در میان ادامه یافتن جنگ در میدان نبرد میان روسیه و اوکراین نشست روز یکشنبه ۱۲ اسفند ۱۴۰۳ به میزبانی نخست وزیر انگلیس و با حضور سران و نمایندگان حدود ۱۹ کشور اروپایی، به‌همراه اوکراین، کانادا و ترکیه برگزار شد. ولودیمیر زلنسکی رئیس‌جمهور اوکراین پس از یک دیدار با دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا در کاخ سفید، مستقیماً عازم لندن شد تا در این نشست شرکت کند. نشست لندن با حضور رهبران و مقام‌های بلندپایه انگلیس، اوکراین، فرانسه، آلمان، ایتالیا، اسپانیا، هلند، دانمارک، نروژ، فنلاند، سوئد، لهستان، رومانی، چک، ترکیه، کانادا، دبیرکل ناتو، رئیس کمیسیون اروپا و رئیس شورای اروپا برگزار شد. نکته قابل توجه آنکه با ادعای اعلام حمایت قاطع لندن از اوکراین، ولودیمیر زلنسکی، پس از شرکت در نشست امنیتی در لندن برای دیدار با چارلز سوم، پادشاه بریتانیا به سندرینگهام، اقامتگاه سلطنتی رفت. در دیدار زلنسکی به نخست وزیر انگلیس نیز لندنی‌ها تلاش کردند تا چهره‌ای فعال و حامی بزرگ و حلال مشکلات از نخست وزیر به نمایش گذارند.
در همین راستا نیز استارمر اعلام کرد که دولت این کشور به اوکراین اجازه خواهد داد تا 6/1 میلیارد پوند از منابع مالی صادراتی بریتانیا را برای خرید بیش از پنج هزار موشک پدافند هوایی استفاده کند. او گفت که این موشک‌ها در بلفاست تولید خواهند شد و این اقدام به ایجاد شغل در بخش دفاعی بریتانیا کمک خواهد کرد. در همین حال نخست‌وزیر انگلیس و رئیس‌جمهور اوکراین توافقی را امضا کردند که بر اساس آن وامی به ارزش ۲ میلیارد و ۲۶۰ میلیون پوند برای تامین نیازهای ارتش اوکراین اختصاص می‌یابد.
کی‌یر استارمر در کنفرانس خبری که پس از نشست دیروز برگزار شد به خبرنگاران گفت که میزبان رهبران اروپایی در لندن بوده تا برای امنیت بریتانیا، اوکراین و کل اروپا همکاری کنند.او همچنین گفت که بریتانیا، فرانسه و برخی دیگر از کشورها توافق کرده‌اند که با اوکراین برای تهیه «طرحی جهت متوقف کردن جنگ» همکاری کنند.نخست وزیر بریتانیا افزود که این طرح سپس با ایالات متحده مورد بحث قرار خواهد گرفت «و این برنامه به‌صورت مشترک پیش برده خواهد شد.»او افزود که حصول یک صلح خوب برای اوکراین برای امنیت کشورها در سرتاسر قاره اروپا حیاتی است.
در همین حال کی‌یر استارمر در پاسخ به کریس میسون، سردبیر سیاسی بی‌بی‌سی، که پرسید آیا پس از تنش میان ترامپ و ولودیمیر زلنسکی، همتای اوکراینی‌اش احساس مسئولیت بیشتری برای دستیابی به صلح دارد، گفت: «بریتانیا در طول تاریخ نشان داده که در چنین شرایطی گام برمی‌دارد، و اکنون نیز باید همین کار را انجام دهیم. به همین دلیل است که ما در این مسیر حرکت می‌کنیم.»
رویای لندنی‌ها چیست؟
با توجه به تحرکات گسترده این روزهای انگلیسی‌ها و فضاسازی رسانه‌ای آنان برای نمایش چهره‌ای مقتدر و تاثیرگذار از این کشور این سوال مطرح است که لندن با این تحرکات به دنبال چیست؟
1-بازتعریف نقش پس از برگزیت: انگلیسی‌ها با برگزیت در حالی از اتحادیه اروپا خارج شدند که اکنون با بحران اقتصادی و نظامی بازگشت به اتحادیه را یک ضرورت می‌دانند. سران لندن اکنون با نمایشی هالیوودی و تاثیرگذار از خود به دنبال بازتعریف نقش خویش در اتحادیه اروپا هستند تا در نهایت بتوانند زمینه را برای بازگشت به اتحادیه هموار سازند.
