آمریکاییها طبق معمول از یک سو از دیپلماسی میگویند و از سوی دیگر سیاست فشار و تهدید را اجرا میکنند. اکنون نیز به نظر میرسد که آمریکاییها همان رویه گذشته را تکرار میکنند در حالی که شواهد امر نشان میدهد که نامهای که توسط امارات به تهران تحویل داده شده حاوی زیاده خواهیهایی است که با فشار و تهدید به دنبال تحمیل آن به ایران هستند.
در روزهای اخیر تحرکات ضد ایرانی کشورهای غربی شدت بیشتری گرفته است. در همین راستا رسانه قطری الجزیره گزارش داد که وزارت امور خارجه فرانسه روز پنجشنبه و در بیانیهای ادعا کرد پیشرفت برنامه هستهای ایران نگران کننده است و فرانسه و شرکایش متعهد به راه حل دیپلماتیک هستند و در این چارچوب کار میکنند.همچنین انگلیس هشدار داد در صورت لزوم تحریمهای سازمان ملل متحد علیه ایران را برای جلوگیری از دستیابی جمهوری اسلامی به سلاح هستهای فعال خواهد کرد.
جیمز کاریوکی، معاون نماینده دائم انگلیس در سازمان ملل متحد، به خبرنگاران گفت: «ما روشن گفتیم که هر اقدام دیپلماتیک لازم را برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هستهای انجام خواهیم داد، که در صورت نیاز شامل استفاده از سازوکار بازگشت تحریمها (مکانیزم ماشه) میشود.»همچنین نمایندگی ایالات متحده در سازمان ملل پس از این جلسه در بیانیهای اعلام کرد که جمهوری اسلامی ایران تنها کشوری در جهان است که بدون داشتن سلاح هستهای، اورانیوم با غنای بالا تولید میکند و برای این کار هیچ دلیل صلحآمیزی ندارد. این بیانیه، ایران را به سرپیچی از برجام و نقض تعهدات آژانس بینالمللی انرژی اتمی متهم کرد و از شورای امنیت سازمان ملل متحد خواست در محکوم کردن «این رفتار گستاخانه» جمهوری اسلامی و رسیدگی به آن «روشن و متحد» باشد. این نشست با جهتگیریهای ضد ایرانی در حالی برگزار شد که در اعتراض به همدستی انگلیس، فرانسه و آلمان با آمریکا در سوءاستفاده از سازوکار شورای امنیت و برگزاری نشست بسته درباره برنامه صلحآمیز هستهای ایران، سفرای این کشورها امروز به وزارت خارجه ایران احضار شدند. در ادامه سیاست ضد ایرانی وزارت خزانهداری آمریکا از اعمال تحریمهای تازه علیه ایران از جمله «محسن پاکنژاد»، وزیر نفت ایران خبر داد.در چارچوب همین فشارها نیز هفته آینده در شورای حقوق بشر سازمان ملل، بار دیگر وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی در قالب دو نشست با حضور مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران، و اعضای کمیته حقیقتیاب به بحث گذاشته خواهد شد. این در حالی است که اخیرا نیز مای ساتو، گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای ایران، در گزارشی نسبت به افزایش شدید میزان اعدامها در ایران، نقض گسترده حقوق زنان، نقض آزادی بیان و عدم شفافیت در نهادهای حکومتی ایران ابراز نگرانی کرد. او در تازهترین گزارش خود تحولات وضعیت حقوق بشر در ایران را بررسی کرده و بر ابعاد جنسیتی خاص و تاثیرات آن بر نقض حقوق بشر را بر اساس قطعنامه ۵۵/۱۹ شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد ارائه کرده است.
غرب به دنبال چیست؟
تکرار تصور باجخواهی: براساس گزارشهای منتشره پایان اسفند ماه نشست کارشناسی میان ایران و تروئیکای اروپایی برگزار خواهد شد. تجربه نشان داده است که غربی در آستانه هر دور مذاکره که میشود مجموعهای از اتهام زنیهای هستهای، موشکی و منطقهای را علیه ایران مطرح میسازند تا به زعم خویش تهران را در وضعیت انفعال قرار داده تا به جای آنکه پاسخگوی بد عهدی خود باشند با مطالبهگری در قبال ایران برخورد نمایند. به عبارتی دیگر غربیها با سیاست بپرس که پاسخگو نباشی به دنبل تحریف واقعیت و پنهان سازی بدعهدیهای خویش با متهم سازی ایران هستند.
چارچوبهای اصولی هستهای ، موشکی و منطقهای ایران نباید تحت تاثیر ادعاهای دروغین آمریکا یعنی مذاکره و جنگ قرار گیرد بلکه با تکیه بر ظرفیتهای درونی و متحدان بیرونی باید در برابر زیاده خواهیهای آمریکا ایستاد. هر عقب نشینی برابر با پیشروی جدید آمریکا خواهد بود.
