سیاسی بازی و سیاسی کاری برای مدیریت شهری و شهرداری تهران سمی مهلک است و بزرگترین چالش و تهدیدی که شوراها را تهدید می‌کند این است که اعضای شورا محل شورا را، که محل خدمت به مردم شهر است، با یک حزب و باند و جریان و باشگاه سیاسی اشتباه بگیرند.

طرح جدی محسن هاشمی به عنوان مهمترین گزینه‌ی احتمالی کلیدداری بهشت، اولاً حکایت از نفوذ و تعیین‌کنندگی بالای کارگزاران در میان اصلاح‌طلبان دارد و ثانیاً به نظر می‌رسد که پس از تجربه‌ ناموفق اصلاح‌طلبان در واگذاری مدیریت شهر تهران به آقای نجفی، اکنون اصلاح‌طلبان درصدد هستند تا از افراد باسابقه و آشنا به مسائل شهری، در مدیریت شهرداری تهران استفاده کنند.

در اواخر سال 96 موضوع استعفای نجفی در رسانه ها مطرح شد اما با انکار کرسی نشینان خیابان بهشت و اصرار شهردار، همراه بود. بالاخره 19 فروردین نجفی با حضور در صحن شورای شهر با اصرار و پافشاری بر استعفای خود، بیماری را علت آن و موضوع را خارج از اراده شخصی و بر مبنای مشیت الهی دانست. نحوه مواجهه شورای شهر با این استعفا قابل تأمل است !

در حالي که فضاي سياسي سرگرم بررسي نتايج ششمين دوره انتخابات مجلس شوراي اسلامي بود، در نخستين ساعات روز بيست‌ودوم اسفند ماه سال 1378، سعيد حجاريان، عضو شوراي شهر تهران، در حالي كه قصد ورود به ساختمان شوراي شهر را داشت، مورد سوءقصد چند مرد مسلح قرار گرفت و به شدت از ناحيه سر، صورت و گردن مجروح شد.

در حالی که رسانه ها اصلاح طلب تلاش کردند موضوع حمله به سفارت ایران را کم اهمیت جلوه دهند و مدعی شدند که تعرض چندساعته به سفارت ایران به انگلیس ربطی نداشته و نباید این اتفاق در روابط بین دوکشور تاثیرگذار باشد روزنامه ها اصولگرا ضمن تاکید بر اینکه پلیس لندن کم کاری کرده یا به عمد از چنین تعرضی حمایت کرده است سمت و سوی انتقادات را به سمت دولت و سیاست خارجی او بردند.

دو جریان رویکردی سیاسی نسبت به حجاب اتخاذ کرده اند: جریان اول جریان اپوزیسیون خارج از کشور در راستای متراکم کردن شکاف های اجتماعی و زمینه سازی برای ایجاد شورش ها و جنبش های اجتماعی و جریان دوم، یک جریان داخلی است که علاقه مند است نزاع بر سر موضوعاتی غیر از موضوع معیشت و اقتصاد باشد.

در شرایطی که برجام وضعیت خوبی ندارد و خبر خوبی از سفر وزیر خارجه فرانسه نمی رسد و اخبار مجلس نیزبرای اصلاح طلبان جذابیت ندارد، این دسته از نشریات ترجیح داده اند موضوع حضور زنان در ورزشگاه ها را بزرگنمایی کنند و خود را نماینده افکارعمومی مطالبه گر معرفی کنند! این در حالی است که اکنون جریان اصلاح طلب و دولت برخاسته از آن باید بیشتر پاسخگو باشند تا مطالبه گر.

باید احمدی نژاد را از این زوایای متفاوتی از جمله جامعه شناختی، امنیتی، جریانی شناسی، روانشناسی سیاسی و ... مورد مطالعه و تحلیل قرار داد و این تحلیل که از جنس روانشناسی سیاسی می باشدگویای بخشی از حقیقت موضوع احمدی نژاد است که عامل سقوط احمدی نژاد را لجاجت و اصرار او بر انحراف می داند.

رسانه های نزدیک به جریان اصلاح طلب که به نوعی بلندگو و سخنگوی این جریان سیاسی هستند تا این حد نسبت به دستگیری جاسوس ها و بویژه کاووس سید امامی حساسیت دارند که به جای پرداختن به موضوع جاسوسی و ابعاد آن، سعی می کنند نسبت به دستگاه های مسئول در این مسائل تردید افکنی کنند.

جریانات سیاسی در این هفته ترجیح دادند به جای پرداختن به مشکلات واقعی مردم بر طبل اختلافات طوری بکوبند که حتی منافع ملی را نادیده بگیرند. ادامه این روند می تواند هزینه های سنگینی را به نظام تحمیل کند. توجیه ضرورت شکل گیری برجام2 و برگنمایی تقابل با رهبری در جریان رقیب را می توان دو نمونه مهم از این دست اقدامات دانست.

برای مدیران ما عادت شده است که مدیران قبلی را ملزم به پاسخگویی کنند ،‌اما خود نسبت به مدیریت فعلی خود پاسخگو نباشند. در واقع بسیاری از مدیران که عملکرد مناسبی هم ممکن است نداشته باشند برای سرپوش گذاشتن بر مطالبات افکارعمومی، ‌معمولا جهت فلش سوالات را به قبل از خود می کشانند.

اصلاح طلبان با علم به اینکه عملکرد دولت می تواند مقبولیت اجتماعی این جریان و روند پیروزی های اخیر آنها در انتخابات ها را با مشکل اساسی روبرو کند به دنبال راه فراری برای رهایی از مسئولیت عملکرد دولت هستند اما برای تحقق این اتفاق به خوبی می دانند که با توجه به سابقه حمایت از حسن روحانی و... کار آسانی در پیش ندارند و مهم تر از آن زمان زیادی هم ندارند؛