در این فضا و تحت تأثیر تألمات روحی ناشی از زلزله مراقب باشیم سایر اقدامات نظام را زیر سؤال نبریم، به عنوان نمونه در حال حاضر زمان بحث در مورد مسکن مهر نیست اگرچه باید برخی از کاستی های آن را پذیرفت ولی طرح چنین مباحثی در این موقعیت حرکت در پازل دشمن و افراد خود فروخته است نه دلسوزی برای هموطنان.

موقعیت و شخصیت ناطق نوری به گونه‌ای است که به نظر می‌رسد اکنون در میان اکثریت شخصیت‌ها و جریان‌های سیاسی کشور، تمایلی جدی برای بازگشت ناطق به عرصه سیاست کشور وجود دارد. درواقع، هر سه جریان اصلاح‌طلب، اصولگرا و اعتدال‌گرا درصدد آن هستند تا با رایزنی با ناطق، وی را به نفع خود وارد عرصه فعالیت‌های سیاسی کنند.

مثلث شوم و جنگ طلب امريكا، رژيم صهيونيستی و آل سعود، گرچه خواهان نابودی حزب الله، مقاومت و جمهوری اسلامی هستند، لكن جرئت ورود به جنگ برای رسيدن به اين اهداف را به دليل اقتدار دفاعي طرف مقابل ندارند.

مردم انتظار معجزه از سوی دولت در یک دوره 100 روزه را ندارند بلکه آنها می خواهند حداقل دولت برنامه مدون خود برای حل مشکلات کشور را به همراه اقدامات انجام شده در این مسیر ارائه دهد. البته مشخص نیست دولت کی و چه زمانی می خواهد به روز صدم برسد و برنامه ها و اقدامات انجام شده خود را گزارش کند.

اگرچه شاید اصلاح‌طلبان در برهه‌ای ناچار شوند که به آقای لاریجانی روی بیاورند، اما به نظر می‌رسد که آقای لاریجانی بیشتر درصدد است تا در ائتلاف با چهره‌های به اصطلاح معتدلی چون آقای روحانی، یک هویت متمایز برای خود تعریف کند. تحلیل کنش و واکنش‌های وی،‌ بویژه در چیدمان کابینه دوازدهم، نشانه‌ای از این قضیه بود.

برخی از روزنامه های اصلاح طلب همانند روزنامه ابتکار هیچ عکسی در خصوص راهپیمایی مردم در 13 آبان منتشر نکردند و برخی دیگر با نگاه متفاوت و به نوعی با رویکرد زیر سوال بردن برگذاری این مراسم در خصوص آن مطلب نوشتند. برای مثال روزنامه شرق با تیتر «پشیمانی از عملکرد گذشته» و «خط امامی ها چگونه اصلاح طلب شدند» به این موضوع پرداخت

نخستین اقدامات دولت آمریکا در ایران که در قالب کودتای 28 مرداد بروز یافت تا امروز که ترامپ به عنوان نماینده مردم از ذات جامعه ایالات متحده پرده بر می دارد، نشان می دهد که مشکل آمریکا نه اشغال سفارت این کشور است نه هسته ای. خصومت آمریکا ناشی از حس برتری طلبی است که حق رهبری دنیا را مختص خود می داند و دیگران را مستحق مدیریت

آمريكا كه تمام تلاش خود را در حمايت از رژيم شاه و جلوگيري از پيروزي انقلاب به كار بسته بود، سفارت خود را به عنوان پايگاهي براي توطئه عليه انقلاب تبديل کرد، تا بتواند آن بخش از اقداماتش را كه مي‏ توانست در پوشش ديپلماتيك براي شكست يا به انحراف كشاندن نظام نو پاي اسلامي انجام دهد، با مركزيت سفارت به اجرا درآورد.

این موضوع بسیار قابل تأمل است که چرا دولت در جریان مذاکرات و عمل به تعهدات خود به خوی استکباری آمریکا توجه نکرده و تبعات آن را در نظر نگرفته است و اکنون بیان دارد کسانی که با شما مذاکره می کنند دیوانه اند؟