همزمان با برگزاری مراسم سالگرد شهادت آیت‌الله نمر باقر النمر در قطیف عربستان، در مناطق عالی، کرزکان، سار، البلاد، القدیم، بنی جمرة، النویدرات و المصلّی بحرین نیز راه‌پیمایی مردمی در گرامیداشت این روحانی مبارز شیعه عربستان برگزار شد. این راه‌پیمایی با شعار «او همیشه زنده است»، برای اعلام پیمان وفاداری با راه و خط مشی مبارزاتی آیت‌الله نمر به همت ائتلاف جوانان انقلاب 14 فوریه بحرین برگزار شد.

 رضا اشرفي/ سال 2017 در حالي آغاز شده است كه ميراثي از مشكلات اقتصادي و امنيتي را با خود به همراه دارد. آمارها و فضاي اقتصادي نشان مي‌دهد، نظام سرمايه‌داري هنوز از بحران اقتصادي خارج نشده است. اين در حالي است كه بحران مالي از آمریکا آغاز شد، اما بيش از همه اروپا را با خود پايين كشيد. چشم‌انداز كنوني نشان مي‌دهد، جهان با مشكلاتي رو‌به‌رو است كه عبور از آنها بسيار سخت است. نوع تحولات شكل‌گرفته در آمریکا و گرايش مردم به دونالد ترامپ كه پيش‌بيني‌ناپذیر و با رويكردي پوپوليستي است، از جمله آنهاست.

مردم آمریکا نشان دادند كه از سياست‌هاي گذشته خسته شده‌اند و حتي شعار تغيير باراك اوباما كه با اشراف به خستگي مردم از سياست‌هاي پيشين بود،‌ نتوانست آنها را قانع كند. به همين منظور شهروندان آمریکايي در انتخاب ترامپ دست به خودكشي آمریکايي زدند تا تأکید كنند اگر صداي آنها شنيده نشود، در انتخابات(رياست‌جمهوري) اقدام لازم را انجام خواهند داد. با اين اوصاف، حضور پيش‌بيني‌ناپذیر ترامپ در عرصه سياست مي‌تواند به خودي خود يكي از چالش‌هاي بين‌المللي باشد. اولين موضع‌گيري وي درباره چين تايپه و تقابل با پكن نمونه‌اي است از اينكه رئيس‌جمهور جديد به سمت امنيتي‌تر شدن نظام بين‌الملل،‌ دست‌كم در حوزه شرق آسيا پيش مي‌رود. اين مسئله مي‌تواند چين و آمریکا را كاملاً روياروي يكديگر قرار دهد. با توجه به اينكه چين خواهان حضور فعال در عرصه جهاني است و اين موضوع را به لحاظ اقتصادي و نوسازي‌هاي نظامي ـ تسليحاتي نشان داده است،‌ بنابراين رويارویی آمریکا و چين مي‌تواند عواقب خطرناك و پيش‌بيني‌نشده‌ای داشته باشد؛ به ویژه آنکه پكن به طور نانوشته و رويكردي متحد روسيه است و همچنين جداي از قدرت اتمي بودن،‌ در شوراي امنيت سازمان ملل حق وتو دارد.

از سوي ديگر، روسيه از همان ابتدا نشان داده كه به انتخاب ترامپ به عنوان رئيس‌جمهور تمايل داشته است. در حدي كه آمریکايي‌ها با قرار گرفتن در موضع ضعف گلايه کرده و دست به اقدامات دیپلماتیک هم زده‌اند كه روسيه در انتخابات داخلي آنها مداخله كرده و سبب پيروزي ترامپ شده است. فارغ از اينكه روسيه دست به چنين كاري زده يا خير، اما مشهود است که این کشور از حضور ترامپ در كاخ سفيد راضي است؛ زيرا از يك سو ترامپ از فضاي ذهني معامله‌گري برخوردار است و از سويي ديگر شناخت چنداني از موقعيت خود به منزله رهبري آمریکا ندارد. از اين منظر مي‌توان پيش‌بيني كرد كه كاخ سفيد طي سال‌هاي آينده جايگاه ضعيفي در تصميم‌گيري بين‌المللي داشته باشد که اين مسئله كاملاً به نفع روسيه و متحدانش است. همچنین، رويكرد سياست خارجي جمهوريخواهان عموماً امنيتي است تا اقتصادي. اين همان رويكردي است كه روسيه آن را مي‌پذيرد. مسائل رخ‌داده در اوكراين و همچنين حوزه غرب آسيا و به ويژه سوريه در همين جورچین قابل تحليل است.

