فارغ از فضای احساسی که صبح امروز باشنیدن خبر حمله امریکا به مراکز هسته‌ای در جامعه ما بوجود آورد سوال مهمی در اذهان نخبگان جامعه پدیدار شد و آن سوال این است که، آمریکا می‌دانست با زدن مراکز هسته‌ای، نه فناوری هسته‌ای ایران نابود می‌شود و نه حکومت اسلامی ایران ساقط خواهدشد و نسبت به پاسخ‌های متقابل از ایران هم احتمالاتی داده و برای آن وضعیت هم سناریو چیده است. با این توضیح سوال مهم این هست که چرا دست به این اقدام خطرناک زده است؟
پاسخ به این سوال نیازمند تحلیل چند بُعدی است:
۱. اهداف راهبردی:
🔻مهار بلندمدت ایران: جلوگیری از پیشرفت غیرقابل بازگشت هسته‌ای ایران.
🔻اعلام خطوط قرمز: ارسال پیام قاطع مبنی بر اینکه عبور از خط قرمز‌های هسته‌ای، با پاسخ مواجه خواهد شد.
🔻تغییر موازنه قوا: حفظ برتری نظامی اسرائیل و متحدان آمریکا در منطقه.
۲. اهداف سیاسی:
🔻تقویت موقعیت داخلی دولت آمریکا و همسویی با لابی‌ها و متحدان منطقه‌ای، مثل اسرائیل و کشور‌های عربی خلیج فارس.
۳. اهداف روانی و رسانه‌ای:
🔻ایجاد بازدارندگی ذهنی: ترساندن ایران از ادامه یا تسریع برنامه هسته‌ای.
🔻نمایش قدرت و نفوذ: در فضای بین‌المللی برای رقبای دیگر مانند چین و روسیه.
احتمال پیش‌بینی پاسخ محدود از ایران را هم میتوان به این دلایل پیوست کرد. به واقع احتمالاً فرض کرده‌اند پاسخ ایران کنترل‌شده خواهد بود و به جنگ تمام‌عیار منجر نمی‌شود؛ و نقشه بعد از ضربه ایران را هم شاید محاسبه کرده باشند.
نتیجه کلی این است که آمریکا با علم به محدود بودن اثر تخریبی بر فناوری هسته‌ای یا حکومت ایران، این اقدام را با اهداف راهبردی، سیاسی، روانی و با محاسبه ریسک انجام داده است؛ نه برای حذف کامل برنامه هسته‌ای، بلکه برای مهار، اخطار و بازدارندگی ترکیبی
اما آنچه مهم است، پاسخی است که جمهوری اسلامی به این تجاوز خواهد داد. پاسخی که همه نقشه.های دشمن را نقشه بر آب خواهد کرد. انشالله