2-توجیه نظامی‌گری: انگلیس نیز مانند کشورهایی همچون فرانسه و آلمان به دنبال تعریف جدیدی از نظامی‌گری است که با افزایش بودجه نظامی صورت می گیرد. انگلیس برای دوره 5 ساله صدها میلیارد پوند هزینه نظامی در نظر گرفته است در حالی که با نام جنگ اوکراین و تامین بودجه ناتو این رفتار را توجیه می‌کند.
استارمر اکنون با برجسته سازی نقش کشورش در آشتی دو سوی آتلانتیک و نیز جنگ اوکراین به دنبال خرج کردن از سیاست خارجی برای اهداف داخلی و کاهش اعتراضات مردمی و احزاب مخالف است.
3-رقابت درون ساختاری: هر چند که در نشست‌هایی همچون لندن ادعا می شود انسجام در اروپا وجود دارد و حتی استارمر مدعی طرح مشترک با فرانسه برای صلح اوکراین می‌شود اما واقعیت آن است که رقابتی سخت بر سر رهبری معادلات آینده در اروپا شکل گرفته است. به عبارتی دیگر اروپا امروز نه صرفا با چین و روسیه و یا حتی آمریکا بلکه در درون با رقابتی سخت مواجه است. لندن با برگزاری سریع نشست پس از دیدار پر حاشیه ترامپ و زلنسکی و نمایش‌هایی همچون دیدار استارمر و چارلز سوم با زلنسکی و نیز ادعای نخست وزیر انگلیس مبنی بر میانجی گری میان اوکراین و آمریکا و طراحی برای صلح سعی دارد تا اهمیت جایگاه خود را بیش از فرانسه‌ای نشان دهد که چندی پیش نشست اوکراین را بدون نتیجه برگزار کرد.
4-سرپوش بر بحران داخلی: استارمر در حالی با ادعای اصلاح اقتصادی و حل مشکلات قدرت را در دست گرفت که عملا نتوانسته کارکردی در این زمینه داشته باشد چنانکه در نهایت برای کاهش هزینه‌ها یارانه سوخت سالمندان را نیز قطع کرده است. استارمر اکنون با برجسته سازی نقش کشورش در آشتی دو سوی آتلانتیک و نیز جنگ اوکراین به دنبال خرج کردن از سیاست خارجی برای اهداف داخلی و کاهش اعتراضات مردمی و احزاب مخالف است.
راهی نه چندان آسان
هر چند که سران لندن با نمایشی رسانه‌ای بر آن بوده‌اند تا تحقق اهداف مذکور را به نمایش گذارند اما حقیقت آن است که این مسیر با چالش‌های بسیاری مواجه است که می‌تواند نشست لندن را صرفا به یک نمایش مبدل سازد. ضعف اقتصادی و نظامی انگلیس، شکاف شدید درون اتحادیه اروپا، سلطه تمام و کمال آمریکا بر اروپا که عملاً جایی برای استقلال این اتحادیه باقی نگذاشته است، توان نظامی و اقتصادی روسیه که عملا میدان را در دست دارد و نزدیک به 20 درصد خاک اوکراین را ضمیمه خاک خود خواهد کرد، شخصیت ناپایدار زلنسکی که هر روز به سمتی رفته و هیچ ثباتی در رفتار وی در انتخاب متحد ندارد و هر جا که سلاح و پول به او دهند و ادامه ریاست جمهوری غیر قانونی او را تضمین کننده به آن سمت می‌رود و... موانعی است که لندن را از اهدافش باز خواهد داشت. بر این اساس نشست لندن بیش از آنکه بتواند دستاوردی برای انگلیس داشته باشد بیشتر یک نمایش تبلیغاتی بوده که با گرفتن عکس‌های یادگاری خاتمه یافته است. حقیقت آن است که انگلیس همچنان خارج از مجموعه اتحادیه اروپاست و اعتمادی برای بازگشت آن در کوتاه مدت وجود ندارد در عین آنکه در معادلات کلان اروپا از جمله جنگ اوکراین این آمریکاست که تصمیم می‌گیرد و کشورهایی همچون انگلیس در نهایت نقش یک پادو را خواهند داشت که هیچ اختیار تصمیم گیری ندارد.