در میانه جنگ ترکیبی دشمن که پس از تجاوز به خاک کشورمان و ترور ناجوانمردانه فرماندهان نظامی، دانشمندان هستهای و مردم بیگناه، با محوریت عملیات روانی و رسانهای در جریان جنگ ۱۲روزه علیه ایران به اوج خود رسید، تلاش گستردهای برای تضعیف جایگاه رهبری و القای خلأ در رأس نظام آغاز شده بود. این پروژه، که در قالب جنگ شناختی دنبال شد، با حاشیهسازیهای هدفمند علیه رهبر معظم انقلاب همراه بود. در چنین وضعیتی، حضور رهبر حکیم و فرزانه انقلاب اسلامی در مراسم عزاداری شب عاشورا در حسینیه امام خمینی (ره)، نهتنها یک اقدام سنتی در راستای حفظ شعائر دینی بود، بلکه بهمثابه یک پیام راهبردی، چندلایه و هوشمندانه به مخاطبان داخلی و خارجی عمل کرد.
بازنمایی اقتدار در شرایط تهدید: در شرایطی که رسانههای غربی و صهیونی با بزرگنمایی تهدیدات نظامی دشمنان و القای خلأ فرماندهی بهدنبال تضعیف روحیه ملی بودند، حضور علنی و پرصلابت فرمانده معظم کل قوا با آرامش تمام در میان مردم، این روایتسازی را بهکلی باطل کرد. این حضور، نماد روشنی از اقتدار، اعتمادبهنفس و اشراف و تسلط فرمانده بر میدان جنگ بود. از سوی دیگر این تصویر، نهتنها افکار عمومی داخلی را آرام کرد، بلکه پیام روشنی به ناظران منطقهای و جهانی ارسال کرد.
همافزایی با نمادهای عاشورایی: حضور در شب عاشورا، بهرهگیری هوشمندانه و عالمانه از بار معنایی و عاطفی این مناسبت بود؛ شبی که مفاهیمی، چون «ایستادگی»، «بصیرت» و «ولایتمداری» در اوج خود قرار دارند. این همزمانی، پیوندی عمیق میان سنت عاشورایی و مقاومت در برابر ظلموجور ایجاد کرد و پیام ایستادگی در برابر ظلم را تقویت کرد.
بازتاب رسانهای و جنگ روایتها: رسانههای متعدد بینالمللی از جمله الجزیره، رویترز و فرانس۲۴ و... حضور رهبر معظم انقلاب را بهعنوان «اولین ظهور علنی پس از آغاز جنگ» برجسته کردند. این بازتاب گسترده، نشاندهنده اهمیت و تأثیرگذاری این حضور در سطح منطقهای و جهانی است. در مقابل، رسانههای داخلی توانستند روایت اول را در اختیار بگیرند و افکار عمومی را از فضای ناآرام بهویژه در فکر و ذهن (که محصول جنگ شناختی است) به فضای همبستگی، آرامش و امید منتقل کنند.
حضور بهمثابه پاسخ راهبردی: در وضعیتی که دشمن با ابزارهای رسانهای و روانی بهدنبال تضعیف اراده ملی و ایجاد شکاف در بدنه اجتماعی بود، رهبر حکیم و شجاع انقلاب با یک حضور هوشمندانه و نمادین، نهتنها این عملیات را خنثی کرد، بلکه با بهرهگیری از مفاهیم دینی و ملی، پیام ایستادگی، انسجام و استمرار مقاومت را به جهان مخابره کرد و بار دیگر حس وطندوستی ملت ایران را در کنار علقه و ارادتشان به اهل بیت عصمت و طهارت و دلداگی خاص به سیدوسالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و یاران باوفایش بهمنصه ظهور رساند. به این ترتیب شب عاشورای تاریخی و بینظیر در تاریخ پرفراز و نشیب مجاهدتهای ملت ایران رقم خورد و در اوج حزن و اندوه آل الله، شور و شکوهی برپا شد که دل دهها و صدها میلیون عاشق و دلباخته حسین (ع) در ایران و سراسر جهان را لبریز از شوق جهاد، مبارزه و ولایتمداری کرد؛ شوق و هیجانی که در دل دستههای عزا و هیئتهای عزاداری با بانگ حیدر، حیدر و شعارهای «مرگ بر اسرائیل» و «مرگ بر آمریکا» طنینانداز شد؛ و نتیجه اینکه این حضور مبارک و امیدبخش، تنها شرکت در یک مراسم مذهبی نبود؛ بلکه یک «بیانیه تصویری» بود. بیانیهای که با زبان تصویر، صدا، احساس و زبان بدن روایت دشمن را شکست و روایت مقاومت ملت بزرگ ایران را تثبیت کرد و موجب دلگرمی ملت بزرگ و پرافتخار ایران و همه مبارزان راه حق و درهم شکستن طراحیهای رسانه و عملیات روانی دشمنان شد.