سرنوشت نمایشگاه کتاب و ناشران در دوران کرونا به کجا می‌رسد؟

شیوع گسترده ویروس کرونا در چند ماه اخیر، همانطور که برگزاری بزرگ‌ترین رویدادهای بین‌المللی را لغو کرد، زمزمه لغو شدن برگزاری نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران را نیز بر سر زبان‌ها انداخت و همین موضوع در گام اول موجب به تأخیر افتادن برگزاری این نمایشگاه شد.

برخی مسئولان با توجه به نامشخص بودن پایان همه‌گیری بیماری کرونا،احتمال برگزاری مجازی نمایشگاه کتاب را مطرح کردند؛ البته پیشنهاد اجرای این طرح با واکنش نه چندان مثبت ناشران و اهالی نشر مواجه شد؛ زیرا اکثر این افراد معتقدند با توجه به اینکه نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران برخلاف سایر نمایشگاه‌های بین‌المللی کتاب جهان، نه تنها یک نمایشگاه، بلکه یک فروشگاه بزرگ است، نمی‌توان این نمایشگاه را به صورت مجازی برگزار کرد.

با وجود تمام رایزنی‌ها درباره چگونگی برگزاری نمایشگاه کتاب، در نهایت در روزهای اخیر بود که گسترش مجدد ویروس کرونا تیر خلاص را به نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران و ناشران زد و آنها را از برگزاری این نمایشگاه دلسرد کرد و خبر لغو برگزاری نمایشگاه کتاب رسانه‌ای شد. این در حالی است که ناشران در طول یک سال گذشته با صرف هزینه زیادی خودشان را برای نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران آماده کرده بودند.

«کامران شرفشاهی» شاعر و مدیرمسئول انتشارات تجلی مهر به خبرنگار «صبح صادق» گفت: «ماجرای پیدایش بیماری کرونا و شیوع مجدد این بیماری در روزهای تابستان به برگزار نشدن نمایشگاه کتاب منجر شد و صنعت چاپ و نشر کشورمان را بیش از پیش متضرر کرد.»

او افزود: «قرار بود که نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در شرایط فعلی به صورت مجازی برگزار شود و نمی‌دانم چه تمهیداتی در این زمینه اندیشیده شده است؛ از طرف دیگر مسئولان تصمیم گرفته بودند از ناشران حمایت کنند و خبری از این حمایت‌ها نشد؛ اما به هر حال به نظر می‌رسد ضرر و زیان ناشران و صنعت چاپ و نشر از شیوع ویروس کرونا و لغو نمایشگاه کتاب به اندازه‌ای گسترده است که به این زودی‌ها جبران نشود. تجربه ثابت کرده است که در عمل اراده‌ای هم برای جبران خسارت فعالان صنعت چاپ و نشر وجود ندارد و ما در مسیری یک‌طرفه افتاده‌ایم که راه برگشتی برای آن وجود ندارد. هم‌اکنون برخی ناشران انگیزه خود را برای تداوم فعالیت در زمینه چاپ و نشر کتاب از دست داده‌اند.»

بهاره سحری

افخمی سریال رمضانی می‌سازد

رعد و برق نام سریال بهروز افخمی برای تلویزیون است که قرار است در یکی از روستاهای استان گلستان فیلمبرداری‌ انجام شود و برای رمضان سال ۱۴۰۰ شبکه پنج سیما آماده پخش شود. «رعد و برق» سریال پُربازیگری است که خبرهای اولیه از آن حکایت دارد که پیرامون سیلاب‌های ابتدای سال 1398 ساخته خواهد شد؛ شهرام قائدی، مرتضی کاظمی، مهدی زمین‌پرداز، محمد مختاری، مزدک رستمی، حسن اسدی، ویدا موسوی، امیر موسوی و پوریا منجزی بازیگرانی‌ هستند که تاکنون برای ایفای نقش‌ انتخاب شده‌اند.

مسابقه قرآنی برای نوجوانان

فراخوان شرکت در این مسابقه که به زودی پخش آن آغاز خواهد شد، شروع شده است و علاقه‌مندان می‌توانند برای شرکت در این مسابقه تلویزیونی، فرازهایی از تلاوت خود را با دوربین تلفن همراه تصویربرداری کنند و از طریق سایت شبکه یک سیما یا شناسهtaranomtv1 @ در شبکه‌های اجتماعی ارسال کنند. کارشناسان «ترنم» پس از بازبینی فیلم‌ها، منتخبان را برای شرکت در مسابقه حضوری به استودیو دعوت خواهند کرد و در هر مسابقه چهار شرکت‌کننده با هم رقابت می‌کنند. از بین80  قاری نوجوان، چهار نفر به مرحله نهایی می‌رسند.