افزون بر مسائل گفته شده، تحولات شكل‌گرفته در حوزه غرب آسيا و شمال آفريقا كه مي‌تواند گسترده‌تر شود، از جمله چالش‌هاي ديگر جهان است. چالشي كه با حضور تروريسم سازمان‌يافته همراه است و مرزهاي منطقه را تهديد مي‌كند. اين تروريسم پيچيده و صاحب سرمايه نه تنها منطقه، بلكه كل جهان را تهديد مي‌كند. حتي در مواقعي كه از غرب حمايت نمي‌بيند، عليه آنها اقدام كرده و در زمين اروپا دست به عمليات مي‌زند. بنابراين تروريسم سازمان‌يافته منطقه‌اي كه علاقه‌مند است مسئله را مذهبي و شيعي ـ سني كند، از بزرگ‌ترين تهديدهاي امنيتي است كه افكار عمومي جهان را در برابر اسلام قرار مي‌دهد و با ارائه چهره نادرستي از اسلام، مي‌تواند بازتاب‌هاي منفي جهاني داشته باشد.

در اين ميان ديده مي‌شود كه فضاي امنيتي شده، تنها مختص اين منطقه نيست و حتي اروپا را تهديد مي‌كند. سال 2017 براي اروپا بسيار حساس است؛ زیرا انتخابات‌هاي مهمي در آن انجام خواهد شد كه آلمان، فرانسه و اسپانيا از جمله آنهاست. اين در حالي است که تمايل به راست‌گرايي افراطی آنها را تهديد مي‌كند. رشد تفكرات نئونازي و رويارويي آلمان با مهاجران، به ویژه مسلمانان و همچنين تمايلات راست و ملي‌گرايانه احساسي ـ افراطي فرانسوي كه اتحاديه اروپا را به سمت واگرايي پيش مي‌برد،‌ مي‌تواند در سياست دولت‌هاي اروپايي تأثير گذاشته و آنها را به سمت سخت‌گيري و سركوب پيش ببرد.

در مجموع فضاي بين‌الملل نشان مي‌دهد، جهان هر روز در حال امنيتي‌تر شدن است؛ اين در حالي است كه پيش از اين فضا اقتصادي و توسعه‌محور بود. با اين چشم‌انداز احتمال بروز جنگ‌ها و درگيري‌ها در سال 2017 و پس از آن ديده مي‌شود. آنچه در فضای کنونی بیشتر به چشم می‌آید، آن است که رقابتی سخت میان قدرت‌ها برای رسیدن به قدرت برتر جهانی در پیش است؛ به گونه‌ای که هر یک به دنبال بهره‌گیری از تمام ظرفیت‌های خود برای خارج کردن رقبا از میدان هستند که این خود می‌تواند زمینه‌ساز بحران‌های جدیدی در نظام جهانی شود. فرآیندی که در یک سوی آن آمریکایی قرار دارد که همچنان داعیه‌دار نظام تک‌قطبی است و در طرف مقابل آن کشورهایی، همچون روسیه، چین، انگلیس، فرانسه و ‌آلمان هستند که به دنبال دگرگون‌سازی در این تفکر انحصارطلبانه آمریکا هستند.

  علی تتماج/ سال ۲۰۱۶ در حالی به پایان رسید که روند تحولات صحنه بین‌الملل زنجیره چالش‌ها و رقابت‌ها و حتی تنش‌ها میان قدرت‌ها است. معادلاتی که بر اساس آن هر یک از قدرت‌های شرق و غرب برآنند تا موقعیت خود را تثبیت کنند، یا موازنه را به نفع خود تغییر دهند.

