در حقیقت، عمال داخلی دشمن پس از طی کردن مراحل مختلف براندازی، اکنون در شرایط جنگی که یک مسأله ملی، آن هم در سطح کلان مطرح است، به دنبال پیش کشیدن اختلافات داخلی هستند که جز برای دشمن نفعی برای هیچ گروه سیاسی ندارد. بنابراین باید به عبارت «واعتصموا بحبل الله و لا تفرقوا» متمسک شویم و هر اقدام وحدت‌شکن را قویاً نفی کنیم تا ان‌شاءالله شاهد هرچه بیشتر زبونی دشمن باشیم.
رهبر معظم انقلاب در آستانه چهلمین روز شهادت شهدای جنگ تحمیلی رژیم صهیونی علیه ایران پیامی صادر کردند که از آن تحت عنوان «تکالیف راهبردی ملت ایران» یاد شد. در بخشی از این پیام به «شکوهِ پایداریِ معجزه‌آسای ملت ایران در اتحاد و استحکام روحی و عزم راسخ آنان بر ایستادگیِ یکپارچه در میدان» اشاره شده است. از این رو، رهبر معظم انقلاب در میان تکالیف ترسیمی برای آینده، حفظ اتحاد ملی و شور و شوق و شعور انقلابی را به‌عنوان باطل‌السحر دشمنان ایران، وظیفه‌ای همگانی دانسته‌اند. به همین خاطر تصریح نمودند که «حفظ عزت و آبروی کشور و ملت، تکلیف بی‌اغماض گویندگان و قلم‌زنان است.» دیگر هیچ صاحب تریبون و قلمی حق ندارد بر خلاف جهتی که ملت ترسیم و عمل کرده است سخنی بگوید یا بنویسد؛ در غیر این‌صورت همین ملت آن را خطای راهبردی انگاشته و بی‌اغماض با آن برخورد خواهد کرد.
آنچه واضح است این است که دشمن از پا ننشسته و طرح‌های خبیثانه خود را دنبال می‌کند. چند هفته پس از توقف جنگ ۱۲ روزه، یک اندیشکده آمریکایی در تحلیلی آشکارا از راه‌اندازی «کمپین تأثیرگذاری چندرسانه‌ای آرام» در داخل ایران سخن گفت؛ کمپینی که مأموریتش شکل‌دهی به بحث داخلی علیه فعالیت‌های هسته‌ای ایران و القای این گزاره بود که «بلندپروازی هسته‌ای منبع ناامنی است، نه امنیت.»
بلند کردن صداهایی برخلاف واقعیت درباره مباحث حساس از جمله فعالیت هسته‌ای و غنی‌سازی، آن هم با تکرار همان فهرست دیکته‌شده آمریکا، در این وضعیت جنگی توقف آتش، در خدمت دشمن است و او را نسبت به رسیدن به اهداف خود امیدوار می‌کند.
صحبت‌های نتانیاهو با مردم ایران، آن هم بعد از خلق جنایتی آشکار علیه مردمان بی‌دفاع، بیانگر این است که بوی کباب به مشامشان خورده است. به قول آن ضرب‌المثل، مگس همیشه روی زخم می‌نشیند. چالش‌های داخلی -که البته در هر کشوری وجود دارد- دشمن را حریص می‌کند که به سمت تحرکات بعدی گام بردارد. شکل‌گیری همکاری اخیر داعش با تروریست‌های تجزیه‌طلب کرد در شمال‌غرب، بی‌ارتباط با این تحرکات نیست.
از این رو، توجه و بازخوانی پیام رهبر معظم انقلاب که مبین تکالیف راهبردی ملت بود، اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند. طیف خودفروخته غرب‌گرا، با وجود تجربیات مکرر از خباثت‌های دشمن، هیچ‌گاه در رابطه با دیدگاه خود در مواجهه با غرب تغییر موضع نداده و حتی پس از جنگ تحمیلی ۱۲ روزه نیز همچنان به دنبال تغییر پارادایم است. «بیانیه تسلیم‌خواهی» از سوی جبهه اصلاحات، بوی همان کبابی است که دشمن را حریص می‌کند. برجسته‌سازی اختلافات، آن هم در شرایط فعلی، آورده‌ای جز التهاب‌آفرینی اجتماعی ندارد؛ این به معنای یک خطای راهبردی است.
در حقیقت، عمال داخلی دشمن پس از طی کردن مراحل مختلف براندازی، اکنون در شرایط جنگی که یک مسأله ملی، آن هم در سطح کلان مطرح است، به دنبال پیش کشیدن اختلافات داخلی هستند که جز برای دشمن نفعی برای هیچ گروه سیاسی ندارد. بنابراین باید به عبارت «واعتصموا بحبل الله و لا تفرقوا» متمسک شویم و هر اقدام وحدت‌شکن را قویاً نفی کنیم تا ان‌شاءالله شاهد هرچه بیشتر زبونی دشمن باشیم.