«سيدعباس صالحي» وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي گفت: «در جامعه‌اي كه كتاب‌خواني رواج داشته باشد تمدن و جامعه انساني شكل مي‌گيرد و ما هم كه در گام دوم انقلاب هستيم بايد بدانيم نمي‌توانيم اين گام را جز با بحث كتاب و كتابخواني برداريم و بايد اميدوار باشيم اين هسته تمدن‌سازي هر چه بيشتر گسترش پيدا كند.»

ندا كرمانشاهي/ حاجيان كه مي‌خواهند به مكه مشرف شوند، از مدت‌ها قبل مطالعه خود را آغاز مي‌كنند تا با آگاهي بيشتري وارد سرزمين وحي شوند؛ از مطالعات تاريخ صدر اسلام گرفته تا خواندن كتاب‌هايي كه حاجي را با جغرافياي سرزمين وحي آشنا مي‌كند. روحانيان و مديران كاروان نيز به همه زائران توصيه مي‌كنند تا حد ممكن فرصت را غنيمت بدانند و مطالعه خود را درباره تاريخ صدر اسلام افزايش دهند تا با آگاهي و درك بيشتري وارد سرزمين حجاز شوند.

و حالا در اين روزها همه ما به زودي عازم سفر خواهيم شد؛ سفري به تاريخ 61 هجري؛ سفر به سرزميني كه قرار است از واقعه رخ داده در آن چيزهاي زيادي بياموزيم كه اين آموختن مختص يك سال و دو سال نيست؛ زيرا اين سفر زمان و مكان نمي‌شناسد. در واقع هر سال كه محرم مي‌آيد، بايد خود را براي اين سفر آماده كنيم؛ با هيئت رفتن، پوشيدن لباس مشكي مراقبت از نفس براي گناه نكردن، بيشتر قرآن خواندن و... .

اما متأسفانه گاهي فراموش مي‌كنيم كه مطالعه نيز يكي از مقدمات اين سفر است؛ بنابراين آن طور كه بايد به اين مهم نمي‌پردازيم؛ در حالي كه كتاب‌هاي بسيار زيادي درباره واقعه عاشورا و قيام حضرت اباعبدالله الحسين(ع) نوشته شده است كه گاهي حتي يكبار هم آنها را مطالعه نكرده‌ايم.

قطعاً پاي منبر علما نشستن بسيار مفيد خواهد بود؛ زيرا خطبا زحمت مطالعه را به جان مي‌خرند و آن را به زباني ساده‌تر براي ما بيان مي‌كنند؛ اما اين مسئله توجيهي براي كاهلي ما نيست. مطالعه سبب مي‌شود دركي عميق‌تر از واقعه عاشورا بيابيم و خود را بيشتر از قبل با شهداي كربلا همراه كنيم؛ بنابراين نبايد تنها به هيئت رفتن و پاي منبر سخنرانان نشستن بسنده كرد. بايد زماني از سوگواري براي اباعبدالله(ع) را به مطالعه اختصاص داد؛ به ويژه مطالعه كتاب‌هايي كه شناخته‌شده‌تر هستند؛ مانند سوگنامه يا مقتل «لهوف» ابن طاوس كه معتبرترين كتاب موجود درباره رخدادهايى است كه به حادثه كربلا منتهى شده است.

از ديگر كتاب‌هايي كه مي‌توان در اين ايام به آن مراجعه كرد، «قيام امام حسين (ع)» سيدجعفر شهيدي است؛ كتابي كه قصد نويسنده از نوشتن آن، مقتل‌نويسي، تبليغ مذهبي و حتي نوشتن تاريخ نيست. سيدجعفر شهيدي در صفحه 10 كتاب مي‌نويسد كه «من كوشيده‌ام تا خود بدانم آنچه رخ داد، چرا رخ داد»

كتاب ديگر «آه» بازخواني نفس‌المهموم، مقتل امام حسين‌بن علي(ع) است كه زمستان 1387 با ويرايش ياسين حجازي براي اولين بار به چاپ رسيد.

«سقاي آب و ادب» از سيدمهدي شجاعي نيز كتاب ديگري است كه مي‌توان در ايام سوگواري به خواندنش اهتمام داشت؛ البته كتاب «آفتاب در حجاب» نيز به قلم همين نويسنده مي‌تواند دل را به سوي كربلا روانه كند.