 این روند چنان است که حتی کشورهای اروپایی همچون آلمان، فرانسه و انگلیس در کنار رقابت با یکدیگر به عرصه رقابتی با ‌آمریکا نیز روی آورده‌اند. همزمان واشنگتن برای حفظ موقعیت جهانی و نیز جلوگیری از خروج کشورهای اروپایی از چتر پدرسالارانه خود به دشمن‌سازی با محوریت روسیه می‌پردازد. در میان این هیاهوی جهانی یک نکته قابل توجه وجود دارد و آن مواضع و اقدامات پیشگیرانه پکن برای دوران جدید ساختار بین‌المللی است؛ زنجیره اقداماتی که برگرفته از تغییرات صورت گرفته در ساختار سیاسی آمریکا و اروپاست.

 از یک سو دونالد ترامپ در مقام رئیس‌جمهور جدید آمریکا وارد عرصه شده و از سوی دیگر اتحادیه اروپا در مسیر فروپاشی قرار گرفته و هر یک از بزرگان اروپا به دنبال قدرت‌یابی انحصاری هستند که نمود آن رقابت شدید میان آلمان، فرانسه و انگلیس است. با توجه به این شرایط و نیز تهدیدات امنیتی و خطر تروریسم و البته برخی تغییرات در ساختار سیاسی ـ امنیتی شرق آسیا، به ویژه رویکرد ژاپن به نظامی‌گری گسترده، پکن طراحی‌های چند لایه‌ای را برای حفظ موجودیت خود در پیش گرفته‌ است. 

چین واحد کلیدواژه‌ای است که در ادبیات سیاسی ـ امنیتی پکن به یک اصل مهم مبدل شده که در چند محور اجرا می‌شود. بخشی از این طراحی هشدار در باب اقدامات دیگران در باب هنگ‌کنگ، تبت و تایوان است. پکن از یک سو بر نپذیرفتن ساختار جدایی‌طلب در این مناطق تأکید دارد و از سوی دیگر به آمریکا و اروپا در باب رویکرد تعاملی با این مناطق هشدار داده 

است.

 این روند چنان است که همزمان با اعلام سفر تسای اینگ رئیس اجرایی تایوان به گواتمالا، پکن از آمریکا خواسته تا اجازه ورود وی به آمریکا داده نشود. اوج موضع‌گیری پکن در این زمینه را در واکنش به تماس تلفنی سران تایوان با ترامپ رئیس‌جمهور منتخب آمریکا می‌توان مشاهده کرد که به جنگ لفظی میان دو کشور منجر شد، به گونه‌ای که در نهایت سران کاخ سفید اعلام کردند به اصل چین واحد پایبندند. مقامات چینی در گفت‌وگو با سران اروپا نیز اصل چین واحد به عنوان مؤلفه اول در تعاملات خارجی را مورد تأکید قرار داده و به اروپایی‌ها در زمینه عبور از این خط قرمز هشدار دادند. 

نکته مهم آنکه پکن امنیت را تهدیدی مهم برای چین واحد می‌داند؛ لذا از هم‌اکنون اقدامات گسترده‌ای را در این عرصه در پیش گرفته که توسعه مناسبات نظامی با روسیه، حمایت از مبارزه با تروریسم در سوریه و عراق، رویکرد به افغانستان و پاکستان و حتی انجام مذاکراتی با طالبان، توسعه توان نظامی، از جمله در حوزه دریایی نمونه‌ای از این رویکرد است، چنانکه شی‌جین‌پینگ رئیس‌جمهور چین بر اصل چابک‌سازی ارتش برای مقابله با تهدیدات امنیتی تأکید کرده

 است. 

به هر ترتیب، آنچه در معادلات پکن مشاهده می‌شود مجموعه اقدامات برای مقابله با تهدیدات پیش روی چین واحد است. پکن سعی دارد از ظرفیت‌های اقتصادی، سیاسی و نظامی برای حفظ اصل چین واحد بهره گیرد؛ چرا که روند تحولات جهانی را تهدیدی برای اصلی‌ترین خط قرمز خود، یعنی حفظ چین واحد

می‌داند. 

با دیپلماسی به برنامه نظامی هسته‌ای ایران پایان دادیم

خبرگزاری فارس: باراک اوباما که اول بهمن با برگزاری مراسم تحلیف دونالد ترامپ از مقامش کنار می‌رود، با اشاره به توافق هسته‌ای ایران و گروه 1+5 مدعی شد: «ما از طریق دیپلماسی، به برنامه نظامی هسته‌ای ایران پایان دادیم.» این ادعای اوباما در حالی مطرح شده که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی طی سال‌های اخیر همواره بر صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای ایران تأکید کرده است.

