بصیرت /بین‌الملل
نشست ترامپ و زلنسکی روسای جمهور آمریکا و اوکراین در کاخ سفید در حالی برگزار شد که این دیدار از جنبه دو جانبه خارج و ترامپ با ادعای اقدام برای پایان جنگ اوکراین میزبان برخی سران اروپا بود. فریدریش مرتس، صدر اعظم جمهوری فدرال آلمان و اورزولا فون‌درلاین، رئیس کمیسیون اروپا، امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، استارمر نخست وزیر انگلیس ، الکساندر استوب، رئیس‌جمهور فنلاند و... نیز در این نشست حضور داشتند.
خرج کردن ترامپ از کیسه اوکراین و اروپا
هر چند که اروپایی‌ها بر این ادعایند که به دنبال رسیدن به راهکاری برای هماهنگی با آمریکا جهت مقابله با روسیه و پایان دادن به جنگ اوکراین هستند، اما در عمل رفتار ترامپ نشان داد که آمریکا هیچ نگاهی به همراهی با آنها ندارد و همچنان به چشم یک مهره برای اهدافش به آنها می نگرد. این امر را در مواضع ترامپ می توان مشاهده کرد، چنانکه ترامپ در دیدار با زلنسکی و رهبران اروپایی در کاخ سفید گفت: ظرف یکی‌دو هفته آینده تکلیف جنگ اوکراین روشن می‌شود؛ یا راه‌حل پیدا می‌کنیم یا نبرد ادامه خواهد داشت. ترامپ بر این امر تاکید می کند که زلنسکی باید بداند که دیگر بازگشت به گذشته امکان ندارد و کی یف باید از بخش‌هایی از سرزمنش چشم پوشی نماید. این رویکرد کاسبکارانه ترامپ چنان است که او صلح را در گرو اقدام اروپا و اوکراین در دست کشیدن از حوزه سرزمینی عنوان می‌کند و سوی دیگر ادامه یافتن جنگ را نیز مشروط به خرید تسلیحاتی اروپا از آمریکا می‌داند. به عبارتی دیگر ترامپ رسما با این نشست نشان می‌دهد که آمریکا بنگاه خیریه نیست و اروپا و اوکراین بازیچه‌ای هستند که ترامپ به واسطه آنها به دنبال رسیدن به جایزه صلح نوبل و اهدافش علیه روسیه و یک جانبه گرایی جهانی می‌باشد.
رویکرد کاسبکارانه ترامپ چنان است که او صلح را در گرو اقدام اروپا و اوکراین در دست کشیدن از حوزه سرزمینی عنوان می‌کند و سوی دیگر ادامه یافتن جنگ را نیز مشروط به خرید تسلیحاتی اروپا از آمریکا می‌داند
اروپای شکست خورده با نقاب پیروزی
مقامات اروپا در حالی در نشست کاخ سفید حاضر شدند که هر کدام به نوبه خود برآن بوده‌اند تا چهره یک ابر قهرمان از خویش به نمایش گذارند و چنان نشان دهند که اروپا بازیگری مستقل با اهداف و برنامه‌ای مشخص است که توان نقش آفرینی بین‌المللی دارد. در همین راستا کاترینا ماترنووا، سفیر اتحادیه اروپا در اوکراین حضور رهبران فرانسه، آلمان، بریتانیا، ایتالیا، فنلاند و رئيس کمیسیون اروپا در نشست واشنگتن را "پیامی روشن از وحدت و قاطعیت اروپا در حمایت از اوکراین" دانست. او تأکید کرد: «اروپا صلحی را نخواهد پذیرفت که به معنای تسلیم اوکراین باشد. همراه با آمریکا باید پوتین را به آتش‌بسی واقعی و سپس به صلحی پایدار وادار کنیم.»
دبیرکل ناتو (مارک روته) ورود ترامپ به تضمین‌های امنیتی را «یک پیشرفت بزرگ» خواند و نسبت به پایان جنگ ابراز خوش‌بینی کرد. صدر اعظم آلمان (فریدریش مرتس) بر ضرورت دستیابی به آتش‌بس تأکید کرد و از رهبران خواست برای فشار بر روسیه اقدام کنند.رئیس‌جمهوری فنلاند (الکساندر استاب) گفت: در دو هفته اخیر بیشتر از سه سال و نیم گذشته در پایان جنگ پیشرفت داشته‌ایم. او نشست کاخ سفید را نمادی از همکاری اروپا و آمریکا دانست.
این سخنان به اصطلاح قدرت مندانه از سوی سران اروپا در حالی مطرح می شود که بررسی کارنامه اروپا در قبال جنگ اوکراین و تحولات جهانی بیانگر حقیقتی دیگر است و آن هیاهوهای بی حاصل و در نهایت تسلیم شدن است. نشست پوتین و ترامپ در آلاسکا در حالی برگزار شد که اروپایی‌ها پیش از نشست به شدت با آن مخالفت می کردند و مدعی بودند که نتیجه آن را نخواهند پذیرفت، اما در نهایت اروپایی‌ها از آن استقلال و با شتاب به دیدار ترامپ رفتند. در تعرفه‌های تجاری نیز اروپا ابتدا ادعای تلافی را سر داد، اما در نهایت به توافقی بسیار بدتر از اعمال تعرفه‌های با آمریکا تن داد که اروپا را به مهره‌ای در دستان آمریکا برای خرید انرژی و تسلیحات و نقش آفرینی جهانی مبدل سازد. با این توافق اروپا نه تنها از تعرفه‌ها استثناء نشد، بلکه به خواسته‌هایی تن داد که اروپا را به قعر نابودی می کشاند. در باب بودجه ناتو نیز اروپا ادعای همراهی نکردن سر می داد، در حالی که سرانجام با اختصاص 5 درصد تولید ناخالص داخلی موافقت کرد.
در سایر تحولات نظیر جنگ غزه و جنایات رژیم صهیونی و نیز مسئله هسته‌ای ایران نیز اروپا رسماً رفتار مستقل و صحیحی نداشته و بازیچه‌ای در دستان صهیونیست‌ها و آمریکا بوده است. زنجیره این پرونده ها حکایت از آن دارد که اروپا دیگر توان بازیگری مستقل در جهان را ندارد و بازیچه‌ای است که در نهایت به رغم هیاهوهای بسیار و ژست‌های قدرتمندانه، تسلیم خواست آمریکا می شود. اکنون نیز سفر آنها به آمریکا نه یک رویکرد مستقل و تصمیم ساز، بلکه صرفا یک نمایش برای ادامه قدرت نمایی ترامپ و سندی دیگر بر زوال نقش آفرینی اروپاست. اروپایی با بی مسئولیتی در قبال غزه و نیز همراهی بی منطق با آمریکا در مذاکرات هسته‌ای ایران و نیز باج دادن در پرونده تعرفه‌ها، زمینه ساز تشدید زیاده خواهی‌های ترامپ از این اتحادیه شدند. سرنوشت شوم و سیاه اروپا نشان می‌دهد که تن دادن به خواسته‌های آمریکا نه تنها زمینه ساز رسیدن به اهداف و جایگاه جهانی نمی شود، بلکه زوال و از دست دادن هر روزه نقش آفرینی بین‌المللی را به همراه دارد. سرنوشتی که اروپا را نه از روی اقتدار، بلکه از روی حقارت به کاخ سفید کشانده و حضور آنها و زلنسکی در نشست با ترامپ رسما تحقیر شدن آنهاست.