به گزارش پایگاه خبری «بصیرت»، روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارونوت» در مقاله‌ای با قلم «رون‌بن‌یشای» تحلیلگر نظامی می‌نویسد: «سامانه‌های موشکی سوم خرداد موازنه بازدارندگی را به سود ایران تغییر می‌دهند.»

در این مقاله با اشاره به سفر سردار سرلشکر محمد باقری، رئیس‌ستاد کل نیروهای مسلح به سوریه، می‌نویسد: «چند ماه پیش رئیس ستاد نیرو‌های ایران از دمشق دیدار کرد و با میزبانش توافق‌نامه همکاری دفاع هوایی طرفین را امضا کرد که به موجب آن، ایران سوریه را به سامانه‌های جدید پدافند هوایی به منظور تقویت ارتش سوریه برای مقابله با حملات هوایی مجهز می‌کند». این روزنامه صهیونیستی می‌نویسد: «ایرانی‌ها با همین سامانه موشکی سوم خرداد، پهپاد آمریکایی را در سال ۲۰۱۹ سرنگون کردند. مسئله این است که سامانه موشکی مزبور و سامانه‌های دیگر که ایرانی‌ها موفق به ساخت آن شده‌اند، تهدید بزرگی علیه جنگنده‌ها و بمب‌افکن‌های نیروی هوایی اسرائیل به شمار می‌روند، این سامانه‌ها سلاحی منحصربه فرد هستند که حتی اگر به لبنان منتقل نشوند و در سوریه مستقر باشند، موازنه بازدارندگی را به سود مقاومت تغییر می‌دهند».

روزنامه یدیعوت آحارونوت می‌افزاید: «آیا مخاطبان ماجرای سرنگونی جنگنده اف ۱۶ اسرائیلی در فوریه ۲۰۱۸ به وسیله موشک سام ۵ روسی در آسمان منطقه الجلیل را به یاد دارند؛ جنگنده اسرائیلی مزبور به اتاق فرماندهی پهپاد ایرانی که قصد نفوذ به اسرائیل را داشت، حمله کرده بود و در تعقیب و گریز آن سقوط کرد.» این کارشناس مسائل نظامی می‌نویسد: «فرودگاه تی ۴ در واقع پایگاه هوایی سوریه است که بخشی از آن در دست ایرانی‌ها برای دریافت محموله‌های نظامی عملیات هوایی، مانند پهپاد‌ها و سکو‌های پرتاب موشک است، البته دلایل دیگری نیز برای استفاده از پایگاه تنف وجود دارد؛ یکی از این دلایل، نیاز به غافلگیرکردن سوری‌هاست، رادار‌ها و دستگاه‌های رهگیری سوریه اساساً رو به غرب و شمال نصب شده و حمله از شرق وجنوب برای‌شان غافلگیرکننده است. به نظرمی‌رسد، آمریکا همکاری آشکاری با نیروی هوایی اسرائیل برای حمله به فرودگاه تی ۴ انجام داده است.»

این روزنامه می‌نویسد: «پایگاه تنف در ده کیلومتری شمال مثلث مرز‌های سوریه‌ـ اردن‌ـ عراق قرار دارد و ۴۰۰ نظامی آمریکایی در آن مستقر هستند؛ بخش اول این نظامیان مستشارانی هستند که با گروه «نیرو‌های دموکراتیک سوریه» همکاری دارند. بخش دوم عناصر اطلاعاتی و بخش سوم نیرو‌های ویژه کوماندو هستند. به طور کلی پایگاه تنف و محیط اطرافش «سرپل» و منطقه «مبنای حمله و نفوذ» آمریکایی‌ـ کردی به شمار می‌رود. در پایان باید بگوییم که در دیدگاه ما، «اویو کوخاوی» رئیس ستاد ارتش اسرائیل همچنان شیوه تهاجمی در چارچوب راهبرد «نبرد در فاصله چند جنگ» را ادامه می‌دهد و دو حمله هوایی هفته گذشته و نیز تشدید تنش با حزب‌الله لبنان را در همین رابطه باید ارزیابی کرد.»

ترجمه مقالات و نشریات منطقه‌ای را می‌توانید در پایگاه خبری‌ـ تحلیلی «بصیرت» دنبال کنید.

