این شهیدان وقتی لباس پاسداری به تن می‌کردند، تمام توان و فکرشان را می‌گذاشتند تا به تکلیف عمل کنند. بعضی از این شهیدان در همان سال‌های نخست پاسداری و در دوران جنگ تحمیلی یا مبارزه با گروهک‌های ضدانقلاب به آرزویشان که شهادت بود، رسیدند، اما بعضی از این سبزپوشان ماندند و پس از چند سال جهاد در مسیر حفظ امنیت، پیشرفت در زمینه‌های نظامی و علمی و سازندگی، مبارزه با تروریسم به رفقای شهیدشان پیوستند. جمعی از شهدای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با تسلط بر علوم نظامی، استراتژیک، هوا و فضا، تسلط بر روابط و معادلات منطقه‌ای و مدیریت کلان توانستند کشور را به قله نزدیکتر کنند که این سعی و تلاش و خلوصشان برای همیشه در تاریخ انقلاب اسلامی ثبت خواهد شد.
در این شماره به مناسبت سالروز ولادت امام حسین (ع) که روزپاسدار است، خواسته‌ایم در این شماره به شهیدان پاسداری اشاره کنیم که در این یک سال قمری رخت شهادت را به تن کرده‌اند.
شهید محمدرضا زاهدی:
شهید محمدرضا زاهدی: ایشان از فرماندهان نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود که ۱۳ فروردین سال ۱۴۰۳ در حمله رژیم‌صهیونیستی به ساختمان کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در دمشق به شهادت رسید. فرماندهی تیپ ۴۴ قمر بنی‌هاشم (ع)، فرماندهی لشکر ۱۴ امام حسین (ع)، فرماندهی لشکر ۱۶ قدس گیلان، جانشین فرمانده نیروی قدس در لبنان و سوریه، فرماندهی نیروی هوایی سپاه، فرماندهی نیروی زمینی سپاه، معاونت عملیات نیروی قدس سپاه و فرماندهی عملیات کل سپاه، مسئولیت‌هایی است که شهید زاهدی برعهده داشت. امام خامنه‌ای (مدظلهالعالی) درباره شهید می‌فرمایند: «سردار زاهدی از دهه شصت در میدان‌های خطر و مجاهدت، چشم انتظار شهادت بود. آنها چیزی را از دست نداده و پاداش خود را دریافت کرده‌اند، ولی غم فقدان آنان برای ملت ایران به‌ویژه هرکه آنان را می‌شناخت سنگین است.»
شهید عباس نیلفروشان:
شهید عباس نیلفروشان: ایشان از مستشاران عالی نظامی جمهوری اسلامی ایران است که خونش با خون سید مقاومت، شهید سیدحسن نصرالله درهم آمیخت و شامگاه جمعه ششم مهر ۱۴۰۳ در لبنان به شهادت رسید. شهید عباس نیلفروشان در سال‌های اخیر در کنار شهید سیدحسن نصرالله و فرماندهان و مجاهدان حزب‌الله لبنان، برای دفاع از مردم مظلوم فلسطین جنگید و حدود هفت سال در لبنان فرماندهی عملیات‌های گوناگون را بر عهده داشت. به دلیل تجارب گسترده‌اش در میدان‌های نبرد و تلاش‌های مستمر برای حمایت از محور مقاومت، به‌ویژه حزب‌الله لبنان و گروه‌های مقاومت فلسطینی، به‌عنوان یکی از شخصیت‌های کلیدی در حمایت از آرمان‌های مقاومت شناخته می‌شد و حضور فعالش در برنامه‌ریزی‌های نظامی و دیپلماتیک به جبهه مقاومت کمک کرد تا در مقابل تهدید‌های مستمر رژیم صهیونیستی و دیگر نیرو‌های متجاوز، توانایی خود را افزایش دهد.