نامه 37 اندیشمند آمریکایی به ترامپ

خبرگزاری ایرنا: 37 نفر از چهره‌های علمی برجسته آمریکا در نامه‌ای خطاب به رئیس‌جمهور منتخب ایالات‌متحده، با نام بردن از برجام به عنوان «دارایی استراتژیک و حیاتی آمریکا»، از وی خواستند پس از روی کار آمدن در کاخ سفید، این توافق را لغو نکند. در این نامه خطاب به ترامپ آمده است:‌ «ما از شما می‌خواهیم این دارایی استراتژیک و حیاتی آمریکا را حفظ کنید». دونالد ترامپ در رقابت‌های انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا توافق هسته‌ای ایران را بدترین توافقی خوانده بود که تاکنون درباره آن مذاکره شده است و حتی در سخنرانی خود در کمیته امور عمومی اسرائیل و آمریکا نیز اعلام کرده بود، «لغو این توافق فاجعه‌بار در اولویت است.»

ترامپ با لغو برجام آمریکا را به انزوا سوق می‌دهد

خبرگزاری فارس: زبانشناس و نظریه‌پرداز برجسته آمریکایی تصریح کرد: «اگر رئیس‌جمهور منتخب آمریکا وعده خود را درباره لغو برجام عملی کند، گامی به سوی انزوای آمریکا در جهان برداشته است.»  «نوآم چامسکی» زبان‌شناس، نظریه‌پرداز و تحلیلگر سرشناس آمریکایی گفت: «یکی دیگر از گام‌ها به سوی انزوای آمریکا درست زمانی رخ می‌دهد که ترامپ به وعده خود برای پایان دادن به برجام عمل کند. کشورهای دیگر عضو 1+5 (آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه، چین و آلمان) همچنان به این توافق عمل می‌کنند و این به مفهوم آن است که تحریم‌های آمریکا را نادیده می‌گیرند و این مسئله انزوای آمریکا را حتی از اروپا نیز گسترش می‌دهد.»

بررسی سه طرح تحریمی علیه ایران 

خبرگزاری مهر: اعضای کنگره آمریکا در حال انجام بررسی‌های لازم برای معرفی سه طرح تحریمی علیه ایران هستند. همزمان با آغاز به کار یکصدوپانزدهمین کنگره آمریکا، سران حزب جمهوریخواه در کنگره در حال تدوین طرح‌های قانونی علیه ایران هستند که به اعتقاد آنها به آسانی خواهد توانست نظر مساعد دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور منتخب آمریکا را جلب کند. نمایندگان آمریکایی همچنین در حال بررسی طرح دیگری هستند که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را به بهانه حمایت از دولت بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه هدف تحریم قرار می‌دهد. طرح قانونی دیگر، خواستار جلوگیری از معامله شرکت‌های هواپیماسازی «بوئینگ» و «ایرباس» با شرکت هواپیمایی «ایران‌ایر» است.

آمریکا و صدور قطعنامه‌های حقوق بشری علیه ایران 

باشگاه خبرنگاران جوان: سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، صدور قطعنامه‌های حقوق بشری علیه ایران را از «موفقیت‌های» واشنگتن توصیف کرد. «جان کربی» گفت: «ما خشنودیم که عضو شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد هستیم. ما از زمانی که به این شورا ملحق شده‌ایم، تلاش‌های زیادی برای کمک به شورا کرده‌ایم تا درک کند که از طریق همکاری با طیف گسترده‌ای از کشور‌ها، ظرفیت‌های زیادی دارد، هر چند برخی اعضا سوابق ضعیفی در بخش حقوق بشر دارند.» کربی افزود: «این تلاش شامل نخستین قطعنامه در سازمان ملل می‌شود که سبب شد گروه کار‌شناسی مستقل در زمینه خشونت و تبعیض بر مبنای جنسیت تشکیل شود.»

