مراحل تحقیق‌های قبل از نگارش سریال «شهید بهشتی» به قلم «حسین تراب‌نژاد» این روزها ادامه دارد. این سریال بلافاصله بعد از پایان یافتن مرحله تحقیقی وارد مرحله نگارش می‌شود. منابع تحقیقی برای نگارش این سریال علاوه بر کتاب‌هایی که از زندگی این شهید نوشته شده است، مصاحبه‌های دوستان و همکاران ایشان نیز هست و در ادامه مصاحبه با دوستان و نزدیکان است. این سریال به تهیه‌کنندگی «محمدرضا شفیعی» در ۴۰ قسمت از سوی صدا و سیمای جمهوری اسلامی تهیه و تولید می‌شود.

«نقل سرخ» براساس نمایش‌نامه‌ای از «آرش عباسی» و به کارگردانی «سیدامیر حسینی» از 13 شهریور روی صحنه می‌رود و تا 22 شهریور اجرای آن ادامه خواهد داشت. این نمایش از مجموعه برنامه‌های محفل آیینی «زخم عتیق» به‌شمار می‌رود، که به همت انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس اجرا می‌شود «تماشاخانه سرو» از ساعت 20 پذیرای عموم علاقه‌مندان خواهد بود. تماشاخانۀ سرو انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس به‌عنوان مرکز تخصصی نمایش‌های ارزشی با مضامین انقلاب اسلامی، دفاع مقدس و مقاومت، با ظرفیت ۱۵۰ نفر در خیابان آیت‌الله طالقانی جنب ایستگاه مترو طالقانی قرار دارد.

کتاب «سلوک در مکتب سلیمانی» که با استقبال خوب جامع روبه‌رو شده است. تجدید چاپ شد. نکته قابل توجه کتاب این است که خاطره‌نویسی نیست، بلکه با رنگ و بوی دیگری که معمولاً در باب زندگی‌نامه‌ها یا زیست‌نامه‌ها نوشته می‌شود، توسط «حجت‌الاسلام والمسلمین محمدجواد رودگر» به رشته تحریر درآمده است. در مجموع یکی از مهم‌ترین امتیازهای کتاب این است که فتح بابی در ورود به عرصه «جهاد تبیینی» مکتب سازنده، سوزنده، پویا و پایای «سپهبدِ شهید سلیمانی» است.

در حالی 21 شهریور به مناسبت سالروز ورود صنعت سینما در دوره ناصرالدین شاه به ایران، روز ملی «سینما» نامگذاری شده است که سینمای ایران، با وجود همه پیشرفت‌هایش در نیم قرن اخیر، همچنان با مشکلات جدی روبه‌روست. اما چرا این مشکلات در سینمای ایران وجود دارد؟ با وجود اینکه پس از انقلاب اسلامی، ساخت سینما، به ویژه پردیس‌های سینمایی رونق خوبی گرفته است؛ ولی همچنان دسترسی به سینما در کشور بسیار ضعیف است. در حالی که بر اساس استانداردهای جهانی، به ازای هر 10 هزار نفر به یک سالن سینمایی نیاز است؛ این رقم در ایران، یک سینما به ازای هر 300 هزار نفر جمعیت است. از سوی دیگر، آمارها نشان می‌دهد سینما جایگاه چندانی در سبد فرهنگی خانوارهای ایرانی ندارد و به صورت میانگین ایرانی‌ها هر شش سال یک بار به سینما می‌روند که اگر سینماروهای حرفه‌ای در شهرهای بزرگ از این آمار خارج شوند، وضعیت بسیار بغرنج‌تر هم خواهد بود. البته فارغ از ضعف زیرساختی و مخاطبی، وضعیت سینمای ایران به لحاظ تعداد تولید فیلم‌های سینمایی در دنیا بد نیست و ایران پانزدهمین کشور جهان از نظر تولید فیلم است. این نگاه آماری، نشان از وضعیتی کاریکاتوری در سینما دارد؛ به گونه‌ای که هرچقدر تولید کمی فیلم زیاد است؛ اما در مقابل، زیرساخت مناسب برای نمایش فیلم‌ها و نمایش آن وجود ندارد. افزون بر وضعیت نامناسب در حوزه زیرساختی، مشکل محتوایی هم موضوع دیگری است که سینمای ایران را تهدید می‌کند. منتقدان بسیاری معتقدند سینمای ایران در حوزه فیلم‌سازی اجتماعی از وضعیت مناسبی برخوردار است، اما واقعیت این است که نگاه فیلم‌سازان ایران به موضوعات اجتماعی، فاصله‌ای جدی با وضعیت واقعی اجتماع دارد. فیلم‌های اجتماعی ساخته شده در سال‌های اخیر، که در بعضی موارد با استقبال جشنواره‌های خارجی هم مواجه شده، بیش از آنکه بازنمایی واقعی وضعیت اجتماعی باشد، سیاه‌نمایی مطلق از زندگی ایرانیان بوده است. در کنار این سیاه‌نمایی، روی دیگر سینما، نشان دادن زندگی‌های مرفه، مدرن و غیر واقعی در برخی دیگر از فیلم‌هاست که موجب حسرت و سرخوردگی جامعه می‌شود. موضوع دیگر، وظیفه و عملکرد سینما در جامعه است؛ اگر سینما به منزله یک ابزار فرهنگی در ساخت فرهنگ جامعه مؤثر باشد، بدون شک، سینمای ایران سهم ناچیزی در این حوزه داشته و حتی در برخی موارد به مثابه ضد فرهنگ هم عمل کرده است. مؤلفه‌های قدرت انقلاب اسلامی که هم می‌تواند پاسخی به فضاسازی‌های «ایران‌هراسی» جبهه غرب علیه ایران شود و هم موجب امید و افتخار ملت ایران شود، جایگاه خاصی در سینما ندارد و سینماگران کمتر به این حوزه‌ها ورود کرده یا فیلمی با این مضامین ساخته‌اند. نشان دادن چهره واقعی جامعه ایران، به منزله یک جامعه پویا و با نشاط، در وضعیتی که سخت‌ترین تحریم‌های تاریخ علیه ملت ایران اعمال شده است، می‌تواند خط بطلانی بر ادعاهای دشمنان باشد و شاید این وظیفه سینماگران باشد تا با هنر خود، هم اعتراض خود را به گوش جهانیان برسانند و هم عظمت ملت ایران را به رخ بکشند!

شاهرخ صالحی‌