روایت زندگی‌ ابومنتظر المحمداوی

مستند «رؤیای حاتم» به همت مؤسسه انوار رسول‌اعظم(ص) و حشدالشعبی عراق تهیه و تولید شده است. این مستند که به کارگردانی حمید عبدالله‌زاده و تهیه‌کنندگی پیمان غنی‌زاده، در زمستان سال 1397 در کشور عراق تولید شده است، در دو قسمت 35 دقیقه‌ای و به زبان عربی و با زیرنویس و نریشن فارسی، آماده نمایش عمومی است. ماجرای این مستند از این قرار است که برادر شهید، یعنی ناظم المحمداوی در عالم رؤیا شهید را ملاقات می‌کند و شهید به برادرش می‌گوید بروید و در نحوه شهادت من تحقیق کنید.

گفته می‌شود تولید هر دقیقه سریال معمولی حدود 2 میلیون تومان و تولید هر دقیقه سریال فاخر حدود 9 میلیون تومان برای تلویزیون آب می‌خورد؛ البته هزینه ساخت سایر برنامه‌های تولیدی هم دست کمی از این مبالغ ندارد. در چنین شرایطی که مدیران صداوسیما معتقدند بودجه کافی برای ساخت سریال‌های ارزشمند وجود ندارد، برخی برنامه‌های تلویزیونی اما، به محلی برای برگزاری مراسم‌های «خاله‌زنکی» و تبلیغ برخی «اینفلوئنسرها» بدل شده است! چند وقتی است تلویزیون ملی به محلی برای عرض اندام برخی اینفلوئنسرهای ایرانی و برخی بازیگران درجه چندم بدل شده است. چندی پیش در اتفاقی بسیار عجیب، شبکه تهران که این روزها دستی خالی‌تر از همیشه دارد، برای یکی از اینفلوئنسرهای اینستاگرامی نه چندان مشهور، در برنامه زنده خانوادگی جشن تولد گرفت و کیک تولد به او هدیه دادند. «مهسا ایرانیان» که با حضور در مسابقه «خنداننده‌ شو» شبکه نسیم، پایش به تلویزیون باز شده بود، پس از مدتی با اجرای برخی به اصطلاح استندآپ‌های اینستاگرامی، دنبال‌کنندگان خود را افزایش داد و پس از مدتی، اجرای بخش طنز کوچکی در برنامه‌های صبح‌گاهی شبکه تهران را شروع می‌کرد. حالا جای تعجب دارد که چنین شخصی در عرض دو سه سال، به تعبیر شبکه تهران به یکی از «مشاهیر عرصه اجرا» بدل شده است؛ البته موضوع فقط مربوط به این خانم یا سایر افراد نیست؛ متأسفانه کم نیستند کسانی که با اجرای چند خنداننده ‌شو در تلویزیون حال به عنوان هنرپیشه نقش اول و دوم در سریال‌های سیما ایفای نقش می‌کنند! این اقدام به نوعی ارزش قائل نشدن به هنر کسانی است که پس از سال‌ها تحصیل و تجربه به عنوان بازیگر در حال فعالیت هستند. بلکه مسئله این است که چرا آنتن تلویزیون که هر دقیقه آن چند میلیون تومان برای بیت‌المال هزینه برمی‌دارد، باید به جای پخش برنامه‌های مناسب، جذاب و باکیفیت، به عرصه چنین خاله‌زنک‌بازی‌هایی بدل شود؟ دست در جیب مردم کنند، برنامه بسازند و برای هم نوشابه باز کنند! تلویزیون که در سال‌های اخیر سریال فاخر و ارزشمندی برای مردم تولید نکرده است، آن‌قدر که صدای همه از تکرار مکرر «مختارنامه» و «یوسف پیامبر» درآمده است؛ اما به جای اینکه بودجه تلویزیون صرف ساخت یک اثر ارزشمند و ماندگار شود، برای برخی مجریان و بازیگران درجه چندم روی آنتن زنده یا برخی برنامه‌های پربیننده تولد گرفته می‌شود. فرهنگ عمومی، تا حد زیادی متأثر از برنامه‌های تلویزیونی است؛ در شرایطی که جامعه درگیر تنش‌های اقتصادی و فشارهای روانی زیادی است، یکی از مأموریت‌های مهم رسانه ملی، ارتقای فضای وحدت ملی و ایجاد آرامش عمومی است؛ اما در همین فضا، پخش تبلیغات آنچنانی از خانه‌های لاکچری در صداوسیما، استفاده از سوپراستارهای مرفه در برخی برنامه‌ها، برگزاری جشن تولد برای مجریان و هنرپیشه‌های دسته چندم و اجرای برخی برنامه‌های بی‌محتوا، نه تنها در جهت مأموریت‌های سازمان نیست، بلکه در جهت عکس آن در حال حرکت است. شاید وقت آن رسیده باشد که ناظرهای پخش صداوسیما بدانند هدف از رسانه ملی چیست و برای چه مأموریتی قرار است تلاش کند.

شاهرخ صالحی‌