دکتر عبدالله گنجی، فعال سیاسی گفت: «نظام‌های سیاسی به خصوص نظام‌های پساانقلابی وقتی شکل می‌گیرند، طبیعی است که مشکلاتی دارند. یکی از اختلافات چالش‌برانگیز جمهوری اسلامی به منتقدان و مخالفانش این است که منتقدان و مخالفان فکر می‌کنند کسانی که به جمهوری اسلامی معتقد هستند، اینجا را مدینه فاضله می‌دانند و نسبت به مشکلات کر و کور هستند[...]

در دوران پهلوی به دلیل بینش مردسالارانه جامعه، در زمینه اصلاحات حقوقی و سیاسی به حقوق و مسائل زنان در بعد وسیع توجهی نشد. حتی در این دوره، به دلیل سرکوب‌های سیاسی و ناکامی‌های حقوقی، زنان نتوانستند جنبش‌های خودجوش و مقاومت‌های مدنی گسترده‌ای از خود نشان دهند. بنابراین، برخلاف همه تبلیغاتی که درباره دادن حق ‌و حقوق به زنان و آزادی اجتماعی و سیاسی به آنها مطرح بود[...]

با وجود جایگاه والای زن در اسلام و اهمیت نقش مادر، پیش از پیروزی انقلاب اسلامی تحت تأثیر دیدگاه‌های فرهنگ سنتی، زنان اجازه مشارکت در امور اجتماعی را نداشتند؛ به همین دلیل زمینه لازم برای شکوفایی استعداد آنها فراهم نمی‌شد. این مسئله مهم در اوج دوران ولنگار پهلوی هم به‌شدت نمایان بود که در وهله نخست زنانگی و سپس سبک زندگی بانوان را نشانه می‌گرفت[...]