1. هر چند تا الان جزییات مشخص نیست ولی براساس اخبار برآمده از رسانه‌ها می‌توان گفت که آتش‌بس بر اساس یک طرح سه‌فازی طراحی شده که خروج رژیم صهیونیستی را تدریجی و مشروط می‌کند، اما در عمل، کنترل ۵۸ درصدی غزه را در فاز اول حفظ می‌کند و خروج کامل را به شرایطی نامشخص موکول می‌نماید.
2. این مراحل، که از ۱۰ اکتبر اجرا شده، شامل توقف درگیری‌ها، تبادل اسرا، و کمک‌های انسانی است.
3. از ظهر ۱۰ اکتبر (۱۲ ظهر به وقت محلی غزه)، رژیم صهیونیستی موظف به توقف بمباران و خروج نیروهایش از حدود ۱۵۵ کیلومتر مربع (۴۲ درصد غزه) شد، که شامل بخش‌هایی از شمال غزه (بیت لاهیا و بیت حانون) و شرق خان یونس است. حماس در مقابل، ۲۰ گروگان زنده و ۲۵ جسد را در ۷۲ ساعت (تا ۱۳ اکتبر) آزاد می‌کند. رژیم نیز حدود ۲۰۰۰ زندانی فلسطینی (از جمله زنان و کودکان) را آزاد می‌نماید. کمک‌های انسانی (۵۰۰ کامیون روزانه) از طریق گذرگاه های تحت کنترل رژیم وارد می‌شود.
4. در این فاز، رژیم کنترل ۲۱۰ کیلومتر مربع (۵۸ درصد غزه) شامل محله‌های شجاعیه، طفاح و زیتون در غزه و بیش از نیمی از خان یونس و رفح را حفظ می‌کند.
5. پس از فاز اول (حدود ۶ هفته، بر اساس پیشنهاد اولیه)، مذاکرات برای استقرار نیروی تثبیت‌کننده بین‌المللی (ISF) آغاز می‌شود. رژیم به خط قرمز عقب‌نشینی می‌کند، که حدود ۳۰ درصد دیگر از غزه (تقریباً ۷۰ کیلومتر مربع) شامل بخش‌های مرکزی شهر غزه و جنوب خان یونس را آزاد می‌سازد. در این مرحله، نیروی تثبیت‌کننده بین‌المللی امنیت را نظارت می‌کند. برخی رسانه های غربی مدعی شده اند که در این مرحله حماس موظف به خلع سلاح جزئی (فقط موشک‌های دوربرد) است. در این مرحله به اذعان خبرهای منتشر شده تبادل اسرا شامل ۱۰۰۰ زندانی دیگر فلسطینی در مقابل اطلاعات گروگان‌های باقی‌مانده ادامه می‌یابد.
6.پس از فاز دوم (احتمالاً ژانویه ۲۰۲۶)، رژیم به منطقه حائل امنیتی (۲۰-۳۰ کیلومتر مربع در مرز غزه-رژیم غاصب صهیونیستی) عقب‌نشینی می‌کند. یک هیئت اداری بین‌المللی (با نظارت سازمان ملل) حکومت انتقالی را بر عهده می‌گیرد، و بازسازی غزه (با بودجه ۵۰ میلیارد دلاری قطر و آمریکا) آغاز می‌شود.
7. منطقه حائل در غزه، منطقه‌ای به عرض ۱ تا ۳ کیلومتر در امتداد مرزهای شرقی و شمالی نوار غزه با سرزمین‌های اشغالی ۱۹۴۸ (حدود ۲۰ تا ۳۰ کیلومتر مربع، معادل ۵ تا ۸ درصد مساحت ۳۶۵ کیلومتر مربعی غزه) است. این منطقه شامل مناطقی مانند کریدور نتزاریم و بخش‌هایی از بیت حانون و شرق جبالیا است که رژیم صهیونیستی آن را برای استقرار نیروهای نظامی (IDF)، برج‌های دیده‌بانی و تجهیزات نظارتی حفظ می‌کند.
منبع: پرسمان سیاسی هفته شماره 26