اکبر عسکری‌صدر

قصه عامه مردم با محرم و نهضت حسینی در عاشورا به اوج می‌رسد؛ اما سؤال اینجاست که نسبت عاشورا با روزهای پس از آن چیست؟ حال آنکه قرار این نیست و نباید هم کسی چنین پنداری در ذهن شکل دهد. اگرچه نهضت با عاشورا به اوج می‌رسد، اما این اوج را نباید نقطه پایان شمرد، بلکه خود آغازی است بر مشی تازه در صراط مستقیم حسین(ع). درست مانند پایان یک کلاس و آغاز کلاس بالاتر. چنین نگاهی اقتضا می‌کند، در غروب عاشورا به یک آغاز دیگر برسیم؛ چنانکه در محرم 61 هجری، حضرت امام سجاد(ع) پرچم را به دوش گرفتند و حضرت زینب(س)، در مقام سخنگوی امامت و ولایت، یک جریان رسانه‌ای بزرگ را شکل دادند. تاریخ شاهد است و برای ما هم روایت کرده است که از این جریان رسانه‌ای، امواج روشنی‌بخشی برخاسته است که تا هرجا رسیده، پیراهن ظلمت را دریده و ظالم را یقه گرفته است. حکایت از کوفه آغاز نمی‌شود؛ بلکه برگ اول این دفتر در همان کربلا رقم می‌خورد. وقتی دشمن آتش در خیام حرم می‌اندازد، حضرت زینب(س) برای کسب تکلیف به محضر امام زمان خویش مشرف می‌شود با این پرسش که بمانیم و بسوزیم یا از حرم بیرون رویم که جواب حجت خدا، «علیکن بالفرار» است و هر یک به سویی می‌گریزند و به نوعی سفیر پیام مظلومیت اهل بیت(ع) می‌شوند. در ادامه راه تا کوفه نیز نهضت رسانه‌ای کربلا ادامه دارد و در کوفه، در پی اشارت‌های امام سجاد(ع)، حضرت زینب(س) و حضرت ام‌کلثوم(س) به سخن برمی‌خیزند و با نهج و زبان مولاعلی با مردم سخن می‌گویند؛ آن گونه که اولین زلزله‌ها در ارکان ستم از همان کوفه برمی‌خیزد و آل‌امیه با یک گسل فعال مواجه می‌شود و لذا به اقداماتی دست می‌زند که نه تنها به کنترل آن نمی‌انجامد که شدت ریشترها هم بیشتر می‌شود تا سال‌های بعد که در نهضت توابین و سپس قیام مختار، تجلی آن را می‌بینیم. بعد از کوفه تا شام هم منزل به منزل شاهد این نورافشانی و دامن‌گستری جریان رسانه ای هستیم. آنچه در ماجرای سر نورانی سیدالشهداء(ع) و راهب نصرانی اتفاق می‌افتد، خود به فرازی تبدیل شده است که امروز هم راهبان را در پیاده‌روی اربعین به زیارت فرزند پیامبر می‌کشاند. در شام هم که باز اوجی بلندتر از این جریان شاهدیم. هم در کاخ یزید و مهم‌تر از آن در مسجد شام و قیام حجت بالغه الهی، حضرت سجاد(ع) به سخن و حکایت آن انا بن مکه و منایی که پرده‌های تزویر را درید و یزیدیان را به اذان پیش هنگام واداشت، هر چند هر واژه اذان، با پیوست‌هایی که امام سجاد به آن می‌زد، یزید را بیشتر رسوا می‌کرد. باری، نهضت حسینی با غروب عاشورا برخاک نماند؛ بلکه در شکلی جدید به زعامت حضرت سجاد(ع) و سخنگویی حضرت زینب(س)، در قالب نهضت رسانه‌ای تا اقصای عالم آن روز و سپس تا عمق استراتژیک ایمانی دیگر نسل‌ها و عصرها رفت و می‌رود و حقیقت را بیانی روزآمد و هدفمند می‌کند. اگرچه از یزید جز نامی به ننگ‌آلوده نمانده است و قاتلان کربلا به تیغ قصاص مختار، شرنگ مرگ کشیدند؛ اما پرچم مبارزه با یزیدیسم همچنان به قرائت عاشورا در اهتزاز است.

عباس محمدیان