بازنمای اشغالگری

اواخر پنجشنبه شب گذشته، تعدادی از نظامیان آمریکایی به همراه تیمی از نیروهای «الساعدی» فرمانده نیروهای مبارزه با تروریسم عراق به یکی از پایگاه‌های حشدالشعبی هجوم بردند و تعدادی از نیروهای بسیج مردمی عراق را به بهانه واهی احتمال حمله موشکی به مقرهای آمریکایی بازداشت کردند، ادعایی که در همان ساعات اولیه ساختگی بودن آن بر همگان آشکار شد. این اقدام آمریکایی‌ها به واکنش نیروهای مردمی و محاصره منطقه سبز بغداد از سوی این نیروها منجر شد و در نهایت با توجیه «الکاظمی» نسبت به ماهیت دروغین ادعای آمریکایی‌ها و آزاد شدن نیروهایی که دستگیر شده بودند، ماجرا پایان یافت؛ اما این اقدام که با اطلاع نخست‌وزیر عراق انجام شد و زیربنای آن سناریویی بود که آمریکایی چیده بودند، حاوی پیام‌های مهمی است:

۱- آمریکایی‌ها با وجود مصوبه پارلمان عراق مبنی بر خروج از این کشور تصمیم قطعی و محکمی برای ترک این کشور ندارند و تلاش دارند ضمن حفظ منافع خود در عراق، به اعمال مداخله‌‌جویانه خود در امور این کشور ادامه‌ دهند و در این راه از هیچ اقدامی ابا ندارند.

۲- این حادثه ثابت کرد هر مسئول عراقی که در پی تحقق منافع و تأمین امنیت ملی عراق است،‌ با وجود در محوریت قرار دادن خواست مردم و پارلمان این کشور مبنی به خروج هرچه زودتر نیروهای آمریکایی، باید در تعامل و مواجهه با سیاست‌ها و اقدامات مشکوک آمریکایی در عراق، حساسیت و هوشیاری‌های لازم را داشته باشد.

۳- اتفاق روز پنجشنبه در عراق حکایت از این تلاش دارد که آمریکایی‌ها قصد دارند راهبرد حذف گروه‌های مقاومت در سطح منطقه را به این کشور نیز بسط دهند، راهبردی که سال‌ها در لبنان پیگیری می‌شود، اما هر بار با شکست مواجه می‌شود. ابعاد مهم این تلاش عبارت است. از برنامه‌ریزی برای تحریک گروه‌های مقاومت و اتهام‌زنی به آنها و زمینه‌سازی برای ورود این گروه‌ها به درگیری‌ها و نزاع‌های داخلی؛

۴- استفاده آمریکا از دستگا‌‌ه‌های سیاسی و نظامی عراق و افرادی همچون سرلشکر «عبدالوهاب ساعدی» برای وجاهت بخشیدن به رفتار غیرقانونی خود در برخورد با گروه‌ها و نیروهای وابسته به الحشدالشعبی و سایر گروه‌های مقاومت.

محمدصادق مصطفوی