آنانکه مدام از مذاکره دم می‌زنند یا نمی‌دانند که با یک باند وحشی و حیوان صفت طرف هستند که کشورهای دیگر را به بردگی خودش هم قبول ندارد یا خود را به خوابی سنگین زده‌اند که نمی‌خواهند بیدار شوند.
تا الان دیگر اخبار حضور زلنسکی در کاخ سفید، صحبت‌ها، جر و بحث‌ها با ترامپ و معاون او و اخراجش از کاخ سفید را شنیده‌اید. مختصرا خبر این است که روز جمعه زلنسکی برای پرداخت قرضش به آمریکا، وارد کاخ سفید شد! او مجبور است معادن خود را در عوض پولی که برای جنگ با روسیه گرفته است به امریکا واگذار کند. اینکه می‌گوییم مجبور است یعنی بالا برود، پایین بیاید، دعوا کند، قهر یا آشتی کند، باید این بدهی را به هر صورت پرداخت کند و امریکا دست از سر او برنمی‌دارد.
در میان بحث‌ها و شوخی‌های مضحک ترامپ با زلنسکی بحث شروع شد و به درگیری لفظی کشید. اوکراین که اول و آخر باید معادن خود را بدهد اما دلخوش است لااقل احترام او را نگه دارند و مؤدبانه ثروتش را غارت کنند. البته این در سیاق آمریکا نیست که به کسی احترام بگذارد، چون نه می‌خواهد و نه می‌تواند و نه حاضر است یاد بگیرد. بالاخره از یک قمار باز توقعی بیشتر از این نمی‌رود.
در حالی که ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین گفت که کشورش از ابتدای جنگ تنها بوده ترامپ کمک‌های آمریکا به اوکراین را به رخ او کشید. حال تنهایی به چه معنا بود؟ خود او می‌داند. شاید انتظار داشته مانند جنگ دوم جهانی، متحدینی شکل بگیرد و سوار بر ارابه‌های جنگی وارد خاک روسیه شود! ترامپ خطاب به زلنسکی گفت که اوکراین دچار مشکل بزرگی است و راهی برای پیروز شدن در این جنگ ندارد. این حرف برای این است که ترامپ می‌داند چه کسی را به جنگ چه کسی فرستاده! ترامپ برای تاکید به این موضوع که تو ضعیف‌تر از آن هستی که برای کسی شاخ و شانه بکشی، خطاب به زلنسکی گفت: «تو باید قدردان‌تر باشی؛ اجازه بده بگویم که کارتی در اختیار نداری. با ما کارت در اختیار داری، بدون ما هیچ کارتی در اختیار تو نیست.» در این میان جی دی ونس، معاون دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا خطاب به رئیس‌جمهور اوکراین گفت: «اینکه شما مقابل رسانه‌های آمریکا در کاخ سفید دعوی قضائی می‌کنی محترمانه نیست.» او در ادامه گفت: «شده یک بار بگویید متشکرم؟ شما برای حمایت تبلیغاتی از مخالفان به پنسیلوانیان رفتی.»
بگومگو میان دو رئیس جمهور امریکا و اوکراین از آنجا آغاز شد که زلنسکی از ترامپ پرسید چه حرفی خطاب به متحدانی دارد که نگران هستند که او بیش از اندازه با پوتین همسوست. ترامپ صدایش را بالا برد و این اظهارات زلنسکی را بی‌ادبانه توصیف کرد و گفت: «من با پوتین همسو نیستم. من با آمریکا و خیر دنیا همسو هستم... با اروپا همسو هستم.» هنگامی‌که ترامپ گفت که با پوتین همسو نیست زلنسکی ابروهایش را به علامت تعجب بالا برد. او در ادامه سخنان ترامپ هم چندبار به نشانۀ مخالفت سر تکان داد. این چشم و ابرو بالا انداختن معنایی جز این ندارد که آقای قمار باز، اینقدر خودت را پشت حرف‌های به ظاهر زیبا مخفی نکن ما که می‌دانیم تو دنبال چه هستی؟ آمریکا روزی برای منافع خود جنگ راه انداخت و اکنون به بهانه صلح دنبال منافع خودش است و می‌خواهد معادن اوکراین را غارت و تا سال‌ها به بهانه معادن خون اوکراین را بمکد. خلاصه دعوا این شد که ترامپ گفت: زلنسکی آماده صلح نیست. او می‌تواند هروقت آماده بود برگردد. بایدن، رئیس‌جمهور احمق ما، ۳۵۰ میلیارد دلار به اوکراین کمک کرد. اگر اوکراین تجهیزات نظامی ما را نداشت جنگ ظرف ۲ هفته تمام می‌شد. این دعوا با اخراج زلنسکی از کاخ سفید به اتمام رسید!
