دیروز در میان اخبار و مطالب مختلف در رسانه‌ها، دو جمله از دو خیالباف متوهم در جهان منتشر شد که به دور از عقلانیت و کاملاً مسخره بود. اولی بنیامین نتانیاهو بود که بدون آنکه خنده‌اش بگیرد گفت:« اسرائیل قدرتمندترین کشور خاورمیانه است!»و دومی هم ترامپ بود که با اعتماد به نفس بالا اعلام کرد:« می‌توانم در انتخابات بعدی برای معاون اولی نامزد بشوم، بعد از آن رئیس‌جمهور استعفا بدهد و من رئیس‌جمهور بشوم، ولی این کار را نمی‌کنم.»
جالب است که هر دو جمله اشتباه و توهمی است. ترامپ نمی‌تواند حتی به عنوان معاون رئیس‌جمهوری انتخاب شود تا بعد، با کناره‌گیری رئیس‌جمهوری، برای سومین بار بر مسند ریاست بنشیند، زیرا بر اساس متمم دوازدهم قانون اساسی، فردی می‌تواند معاون رئیس‌جمهوری شود که صلاحیت ریاست‌جمهوری را داشته باشد و بر اساس متمم بیست‌ودوم قانون اساسی (دو دوره حداکثر)، ترامپ در سال ۲۰۲۸ دیگر چنین صلاحیتی ندارد. اما ظاهراً او به جای مطالعه قانون اساسی کشورش، با پررویی هرچه تمام می‌خواهد تا به نوعی با تظاهرات گسترده نه به پادشاه مردم آمریکا همراهی کرده و بگوید که او نیز با آن که می‌تواند اما تمایلی ندارد حال آن که اصلاً او با توجه به قوانین فعلی آمریکا نمی‌تواند چنین کاری بکند.
در سوی دیگر، نتانیاهو هم در توهم خود زندگی می‌کند. او ظاهراً گمان می‌کند که ریختن بمب بر سر مردم بی دفاع و مظلوم غزه و کشورهای منطقه پیروزی محسوب می‌شود و قدرت آفرین است در حالیکه در همین نبرد دو ساله اخیر شکست رژیم صهیونی برای همگان عیان و آشکار شد و این طرف آمریکایی بود که آمد و رژیم را از نابودی کامل نجات داد و بعد هم با روایت سازی های دروغین و پروپاگاندای رسانه‌ای تلاش کرد تا یاس و ناامیدی رژیم را از بین برده و به او روحیه بدهد.
در همین راستا باید نتانیاهو بداند که اولاً رژیم صهیونی هیچگاه کشور نبوده و نیست بلکه نهایتاً رژیمی جنایتکار و نامشروع به حساب می‌آید. ثانیاً اگر رژیم صهیونی آن‌طور که او ادعا می‌کند قدرتمند است، پس چرا یک گروه مقاومت تحت محاصره همچون حماس توانست تا در عملیات طوفان الاقصی چنان ضربه‌ای به این رژیم وارد کند که هنوز که هنوز است صدای شکستن استخوان‌های رژیم صهیونی از نوار غزه به گوش برسد؟ ثالثاً، اگر رژیم صهیونی قدرتی هم داشته باشد، این قدرت ناشی از حمایت‌های بی‌پایان غرب است. قدرت رژیم صهیونی صرفاً قدرتی وارداتی و نیابتی است که نمی‌تواند در برابر ایمان و اراده ملت‌های منطقه و خصوصاً مردم فلسطین که مصمم به اخراج اشغالگران و جنایتکاران هستند، پایداری کند بنابراین قطعاً قدرتمند و قدرتمند، ترین نیست و قدرتمندترین اراده و خواست خداوند متعال و ملت‌های منطقه است.