  عبدالله عبادی/ تاریخ روابط الجزایر با آمریکا از پیمان صلح و دوستی در سال 1965 آغاز می‌شود، الجزایری‌ها خاطره خوبی از حمایت جان‌اف کندی از استقلال الجزایر از فرانسه دارند. اگر چه در آغاز قیام مسلحانه مردم الجزایر در سال 1958 آمریکا به طور مخفیانه به مبارزین کمک می‌کرد و از این طریق درصدد بود از یک‌سو با استقلال الجزایر به امتیازاتی دست ‌یافته و از سوی دیگر از گرایش این کشور به سوسیالیسم جلوگیری کند، ولی در راه دستیابی به این هدف توفیق نیافت؛ زیرا از یک سو فرانسوی‌ها راه‌های ارتباطی مبارزین در رم و لیبی را کشف کردند و از سوی دیگر نیروهای بن بلا عده‌ای از آمریکایی‌ها در مراکش را دستگیر کردند .

روابط دیپلماتیک الجزایر و آمریکا به دنبال جنگ اعراب و رژیم صهیونیستی در سال 1967 به این دلیل که الجزایر از اعراب حمایت می‌کرد و آمریکا نیز حامی رژیم صهیونیستی بود، به پایین‌ترین درجه خود رسید، ولی پس از آنکه دولت آمریکا در سال 1981 به انجام مذاکرات مربوط به آزادی گروگان‌های آمریکایی در تهران کمک کرد، روابط نیز با احتیاط و در عین حال به تدریج بهبود یافت.

در سال 1985 الجزایر در میان کشورهای آفریقایی و جهان عرب پس از عربستان سعودی دومین شریک تجاری آمریکا به شمار می‌رفت. در این سال صادرات آمریکا به الجزایر شامل ابزارآلات کشاورزی، تجهیزات حفاری، اکتشاف نفت و ساختمان‌سازی بود، در اواخر دهه 1980 شاذلی بن جدید رئیس‌جمهور وقت الجزایر با سفر به آمریکا و دیدار با ریگان برای اولین بار اجازه خرید سلاح‌های پیشرفته آمریکایی را دریافت کرد.

الجزایر پس از حوادث 11 سپتامبر به تحرکات تبلیغاتی و دیپلماتیک گسترده‌ای دست زد تا با استفاده از این فرصت از امکانات و حمایت‌های بین‌المللی در مبارزه با گروه‌های مسلح داخلی بهره‌مند شود، رئیس‌جمهور الجزایر با همتای آمریکایی خود دائم در تماس بود و با اضافه کردن برخی از شرایط از جنگ آمریکا علیه تروریسم حمایت کرد. سفر دوم بوتفلیقه به آمریکا در سال 2001 و دیدار با بوش در کاخ سفید در حقیقت به معنای حمایت وی از آمریکا بود، در مقابل رئیس‌جمهور آمریکا نیز از مواضع الجزایر قدردانی کرد. به نوشته روزنامه‌های الجزایری، آمریکا موافقت کرد تا تجهیزات پیشرفته ضد چریکی در اختیار الجزایر قرار گیرد، در حالی که پیشتر با این امر مخالفت می‌کرد. اکنون فضایی از اعتماد میان الجزایر و دول غربی به رهبری آمریکا ایجاد شده است، به طوری که انگلیس به تقاضای دولت الجزایر مبنی بر ضربه زدن به مراکز تروریست‌پرور جواب مثبت داد. آنچه روشن است اینکه در سال‌های 2001 تا 2008 روابط دو کشور الجزایر و آمریکا سیر صعودی گرفته و بوتفلیقه و جرج بوش به کرات با یکدیگر دیدار داشتند، در این دوران سیاست آمریکا در راستای همکاری‌های ضد تروریستی الجزایر و تشویق این کشور به روند دموکراسی‌سازی بود. طی این سال‌ها مقامات آمریکایی به الجزایر فشار آوردند که وضعیت فوق‌العاده ناشی از انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2004 را به عنوان مشکلی از فرآیند دموکراسی‌سازی مرتفع کنند، در مقابل، الجزایر‌ی‌ها در سال ۲۰۰۸ کمک‌های محدودی از آمریکا دریافت کردند که این کمک‌ها بیش از 198000 دلار برای کنترل بین‌المللی مواد مخدر، 666000 دلار برای آموزش نظامی، درخواست 800000 دلار برای طرح مشارکت بین‌المللی در دموکراسی‌سازی بود.