شهید محمدهادی حاج رحیمی:
شهید محمدهادی حاج رحیمی: ایشان پس از گذراندن دوره آموزشی، به عنوان مربی تاکتیک در پادگان امام حسین (ع) مشغول به کار می‌شود و پس از آن فرماندهی پادگان حمزه را که مرکز اصلی آموزش نیرو‌های بسیجی بود؛ تا پایان دفاع مقدس برعهده می‌گیرد و با حضور در لشکر ۱۰ سیدالشهداء (ع) در عملیات‌های مختلف دفاع مقدس شرکت می‌کند. او بعد از شهادت سردار حجازی به عنوان معاون هماهنگ‌کننده نیروی قدس سپاه منصوب می‌شود و پس از آن به پیشنهاد سردار شهید زاهدی و اصرار خودش به منطقه سوریه می‌رود تا فرمانده آنجا شود و در نهایت نیز در همین مسئولیت به شهادت می‌رسد. برادر اکبر مسئول سابق آماد و پشتیبانی نیروی قدس سپاه می‌گوید: «یک دفعه راننده‌اش برای من تعریف کرد گفت یک روزی با حاج آقا بودیم که بعد به او گفتم حاج آقا من راننده شما هستم، حاجی هم ناراحت شد و گفت که نه تو راننده من نیستی. تو همکار من هستی، حالا یک کاری انجام می‌دهی و من هم یک کاری انجام می‌دهم و ما با هم همکاریم و هیچ طبقه‌بندی نداریم و نه تو راننده من هستی و نه من رئیس تو.»
شهید علی آقابابایی:
ایشان روز سیزدهم فروردین‌ماه، مصادف با شهادت مولی‌الموحدین علی (ع)، در پی حمله هوایی تروریستی رژیم صهیونیستی به کنسولگری ایران در شهر دمشق به همراه شش نفر دیگر از همراهان به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
مادر شهیدالقدس، علی آقابابایی گفت: «شهادت آرزوی پسرم بود و خدا را شاکرم که در راه حضرت زینب (س) به آرزوی خودش رسید و روز تولد و شهادت ایشان با هم مصادف شد. هدف ایشان دفاع از دین و ناموس بود و در همین راه هم به شهادت رسید.»
شهید علی آقازاده‌نژاد:
این شهید والامقام در طول دوران خدمت خود در جبهه‌های گوناگون دفاع از حرم مطهر حضرت زینب (س) حضور داشت؛ دو نفر از برادران ایشان به نام‌های «عباس» و «ابوالفضل» در دوران دفاع مقدس و دفاع از حرم به فیض شهادت نائل شدند. پدر این شهید از جانبازان انقلاب و دیگر برادر این شهید از جانبازان دوران دفاع مقدس هستند.
دختر شهید می‌گوید: «بعد از شهادت سید رضی سر سفره نشسته بودیم، من به پدر گفتم شهید بعدی چه کسی هست؟ پاسخ ندادند. گفتم بابا شهید می‌شی. سرشان را پایین انداختند و خندیدند. گفتم بابا شهید می‌شی که پاسخ نمی‌دی. باز هم پاسخ ندادند و مادر گفتند ان‌شاءالله بعد از ۱۲۰ سالگی. پدر واقعاً مثل شهدا زندگی کرد و لایق شهادت بود.»
شهید حسین امان‌اللهی:
این شهید بزرگوار از مستشاران نظامی بود که در کشور سوریه حضور داشت. روز دوشنبه سیزدهم فروردین ۱۴۰۳، همزمان با روز شهادت حضرت امیرالمؤمنین علی (ع)، جنگنده‌های اف‌ـ ۳۵ نیروی هوایی ارتش رژیم صهیونیستی با ورود به آسمان جولان اشغالی و با پرتاب شش موشک هدایت‌شونده ساختمان «کنسولگری» ایران در دمشق را هدف قرار دادند.
دختر شهید می‌گوید: «حدوداً سال ۱۳۹۵ـ۱۳۹۶، در بحبوحه مبارزه با داعش، پدرم از تولیت «حرم حضرت رقیه (س)» برای برپایی ایستگاه صلواتی (یا به اصطلاح الان چایخانه) در حیاط حرم، کسب اجازه کرد. این چایخانه به مرور زمان بزرگ و بزرگ‌تر شد. مدتی که گذشت، پدرم در یکی از شبکه‌های اجتماعی فیلم خاطره یکی از خدام «حرم مطهر رضوی» را می‌بیند که می‌گوید؛ ایده چایخانه حرم مطهر امام رضا (ع) بعد از دیدن چایخانه حرم حضرت رقیه (س) در ذهن من به وجود آمد و پدر من همیشه از این اتفاق خوشحال بود.»
