تقلای افراطیون و معاونت فرهنگی وزارت علوم برای احیای شاخه گروهکی نفوذی در دفتر تحکیم وحدت با ناکامی در گام اول مواجه شد.
به گزارش خبرنامه دانشجویان ایران شامگاه چهارشنبه با برگزاری نشست موسوم به شوراهای احیا آن هم بدون طی مراحل قانونی در دانشگاه صنعتی امیرکبیر و در ساختمان ریاست (سالن شورای این ساختمان) موافقت شد.
نشستی که روز پنجشنبه با همه برنامه‌ریزی و وعده، با حدود 15 نفر از دانشجویان دیگر دانشگاه‌ها در دانشگاه صنعتی امیرکبیر برگزار گردید و این جمعیت آنقدر کم و بی‌اهمیت بود که تعجب ما را برانگیخت و منتظر ماندیم تا شاید در ادامه به این جمعیت افزوده شود که چنین اتفاقی در عین ناباوری رخ نداد.
به گزارش خبرنگار این خبرنامه پس از انتخابات سال 92 پس مانده‌های جریان رادیکال و مرتبط با سرحلقه‌های فراری طیف علامه در کنگره آمریکا تلاش کردند ضمن اعلام موجودیت تحت عنوان شورای احیای انجمن‌های (اسلامی) اقدام به بازسازی ظرفیت تشکیلاتی خود با ویترینی جدید جهت سوء استفاده از ظرفیت دانشگاه نماید، که با هوشیاری جریان اسلام‌گرا در دانشگاه‌ها مواجه شد و با گذشت 3 سال از فعالیت مستمر و تشکیل حلقه‌هایی در سطح کشور به دلیل تضاذ ذاتی این جریان با روحیه استقلال طلبانه جریان دانشجویی هرگز نتوانسته به عنوان یک ظرفیت مهم دانشجویی شناخته شود.
اما با آغاز سال جدید و از ابتدایی‌ترین روزهای بازگشایی دانشگاه‌ها در فروردین ماه سال 95 این جریان مجددا با چراغ‌های خاموش فعال گردید تا شاید بتواند جای پایی برای خود در محیط دانشگاه‌ها باز کند و به همین دلیل تلاش نمود تا با برقراری ارتباطات متعدد با تعدادی از تشکل‌های دانشجویی پیش از پایان سال تحصیلی نشستی را جهت اعلام موجودیت خود برگزار کند.
کوس رسوایی این جریان آنچنان بلند شده است که حتی تعدادی از انجمن‌های اسلامی در دانشگاه‌های کشور که از قضا در دولت یازدهم و با تابلوی حمایت از این دولت تشکیل شده‌اند نیز طی روزهای گذشته با انتشار بیانیه‌ای اعلام کردند که حاضر به همراهی جریان مذکور و حضور در این نشست نیستند.
همین روند باعث شد که با وجود همه تدارکات، نشست روز پنجشنبه این جریان در شورای ساختمان ریاست دانشگاه امیرکبیر، تنها با استقبال 15 نفر مواجه شود. دقیقا به همین دلیل بود که رسانه‌ها دیدار محمدرضا عارف با جریان مذکور را در قالب نشست یکی از تشکل‌های درون دانشگاهی دانشگاه صنعتی امیرکبیر پوشش دادند که البته واقعیت مطلب هم همین بود چرا که با فراخوان درون خوابگاهی و وعده ناهار در روز تعطیل بود که تعدادی از دانشجویان دانشگاه امیرکبیر با حضور خود در این نشست تعدادشان از اعضای حاضر از دانشگاه‌های سراسر کشور بیشتر شده بود.
اما مسئله‌ای که در خصوص این نشست همچنان جای بحث دارد و به نظر می‌رسد پرونده‌اش همچنان مفتوح است اینکه چطور دانشگاه صنعتی امیرکبیر جهت برگزاری چنین نشستی بدون دارا بودن هرگونه مجوز قانونی از هیئت نظارت بر تشکل‌های این دانشگاه در اختیار جریان مذکور قرار گرفت و چه کسی و یا کسانی مسئولان این دانشگاه را به انجام این امر غیرقانونی ملزم و یا راضی نمودند؟ آیا ستاد وزارت علوم، معاونت فرهنگی این وزارتخانه و شخص ضیاء هاشمی به عنوان معاون فرهنگی اجتماعی این وزارتخانه از این اقدام غیرقانونی مطلع نشده‌اند تا مانع ادامه این روند شوند و یا خود نیز از عوامل بیرونی سفارش کننده و یا ملزم کننده دانشگاه صنعتی امیرکبیر در برگزاری نشست غیرقانونی مذکور می‌باشند؟
در عین حال وزیر علوم باید به یاد داشته باشند که چطور در دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب مورد تفقد ایشان قرار گرفت و فرمودند که به ایشان اعتماد دارند اما زیر مجموعه‌شان را در وزارت علوم مراقبت کنند.
