه میکشند. اینکه «بیاییم از شهرهای کوچک شروع کنیم، [بعد] به طرف مرکز بیاییم و مردم را نسبت به مطالباتشان فعّال کنیم و اینها را داغ کنیم»، این نقشه‌ای است که کشیده شده و چند ماه است روی این نقشه دارند کار میکنند. نقشه مال آمریکایی‌ها و عوامل رژیم صهیونیستی است. پول مال یکی از این دولتهای خرپول(۲) اطراف خلیج فارس است.

با ادامه یافتن اغتشاشات و مشخص شدن این که منتقدان نقشی در این آشوب ها نداشتند، روزنامه های اصلاح طلب ترجیح دادند به جای گرفتن گارد تدافعی و انتصاب بی نتیجه این موضوع به منتقدان دولت، خواسته های خود را به عنوان خواسته مردم مطرح کنند که یکی از آنها رفع حصر بود.

وقایع اخیر در کشور، خارج از برنامه‌ریزی بیگانگان برای کانالیزه کردن مطالبات به حق مردمی، یک زنگ‌خطر و هشدار جدی برای نخبگان سیاسی بود و حاوی این مطلب بود که آنها باید سیاست ‌ورزی را در حل مشکلات مردم تجربه کنند و نه در اتهام‌زنی به یکدیگر و سرگرم شدن به کارهایی که حاصلی در بر نخواهد داشت.