پروانه می‌ماند به جا
از دهِ آباد ما ویرانه می‌ماند به جا
آخرش از نام ما افسانه می‌ماند به جا
هر کسی فانی نشد در عشق، باقی هم نشد
در میان سوختن پروانه می‌ماند به جا
فیض ما از روضه‌ات از روضه‌خانه کمتر است
ما نمی‌مانیم، اما خانه می‌ماند به جا
آنقدرها آمدند و آنقدرها می‌روند
سال‌های سال این میخانه می‌ماند به جا
خانه قبر من این ویرانه را آباد کن
ور نه از این خانه‌ها ویرانه می‌ماند به جا
بعد مردن خاک ما را وقف این میخانه کن
لااقل از خاک ما پیمانه می‌ماند به جا
نام نه، تصویر نه، هر آنچه که داریم نه
از من و تو ناله مستانه می‌ماند به جا
هر کجا رفتیم صحبت از رسول ترک شد
بیشتر از عاقلان، دیوانه می‌ماند به جا
نیستم سرگرم سجاده خودم فهمیده‌ام
آخرش خدمت درِ این خانه می‌ماند به جا
آنکه می‌ماند در این خانه در آخر فاطمه‌ست
می‌رود مهمان و صاحبخانه می‌ماند به جا
علی‌اکبر لطیفیان
كشتي نجات حسين(ع)
سلام ما به تو و قبر باصفات حسين
درود حق به تو اي مظهر صفات حسين
فداي تو همه خلق جهان ز پير و جوان
تويي به هر دو جهان كشتي نجات حسين
تويي مروج احكام دين پيغمبر
تويي خلاصه ایجاد كائنات حسين
چه حكمتي است به ايثار و جانفشاني تو
كه گشته ذات خداوند خون‌بهات حسين
چه كرده‌اي تو به درگاه حق كه خلق جهان
كنند آرزوي طواف كربلات حسين
ز داغ ماتم جانسوزت اي عزيز خدا
كنند جـن و بشر گريه در عزات حسين
سلام ما به تن چاك چاك بي‌كـفنت
فداي پيكر پرخون سر جدات حسين
سلام ما به تو و شيرخواره اصغر تو
فداي اكبر و عباس بـاوفات حسين
سلام ما به سر انورت كه شد بر نِي
فداي خواندن قرآن دلربات حسين
زهي به همت مردانگي و ايثارت
فداي دست سخيِّ گره‌گشات حسين
ز راه لطف نظر كن بـه حال خسـته‌دلان
بـرس به داد «حياتي» گه ممات حسين
محمد حیاتی