شهید حجت‌الله امیدوار:
ایشان با نام جهادی «حاج صادق امیدزاده» از معاونان شهید «حاج قاسم سلیمانی» در سپاه قدس و مسئول اطلاعات سپاه قدس در سوریه بود.
چندی پیش از شهادت وی، روزنامه آمریکایی «واشنگتن‌پست» در گزارشی فعالیت‌های نیروی قدس سپاه و شخص حاج صادق را به عنوان یکی از تهدید‌ها علیه حضور آمریکایی‌ها در سوریه بررسی کرده و نام این شهید را به منزله «مغز متفکر» طراحی حمله علیه نیرو‌های آمریکایی آورده بود. روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارونوت» نیز از وی به منزله یکی از «اضلاع پشتیبانی نیرو‌های مقاومت» در منطقه یاد کرده بود. با توجه به نقش مهم این فرمانده در بیرون راندن آمریکایی‌ها از سوریه، نام وی بار‌ها در فهرست ترور «موساد» و «سیا» بود. ۱۱ سال قبل نیز در گزارش‌های «سازمان تروریستی منافقین» نام وی ذکر شده بود. البته چندین بار هم مورد سوء قصد قرار گرفته بود.
شهید سیدمهدی جلادتی:
پس از آغاز عملیات طوفان‌الاقصی و نقش ویژه نیروی قدس سپاه در پشتیبانی از جبهه مقاومت، سیدمهدی جلادتی اول بهمن ماه ۱۴۰۲ وارد سوریه شد. روز دوشنبه ۱۳ فروردین ۱۴۰۳، همزمان با روز شهادت امیرالمؤمنین علی (ع)، ارتش رژیم صهیونیستی ساختمان کنسولگری ایران در دمشق را هدف قرار داد. در این حمله ددمنشانه، در حالی که تنها دو روز به پایان مأموریت سیدمهدی جلادتی باقی مانده بود، وی به همراه همرزمانش به شهادت رسید. پیکر این شهید، درست در روز پایان مأموریتش، ۱۵ فروردین‌ماه به کشور بازگشت.
شهید رضا زارعی: این شهید بزرگوار پس از ۵۰ روز حضور در سوریه، سحرگاه روز جمعه ۱۱ اسفند در حال بازدید از نیروها، در حمله جنگنده‌های صهیونیستی به بندر بانیاس سوریه، به همراه دو نفر از نیرو‌های حزب‌الله به شهادت رسید.
سردار عباس غلامشاهی، فرمانده منطقه یکم نیروی دریایی سپاه می‌گوید: «در حوزه فنی، هر جا سختی و ابهامی برای همرزمانش پیش می‌آمد، با متوسل شدن به اهل بیت (ع) آن را برطرف می‌کرد.» وی با اشاره به اینکه این شهید بزرگوار در فهرست ذخیره اعزام به سوریه قرار داشت، گفت: «با وجود همه محدودیت‌ها دعوت شده حضرت زینب (س) بود که خداوند متعال نیز او را طلبید و او به معنای واقعی رستگار شد.»
شهید محسن صداقت:
این شهید بزرگوار ساکن شهر قم بود و از بسیجیان فعال پایگاه شهید اخلاقی، حوزه مقاومت شهید حصیری بود. وی از مهندسان نیروی هوافضای سپاه پاسداران بود و به صورت مستشاری در سوریه حضور پیدا کرد و در ۱۳ فروردین‌ماه سال ۱۴۰۳ و در اثر حمله رژیم صهیونیستی به ساختمان کنسولگری ایران در مجاورت سفارت جمهوری اسلامی ایران در شهر دمشق به شهادت رسید.
