در میان دستاوردهای باشکوه انقلاب، شاید یکی از مغفول‌ترین‌ها، دستاوردی باشد که او خود سرمنشأ بسیاری از دستاوردهای دیگر انقلاب اسلامی است. دستاوردی که به نشان انقلاب اسلامی در سطح جهانی بدل شده و انقلاب اسلامی بی‌نام او در هیچ کجای جهان شناخته شده نیست!
تبلور و تجلی شخصیتی بی‌همتا، همچون «حضرت امام خمینی(ره)» را می‌توان یکی از ناب‌ترین و باشکوه‌ترین دستاوردهای انقلاب اسلامی برای انسان عصر جاهلیت ثانی و غرق در فساد و تباهی دانست که نظیر آن را تاریخ کمتر به خود دیده است. اندیشمندی عمیق، فقیهی عالیقدر، عارفی وارسته، حکیمی صاحب نظر، مجاهدی خودساخته، سیاستمداری بصیر، رهبری محبوب و پدری مهربان که همه ابعاد شخصیتی، اندیشه‌ای و زندگانی آن برای جهانیان قابل الگوبرداری است. اندیشه سیاسی حضرت امام(ره)، تحولی در نظریهپردازی سیاسی مبتنی بر دین بود. او هژمون جداانگاری دین و سیاست را شکست و مبتنی بر باور خود، الگویی عینی و عملی برای حکومت اسلامی ارائه کرد. او مفاهیم و کلیدواژه‌های علم سیاست همچون قدرت، عدالت، آزادی، دموکراسی و ... را مبتنی بر رهیافتی دینی بازخوانی کرد و ادبیاتی جدید در علوم سیاسی خلق کرد که تا قبل از آن کمتر شنیده شده بود. این در حالی بود که در عصر هژمون دوقطبی؛ لیبرالیسم ـ مارکسیسم، مدت‌ها بود که اندیشه‌ای در جهان خلق نمی‌شد مگر آنکه شرح و بسطی در ذیل همان دو گفتمان اصلی باشد. به واقع، دیدگاه او قرائتی ناب از اسلام ناب محمدی(ص) بود که همزمان مرزبندیهای جدی با سه گفتمان اسلام آمریکایی، لیبرالیسم و مارکسیسم داشت. حتی انقلابی که وی در رأس آن قرار گرفت، تئوری‌های انقلاب را به چالش کشاند و صاحبنظران بحث انقلاب را به بازاندیشی در نظریات خود واداشت. مشی حکومترانی و تدبیر و سیاستورزی او نیز بدیلی در پایان قرن بیستم برای خود نیافته بود. همه چشم‌های تیزبین دنیا در حیرت مانده بود که چگونه پیرمردی 90 ساله بر قلب‌ها و روح‌های جوانان یک سرزمین ده‌ها میلیونی حاکمیت دارد؟! چگونه او تصمیم می‌گیرد و سخن می‌گوید و ملتی بزرگ با کلام او به جوشش درمی‌آید؟! چگونه با تدابیر خود تصمیم‌گیری مراکز تصمیم‌ساز استکبار جهانی را فلج می‌کند و ترفندهای دشمنان را یکی پس از دیگری ناکام می‌گذارد؟! تولد چنین شخصیتی و ارائه چنین الگویی جامع و ممتاز، که هنوز ابعاد و زوایای فراوانی از اندیشه و زندگی‌ا‌ش در حجاب معاصرت گمنام و ناپیدا باقی‌مانده است، بی‌شک یکی از ممتازترین دستاوردهایی است که اگر انقلاب اسلامی به پیروزی نمی‌رسید، زمینه تجلی آن نیز برای انسان در خسران قرن بیستم فراهم نمی‌آمد.