در ژوئن 2007 الجزایر و ایالات متحده توافق‌نامه‌ای مبنی بر همکاری‌های هسته‌ای صلح‌آمیز امضا کردند، اما دیگر کشورها نسبت به الجزایر واکنش نشان دادند، با وجود پیشرفت مناسبات واشنگتن و الجزایر در بسیاری از زمینه‌ها سیاست الجزایر درباره برخی از سیاست‌های خاورمیانه‌ای آمریکا همسو نبود، برای نمونه بوتفلیقه استفاده از نیروی نظامی علیه عراق را محکوم کرد و خواستار خروج نیروهای خارجی از این کشور شد، وی تغییر سیاست‌های آمریکا علیه سوریه را مورد انتقاد قرار داد؛ اما از رأی منفی به قطعنامه شورای امنیت علیه سوریه مبنی بر خروج نیروهای سوریه از لبنان در سال 2005 خودداری کرد. الجزایر از ابتکار صلح عربی که عادی‌سازی روابط رژیم صهیونیستی و اعراب پس از عقب‌نشینی از سرزمین‌های عربی را نوید می‌داد، استقبال کرد و عملیات نظامی رژیم صهیونیستی علیه حماس در نوار غزه در دسامبر 2008 تا ژانویه 2009 را مورد انتقاد قرار داد.

الجزایر همچنین وضعیت دارفور در کشور سودان را در دستور کار قرار داد و این وضعیت را نتیجه منازعه نژادی و فقر برشمرد و اعلام کرد که در این منطقه نسل‌کشی روی نداده است، در حالی که ایالات متحده آمریکا و شخص کالین پاول شدیداً معتقد بود که در دارفور نسل‌کشی روی داده است، الجزایر همچنین با حکم دیوان کیفری بین‌المللی مبنی بر دستگیری عمرالبشیر رئیس‌جمهور سودان مخالفت کرد و محاکمه رئیس‌جمهور یک دولت به وسیله دیوان بین‌المللی را نپذیرفت؛ زیرا این حکم راه‌حل سیاسی برای حل وضعیت دارفور را به تأخیر می‌انداخت.

با وجود این انتقاد‌ها همکاری‌های تجاری و اقتصادی دو کشور مثبت بوده است، افزایش تقاضا برای نفت سبک از سوی آمریکا به منظور تولید مشتقات نفتی روابط دو کشور را بیش از پیش تسهیل کرده است. الجزایر پس از عربستان و قطر در رتبه سوم سرمایه‌گذاری‌های نفتی آمریکا قرار دارد و از سال 2010 آمریکا با 23 درصد رتبه اول شرکای صادراتی الجزایر را دارد. در مجموع، می‌توان اهمیت الجزایر برای آمریکا را در موارد زیر خلاصه کرد:

1ـ نقش الجزایر به عنوان کمربند تأمین انرژی اتحادیه اروپا و پتانسیل این کشور برای همکاری احتمالی مشترک با اتحادیه اروپا در رقابت با آمریکا.

2ـ اهمیت الجزایر در میان کشورهای عربی و اسلامی و تجربه مفید آن در مقابله با پدیده تروریسم.

3ـ نقش میانجی‌گری الجزایر در اختلافات بین‌المللی همچون میانجی‌گری در آزادی گروگان‌های آمریکایی در سفارت ایران، اختلافات اتیوپی و اریتره.

4ـ همکاری الجزایر با «ناتو» در دریای مدیترانه به عنوان حلقه اتصال شمال آفریقا به اروپا به عنوان مدخل استراتژیک ورود به ساحل و صحرای آفریقا و مشارکت امنیتی میان کشورهای صحرای آفریقا از جمله نیجر، مالی، موریتانی، چاد و الجزایر برای مبارزه با تروریسم.