شهید صداقت پیش از اعزام به سوریه دست نوشته‌ای را به یادگار می‌گذارد:
«بسم رب الزهراء (س)»
با نام خدا و به‌یاد مهدی (رفیق شهید) قرآن را گشودم، آیه ۲۱ـ۲۰ سوره مبارکه توبه
آنها که ایمان آوردند و هجرت کردند و با اموال و جان‌های‌شان در راه خدا جهاد نمودند، مقام‌شان نزد خدا برتر است و آنها به موهبت عظیم (ان‌شاءالله شهادت) رسیده‌اند. پروردگار آنها را به رحمتی از ناحیه خویش و خشنودی و باغ‌های بهشتی که در آن، نعمت‌های جاودانه دارند، بشارت می‌دهد.
یا رب به‌حق زهرا (س) ارزقنا شهادة فی سبیلک ۳۰/۱۱/۱۴۰۲»
شهید محمدامین صمدی:
در صبح روز ۳۰ دی ۱۴۰۲ پس از تجاوز جنگنده‌های رژیم صهیونیستی به سوریه و موشک‌باران ساختمان‌های مسکونی شهرک «المزه» در دمشق، محل سکونت و استقرار مستشاران نظامی ایران هدف قرار گرفت و طی این اقدام تروریستی، جمعی از مستشاران نظامی ایرانی و چند شهروند و نظامی سوری به شهادت رسیده و تعدادی دیگر نیز مجروح شدند. در اولین اطلاعیه‌های منتشر شده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، تعداد شهدای ایرانی چهار نفر اعلام شده بود، اما پس از گذشت چند ساعت در اطلاعیه‌های تکمیلی نام «محمدامین صمدی» نیز در آمار شهدا قرار گرفت. شهید صمدی با نام جهادی «پیمان» در ابتدا در جمع مجروحان قرار داشت؛ اما در اثر شدت جراحات وارده به شهادت رسید.
شهید سعید کریمی‌قمی:
این شهید بزرگوار از ناحیه دست جانباز مدافع حرم بود؛ ولی به عشق حضرت زینب (س) دوباره راهی کشور سوریه شد. روز ۳۰ دی‌ماه سال ۱۴۰۲ در پی اقدام متجاوزانه رژیم جنایتکار صهیونیستی در حمله هوایی به دمشق، پنج نفر از مستشاران نظامی سپاه و تعدادی از نیرو‌های سوریه به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.
مادر شهید در مصاحبه‌ای از علاقه وی به شهادت گفت: «پسرم همیشه می‌گفت من به سی سالگی نمی‌رسم، من میرم. او عاشق شهید زین‌الدین بود. خیلی به گلزار شهدا به ویژه سر مزار شهید زین‌الدین می‌رفت و به شهید صیادشیرازی هم ارادت ویژه‌ای داشت. سعید از همان دوران کودکی به ورزش‌های رزمی علاقه زیادی داشت، در کودکی کیسه‌ای را پر از خاک اره کرده بود و در زیرزمین خانه بوکس تمرین می‌کرد. به یکی از دوستانش گفته بود می‌خواهم تمرین کنم و خودم را برای جنگ با دشمن آماده و قوی کنم. روزی که پسرم شهید شد، روز مرخصی‌اش بود، اما اینقدر پرتلاش و وظیفه‌شناس بود که در دفتر کارش حضور داشت.»
شهید بهروز واحدی:
این شهید بزرگوار از نیرو‌های سپاه قدس بود که بامداد سه‌شنبه، هفتم فروردین‌ماه ۱۴۰۳، همزمان با پانزدهم ماه مبارک رمضان بر اثر حمله هواپیما‌های رژیم صهیونیستی به منطقه دیرالزور سوریه به شهادت رسید.
شهید طریق‌القدس بهروز واحدی در فایلی صوتی، جریان یکی از رؤیا‌های صادقه خود را این گونه تعریف می‌کند:
«پریشب با همه ناراحتی‌هایی که داشتم خوابیدم. خواب دیدم که گفتند: جاده ظهور همین است که در آن در حال حرکت هستید. در میان این جاده و مسیر، افرادی شک کرده و دور می‌زنند و به مقصد نمی‌رسند و در این میان افرادی هستند که با مشورت علما بنا بر سیاست و مصلحت از میان‌بر‌ها حرکت می‌کنند. این همان جاده ظهور است و راه همین است و تا رسیدن به مقصد در آن حرکت کنید.»