خشم از مذاکرات پکن: این روزها غربیها از دو رویداد مهم خشمگین هستند. آنها که مدعی انزوای ایران بودند و از سوی دیگر سعی داشتند تا مذاکرات میان آمریکا و روسیه بر سر اوکراین را نشاهنه جدایی مسکو از تهران و به تبع آن دوری پکن از ایران نشان دهند که برگزاری رزمایش مشترک سه کشور در چابهار و نیز برگزار مذاکرات سیاسی در پکن برای هماهنگی هستهای تهی بودن این رفتارها را نشان میدهد. چین و روسیه ضمن تاکید بر پایبندی بر حقوق ایران حمایت نظامی و سیاسی خویش و ناتوانی غرب برای ایجاد میان آنها را اعلام داشتند.
تحمیل نامه ترامپ به تهران: نکته قابل توجه در باب فشارهای ضد ایرانی تقارن آن با نامه ترامپ به رهبر انقلاب است. آمریکاییها طبق معمول از یک سو از دیپلماسی میگویند و از سوی دیگر سیاست فشار و تهدید را اجرا میکنند. اکنون نیز به نظر میرسد که آمریکاییها همان رویه گذشته را تکرار میکنند در حالی که شواهد امر نشان میدهد که نامهای که توسط امارات به تهران تحویل داده شده حاوی زیاده خواهیهایی است که با فشار و تهدید به دنبال تحمیل آن به ایران هستند. این امر را در مواضع لاوروف وزیر خارجه روسیه میتوان مشاهده کرد. سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه در مصاحبهای که در وبسایت وزارت خارجه این کشور منتشر شد میگوید که آمریکا بهعنوان "پیششرط توافق اتمی جدید"، خواستار توقف حمایت ایران از گروههای نیابتی در خاورمیانه شده است.
سرگئی لاوروف در این مصاحبه همچنین گفته است: «نشانههایی وجود دارد مبنی بر این که آمریکا قصد دارد توافق اتمی آتی با ایران، مسائل منطقهای و عدم حمایت ایران از گروههایی در کشورهای منطقه را نیز در بر بگیرد».لاوروف در عین حال با تایید خبرهای منتشر شده درباره رایزنی مسکو با ایالات متحده در مورد پرونده هستهای ایران گفت که مسکو همچنان به حفظ و اجرای توافق برجام، که ایالات متحده آمریکا در دوره نخست ریاستجمهوری دونالد ترامپ از آن خارج شده بود، پایبند است.وزیر امور خارجه روسیه در ادامه گفت: «بر اساس برخی از نشانهها، آمریکاییها تمایل دارند که توافق جدید به برخی خواستههای سیاسی مشروط شود؛ از جمله این خواسته که ترتیباتی با قابلیت راستیآزمایی اتخاذ شود که نشان دهد، ایران به پشتیبانی از گروههای متحد خود در عراق، لبنان، سوریه و هرجای دیگر پایان داده است.»لاوروف در عین حال خواسته آمریکا مبنی بر پایان حمایت حکومت ایران از گروههای نیابتی خاورمیانه را "نگرانکننده" توصیف کرد و تحقق چنین خواستهای را "غیرمحتمل" دانست.
وزیر امور خارجه روسیه افزود: «تمام کشورهای حوزه خلیج فارس نفوذ خود را فراتر از قلمروشان گسترش دادهاند و طرحها و پروژههای اقتصادی و بشردوستانه را در سایر مناطق، از جمله در شمال آفریقا انجام میدهند و در پارهای از موارد در بعضی از بحرانها از جمله در سودان نقش میانجی بازی میکنند.» لاوروف در ادامه یادآور شد که به همین دلیل، این که آمریکا حق گسترش حوزه نفوذ را برای همه کشورها به جز ایران قائل باشد از نظر او "غیر واقعبینانه" است.
این مواضع نشان میدهد که روسها از متن نامه ترامپ آگاه بودهاند و به دلیل مخالفت با آن از پیام رسان بودن خودداری کرده و آمریکا آن را به امارات سپرده است. به هر تقدیر شواهد امر نشان میدهد ایران در برابر چنین رویکردی، باید با هوشیاری عمل کند. هرگونه واکنش به این نامه و رفتارهای غرب باید در چارچوب شناخت دقیق از سیاستهای واشنگتن باشد. هرگونه امتیازدهی در شرایط فعلی، تنها آمریکا را برای افزایش فشارها ترغیب خواهد کرد.این اقدام آمریکا بار دیگر نشان داد که واشنگتن هرگز به دنبال مذاکره واقعی نبوده و تنها از این ابزار برای فشار بیشتر استفاده میکند. ایران در برابر این سیاست، باید بر اصول ثابت خود پایبند بماند و اجازه ندهد که این نمایش دیپلماتیک، مسیر تصمیمگیریهای راهبردی کشور را تحت تأثیر قرار دهد. چارچوبهای اصولی هستهای ، موشکی و منطقهای ایران نباید تحت تاثیر ادعاهای دروغین آمریکا یعنی مذاکره و جنگ قرار گیرد بلکه با تکیه بر ظرفیتهای درونی و متحدان بیرونی باید در برابر زیاده خواهیهای آمریکا ایستاد. هر عقب نشینی برابر با پیشروی جدید آمریکا خواهد بود.