جریان اصلاح طلب می داند که نباید بیش از این خود را با دولت در یک جبهه تعریف کند و هزینه اقدامات دولت را بپردازد و لذا در شرایطی که مردم از عملکرد دولت راضی نیستند با فاصله گرفتن از روحانی و انتقاد از وی سعی می کند پروژه عبور از روحانی را با شیب ملایم کلید بزند!

روزنامه های اصولگرا و اصلاح طلب در این هفته در حالی تقابل خود با یکدیگر را ادامه دادند که محور مباحث آنها مشترک نبود یعنی در حالی که اصلاح طلبان با توجه به نتایج برجام و عملکرد دولت و شهرداری حرف چندانی برای گفتن نداشتند، روزنامه های اصولگرا نصیحت دولت را در دستور کار خود قرار دادند.

درحالی که پنج ماه از انتخاب آقای روحانی به عنوان رئیس جمهور و چندین ماه از حضور محمدعلی نجفی در شهرداری تهران می گذرد اما هنوز رسانه های اصلاح طلب و برخی مسئولان کشور از فضای انتخابات خارج نشده اند و به جای تلاش برای پیشبرد کشور و حل مشکلات مردم، مدام به دنبال بازسازی تقابل های انتخاباتی هستند!

با ادامه یافتن اغتشاشات و مشخص شدن این که منتقدان نقشی در این آشوب ها نداشتند، روزنامه های اصلاح طلب ترجیح دادند به جای گرفتن گارد تدافعی و انتصاب بی نتیجه این موضوع به منتقدان دولت، خواسته های خود را به عنوان خواسته مردم مطرح کنند که یکی از آنها رفع حصر بود.

روزنامه ها و رسانه های دو جریان سیاسی کشور با اشاره به مطالبات حق مردم خواستار جلوگیری از سوء استفاده جریان های معاند و خشونت طلب از اعتراضات مردم شدند؛ موضوعی که از آن می توان به عنوان یک بزنگاه مهم در صحنه رسانه ای کشور یاد کرد و به طبع می تواند زمینه ساز همدلی و همراهی بیشتر جریان های سیاسی برای پیشبرد کشور و تحقق اهداف انقلاب اسلامی باشد.

احمدی‌نژاد و حلقه پیرامونی‌اش که سابقه تولید دوقطبی‌های سیاسی را با حمله به مرحوم هاشمی‌رفسنجانی در پرونده سیاسی‌اش دارد، این بار به اهداف سیاسی خود پوششی عدالتخواهانه و حتی انقلابی داده و با بهره‌گیری از برخی مفاهیم و اطلاعات به ظاهر موجه، ژستی انتقادی و خیرخواهانه برای آینده نظام و انقلاب گرفته و ادعاهایی را مطرح کرده است

اگر در لابه لای مقالات و گزارش ها؛ در میان تیتر های ریز و درشت رسانه های اصلاح طلب نگاه کنیم متوجه می شویم، نه تنها در هفته گذشته؛ بلکه در تمام روزهای پس از طرح موضعاتی موشکی و توان دفاعی جمهوری اسلامی ایران از سوی غربی ها و هم پیمانان منطقه آنها به مطالبی بر می خوریم که منافع ملی در آنها یا دیده نشده است و یا کم رنگ در نظر گرفته شده است.

علی‌رغم آنکه رابطه‌ اصلاح‌طلبان با دولت رابطه‌ای است که در بطن آن ناپایداری و تزلزل وجود دارد، اما این رابطه تاکنون متأثر از دو متغیرِ منازعات جریانی و تلاش برای حفظ و یا ارتقای موقعیت خود نزد افکار عمومی و نیروهای اجتماعی، از تداوم برخوردار بوده است.

روژه عبور از روحانی که خیلی زود هم کلید خورده است تازه آغاز شده و در آینده این پدیده سیاسی تعمیق خواهد شد و جریان اصلاح طلب در حال تدارک فضایی است که با کمترین هزینه از روحانی جدا شود که احتمالا این کار با ژست روشنفکری اتفاق خواهد افتاد و پیشگام این حرکت نیز سلبریتی ها هستند

هر دو جریان سیاسی در سطح کشور بر موضوع اتحاد جهان اسلام علیه این اقدام ترامپ تاکید داشته اند. در حالی که روزنامه های اصلاح طلب بر اجماع جهانی در محکومیت ترامپ تأکید دارند، روزنامه های اصولگرا نیز بر پیگیری مبارزه و ایستادگی ملت فلسطین و دنیای اسلام در مقابل رژیم اشغالگر تأکید می کنند، به طوری که غالب روزنامه های این جریان به ضرورت شروع انتفاضه جدید اشاره کرده اند.

اصلاح‌طلبان که مهمترين رقيب خود را اصولگرايان مي‌دانند، با بزرگنمايي رفتارهاي سياسي جريان انحرافي، تخريب اصولگرايان را هدف قرار داده اند. لذا با آب و تاب هر روز گزارشي از عملکرد انحرافيون ارائه مي‌دهند تا از همه فرصت‌هاي خود عليه رقيب سياسي شان بهره برده باشند! بخشي از افراطيون اصلاح‌طلبان حتي در نگاهي فراتر نظام را مسئول شکل‌گيري جريان احمدي نژاد مي‌دانند!

توقف بر روی شخصیت های سیاسی به گونه ای که با تغییر شخصیت هواداران اوهم تغییر کنند را می توان نوعی تحجر سیاسی دانست. در مقابل تحجر سیاسی می توان اشخاصی را تصور کرد که تا زمانی که فردی در مسیر حق هست از او پیروی می کنند ولی با انحراف او منحرف نمی شوند. با این توصیف تحجر سیاسی یکی از آفات جریانات سیاسی ایران است.