عجب دنیایی، کشوری تبهکار کشور دیگری را به جنگی نیابتی می‌فرستد، به او سلاح می‌دهد تا جهان را معطل خود کنند، دهها هزار نفر را به بهانه‌های واهی به کشتن دهد، مانع رشد و پیشرفت کشورهای جهان می‌شود. کشوری را برای کشوری دشمن و حیله‌گر تصویر می‌کند. در تحریم کشورها دنبال فروش نفت وگاز خود است. توأمان کشورهای دیگر را هم از جنگ می‌ترساند تا مدام به آنان سلاح بفروشند و آخر سر به بهانه اینکه ما به تو پول و سلاح داده‌ایم، خاک آن کشور را به توبره بکشد و باز هم مدعی و طلبکار باشد.
البته این جروبحث هیچ نفع و پیامی نداشته باشد یک پیام دارد و آن اینکه اگر خود را تسلیم زور و تزویر دشمن کنید همیشه بازنده و بیچاره بازی هستید. نکته بعدی آن است که ترامپ باید بیش از پیش حواس خود را جمع کند زیرا نوکران و سرسپردگان او هم دیگر حاضر نیستند حرف‌های زور او را قبول کنند و بی‌احترامی او و در کل امریکا را تحمل کنند. این ماجرا باید هشداری باشد برای آمریکا که خود را در سرازیری سقوط از جایگاه ابرقدرتی ببیند. گذشت آن زمانی که هر چیزی می‌‌گفتید فوراً پذیرفته می‌شد.
از طرفی این ماجرا برای مسئولان ما و مردم ما هم نکات آموزنده زیادی داشت. آنانکه مدام از مذاکره دم می‌زنند یا نمی‌دانند که با یک باند وحشی و حیوان صفت طرف هستند که کشورهای دیگر را به بردگی خودش هم قبول ندارد یا خود را به خوابی سنگین زده‌اند که نمی‌خواهند بیدار شوند؟ از طرفی باید بدانیم این روحیه ایستادگی و مقاومت که در وجود ما دیده می‌شود مرهون زحمات صدها هزار شهید در طول تاریخ است که با گذشتن از جان خود به ما فهمانده‌اند که ایستادگی در برابر زورگویان آخر سر یک روزی نتیجه می‌دهد و می‌تواند شجاعت، آزادی، آزادگی، استقلال، امنیت و... را تا سالیان سال برای یک ملت مقاوم تضمین کند.
پس از شنیدن این اخبار در صفحات رسانه دیدم فعالین فضای رسانه و مجازی از عزت ملت ایران سخن به میان آورده‌اند و با عباراتی جالب از امام خمینی(ره) و شهدای انقلاب و جنگ تحمیلی تشکر کرده‌اند که به مردم ما و کشور ما عزت داده است. آنها می‌گویند هر چه جلوتر می‌رویم می‌بینیم مردم جهان بیشتر از قبل متوجه کشور و مردم ما می‌شوند و حق را در طرف ما می‌بینند. یک باصفایی در یکی از این صفحات چندین بار نوشته بود «فدایت شوم امام(ره)» و پس از آن گفته بود، فدایت شوم امام(ره) که به ما عزّت دادی؛ اینکه مردم ما اینقدر شجاع و بی‌باک هستند و از هیچ تهدیدی از سوی دشمنان نمی‌ترسند یعنی امام خمینی(ره) و شهدا به هدف خود رسیده‌اند و از برکت رشادت و شهادت آنان نسلی تربیت شده‌اند که محکم در مقابل امریکای زورگو می‌ایستد و می‌گوید: « امریکا مرگت باد»