انگلیس: جاسوسی دولت از مردم

مقام‌های محلی انگلیس گفته‌اند، با استفاده از وسایل استراق سمع، دوربین و بازرسان خصوصی به مدت پنج سال از مردم جاسوسی کرده‌اند. در ژوئیه سال ۲۰۱۶، رسانه‌ها درباره عملیات جاسوسی محرمانه از مقام‌های ارشد انگلیسی گزارش دادند. در نوامبر همین سال، پارلمان انگلیس لایحه اختیارات بازرسی را تصویب کرد که شرکت‌های ارائه‌دهنده اینترنت را ملزم می‌کرد جزئیات ۱۲ ماهه کاربران خود را ارائه کنند. تصویب این لایحه نگرانی‌هایی را درباره حریم خصوصی گروه‌های آزادی مدنی به وجود آورد؛ چرا که این قانون سرویس‌های امنیتی انگلیس و پلیس را قادر می‌سازد تا تلفن‌های همراه و رایانه را هک کنند و در اختیار پلیس این کشور قرار دهند تا مکالمات را شنود کند و سوابق اینترنتی خبرنگاران را رصد نماید.

آلمان: جاسوسی به بهانه امنیت انتخاباتی 

با نزدیک شدن به انتخابات پارلمانی در آلمان(سپتامبر آینده)، این کشور به دنبال ایجاد مرکزی برای مقابله با هک و انتشار اخبار دروغ است؛ در حالی که نهادهای حقوق بشر این اقدام را طرحی برای جاسوسی از مردم به بهانه انتخابات می‌دانند.

این مرکز قرار است در آموزش هر چه بیشتر در امور سیاسی متمرکز باشد و افرادی را به کار گیرد که به زبان‌های روسی و ترکی نیز تسلط دارند. پیش از این آلمان با توجه به نزدیک شدن به انتخابات پارلمانی این کشور، روسیه را به تلاش برای هک متهم کرده بود. بسیاری از نهادهای حقوق بشری معتقدند، دولت آلمان با ادعای ایجاد مرکزی برای مقابله با جاسوسی از انتخابات به دنبال تشدید فضای امنیتی است؛ چنانکه در ابتدای سال نو میلادی نیز با ادعای اقدامات امنیتی به تشدید فشارها و بازداشت پناه‌جویان و حتی مسلمانان پرداخته است.

لتونی: ممنوعیت حجاب 

در اقدامی که بسیاری آن را گامی در جهت اسلام‌ستیزی می‌دانند، دولت لتونی استفاده از روبنده را در تمامی اماکن عمومی این کشور ممنوع کرد.

وزیر دادگستری لتونی اعلام کرد: از ابتدای ژانویه ۲۰۱۷ میلادی این قانون به اجرا گذاشته شده است و هدف اصلی آن، افزون بر اطمینان از نظم عمومی جامعه، حفاظت از آداب و فرهنگ لتونی است. بر اساس این، زنان در کشور لتونی حق پوشاندن صورت خود را در اماکن عمومی، مدارس و دانشگاه‌ها ندارند و با متخلفان برخورد می‌شود. در همین حال، وزارت دادگستری استونی نیز در حال تهیه پیش‌نویس قانونی است که استفاده از هر نوع حجاب اسلامی(چادر و روسری) و روبنده را در این کشور ممنوع کند.

انگلیس: میلیون‌ها نفر زیر خط فقر 

نتایج گزارش یک گروه مطالعاتی نشان می‌دهد، برخلاف ادعاهای صورت گرفته درباره خروج انگلیس از رکود اقتصادی و افزایش سطح اشتغال، در حال حاضر 8/3 میلیون نفر از نیروهای کار در این کشور زیر خط فقر به سر می‌برند؛ در حالی که بسیاری از آنان را اقلیت‌های دینی و نژادی تشکیل می‌دهند. مؤسسه تحقیقات اجتماعی «بنیاد جوزف رانتری»(جی آر اف) اعلام کرده است، در حال حاضر از هر هشت نیروی کار در انگلیس، یکی از آنها در زیر خط فقر قرار دارند. بر اساس گزارش این مؤسسه، طی یک دهه گذشته، دو میلیون نفر از خانوارهای کارگری در انگلیس به زیر خط فقر رفته‌اند. نکته مهم آنکه بسیاری از این افراد را سیاه‌پوستان و اقشاری، چون مسلمانان تشکیل می‌دهند که نشان‌دهنده وجود تبعیض نژادی در ساختار حاکم بر این کشور است.