«حماسه حسيني» كتابي مشتمل بر سخنراني‌ها و يادداشت‌هاي شهيد مرتضي مطهري درباره واقعه كربلا و به ويژه تحريف‌هايي كه در نقل اخبار آن روي داده است نيز از كتاب‌هايي است كه خواندن آن توصيه مي‌شود.

«شماس شامي» به قلم مجيد قيصري، «ناميرا» نوشته صادق كرميار و «من مي‌گويم شما بگرييد» از عليرضا قزوه كتاب‌هايي هستند كه مي‌توان آنها را در ايام محرم و صفر مطالعه كرد.

همچنين خواندن زندگي‌نامه شهدا مي‌تواند در شناخت عاشورا و عاشوراييان كمك كند؛ شهيداني كه هر چند در سال 61 هجري حضور نداشتند، در دهه 1360 هجري شمسي، كربلايي ديگر را به تصوير كشيدند.

ليلا وطنخواه / پرسش: من و همسرم اختلاف نظر و سليقه داريم و اصلاً ارتباط خوبي با هم نداريم. لطفاً براي بهبود رابطه و پيشگيري از طلاق ما را راهنمايي كنيد.

پاسخ: يكي از بهترين راهكارها براي بهبود رابطه زوجين، گفت‌وگو كردن است. همانطور كه در ابتداي ازدواج، طرفين نياز دارند تا از طريق گفت‌وگو با يكديگر آشنا شوند، در ادامه نيز به منظور تحكيم بنيان زندگي مشترك، نيازمند گفت‌وگو هستند‌‌‌؛ بنابراين بايد در طول هفته 90 دقيقه را به اين مسئله اختصاص دهند و بر اساس «قانون گفت‌وگو» زماني را براي صحبت مشخص كرده و شرايط قانون گفت‌وگو را رعايت كنند.

هر يك از زوجين در زمان معين، 15 دقيقه بدون سرزنش و با بيان احساس صحبت خواهند كرد. چنانچه آنها طبق قانون مذكور پيش بروند، به هدف مطلوب نزديك‌تر مي‌شوند. در ادامه شرايط قانون گفت‌وگو در دو جلسه پيشين در بهبود رابطه بايد گفت كه از داشتن آرمان‌ها و انتظارات غير واقع‌بينانه در مورد ازدواج و روابط زناشويي پرهيز كنيد. قطعاً گفت‌وگوي همراه با تفكر منطقي و واقع‌گرايانه بهتر نتيجه مي‌دهد. از آنجا كه ضروري است ارتباط زوجين از هر گونه سوء‌ظن و حدس نادرست و سوءبرداشت دور باشد، اگر مسئله‌اي ذهن يكى از آنها را به خود مشغول كرده است، بايد آن را با صراحت و شفاف مطرح كرده و درست و نادرستي‌اش را با همسر خود بررسى كنند .

هر يك از زوجين بايد براي رفع زمينه‌هاى بروز سوء‌تفاهم‌ها و سوء‌ظن‌ها تلاش كنند (زوجين در گفت‌وگو و صحبت متوجه مي‌شوند بسياري از اختلافات آنها به دليل آشنا نبودن با روحيات يكديگر و سوءبرداشت‌ها و تفاهمات است.)

ضروري است هر يك از زوجين هنگام استفاده از قانون گفت‌وگو تلاش كنند تا با روانشناسى همسر خود آشنا شوند و به ‌شناخت بهتر از همديگر دست پيدا كنند و بدانند زن يا مرد به چه امورى بيشتر بها مى‌دهد و نظام ذهني‌اش چگونه است؛ براى مثال معمولاً زن به وابسته بودن، كسب امنيت عاطفى و مورد حمايت واقع شدن اهميت مي‌دهد و مرد مي‌خواهد مستقل و خود مختار باشد و آزادى عمل را ارزشمند مي‌داند.)

زن و شوهر از مسخره كردن يكديگر و گفتن سخنان طعنه‌آميز و دو پهلو به شدت پرهيز كنند . از رفتارهايى مانند متلك، تحقير، سرزنش و به رخ كشيدن يكديگر كه موجب افزايش مقاومت‌هاى روانى در طرف مقابل مي‌شود بايد پرهيز كرد. افزون بر آنچه بيان شد شكرگزار داشته‌ها و نقاط مثبت خود در زندگي باشيد و بينديشيد و به آنها بپردازيد نه به آنچه نداريد. همچنين از خطاهاى يكديگر بگذريد.

طرح‭ ‬پرسش‬: 3000990033