شهید سیدعباس صالحی‌روزبهانی:
شهید صالحی به مادرش گفته بود که اگر بمیرم و زنده شوم، دوباره مسیر شهادت را در پیش می‌گیرم؛ چون عاشق شهادت هستم. زمانی که دلتنگ می‌شد بر سر مزار شهدا، به ویژه سر مزار شهید «ابراهیم هادی» حضور می‌یافت. در یکی از همین روز‌ها که دلتنگ شهادت بود، به یکی از دوستانش گفته بود عاشق شهادت در بلندی‌های جولان و جنگ با صهیونیست‌هاست. خداوند متعال هم حرف دلش را شنید و اجابت کرد. همسر شهید صالحی می‌گوید: «دو دقیقه قبل از آن حادثه با هم صحبت می‌کردیم که تلفن قطع شد و دیگر صدایی نیامد. معمولاً وقتی این اتفاق می‌افتاد، عباس آقا چند دقیقه بعد دوباره تماس می‌گرفت، اما بعد از قطع شدن آن تلفن دیگر تماس نگرفت تا اینکه از تلویزیون شنیدم یک ساختمان نزدیک سفارت ایران هدف قرار گرفته. دلم شور افتاد.»
شهید سعید علی‌دادی:
یکی از خصوصیات بارز آقای علی‌دادی این بود که اهل غیبت کردن از هیچ کسی نبود. در کارش خیلی جدی بود و مسئولیتی را که داشت، با دل و جان انجام می‌داد. زمانی که خبر شهادت آقاسعید را سردار زاهدی مطلع می‌شوند، با دو دست به سرخود می‌زنند و می‌گویند: «وای چه مصیبتی بر ما وارد شد.»
پسر شهید می‌گوید: «یک بار به پدرم گفتم: شهادت یعنی چه؟ شهادت چیست که اینقدر می‌گویند خوب است؟ گفت شهادت مقام والایی می‌خواهد و کسی ندارد. گفتم بابا ممکن است شهید شوی؟ گفت ما ارزشی نداریم.»
شهید حسین محمدی: وی در ۳۰ دی‌ماه سال ۱۴۰۲ در ساختمانی واقع در محله المزه دمشق با شلیک هشت موشک از سوی رژیم منحوس صهیونیستی به همراه چهار نفر از یاران و دوستان خود به شهادت رسید. روز شهادت ایشان مصادف با شب تولد پسر بزرگ شهید (محمدعلی) بود.
وی در بخشی از وصیت‌نامه خود آورد: «اگر خدا مرا توفیق شهادت نصیب کرد به خانواده و دوستان و همه شیعیان امیرالمؤمنین وصیت می‌کنم که همواره در راه جهاد با نفس اماره کوشا باشید؛ زیرا دوری حسین (من) نزدیک شدن به خدا را به همراه دارد و همانا تعصی حسین (من) به پیامبر (ص) و ائمه اطهار (ع) بهترین راه رسیدن به قرب الهی ست.»
شهید کیومرث پورهاشمی:
پس از قبول آتش‌بس رژیم صهیونیستی و قطع بمباران شهر‌های لبنان، گروه تروریستی «احرارالشام» بار دیگر در سوریه فعالیت‌های خود را آغاز کرد و توانست شهرک‌هایی در حومه حلب را به تصرف خود درآورد. در این میان یکی از فرماندهان پیشکسوت ایرانی به نام «کیومرث پورهاشمی» که به عنوان مستشار نظامی در سوریه فعالیت می‌کرد و نقش مهمی در برقراری امنیت شهر‌های سوریه برعهده داشت، به شهادت رسید. او اگرچه در سوریه و به دست گروه‌های تروریستی‌ـ تکفیری شهید شد، اما از آنجا که حرکت اخیر گروه‌های تکفیری به منافع رژیم صهیونیستی در آتش‌افروزی منطقه کمک می‌کند، این شهید نیز به نوعی شهید راه قدس به شمار می‌آید که در گیر و دار جنگ علیه مسلمانان فلسطین و مهمترین مسئله جهان اسلام جان خویش را در راه اعتلای اسلام تقدیم کرد.