روح‌الله صنعتکار/  اعمال تحریم‌های یکجانبه و محدودیت‌های مالی و تجاری، همواره یکی از ابزارهای فشار استکبار به نظام جمهوری اسلامی ایران بوده است. با تشدید تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی به کشورمان، ضرورت توجه به اقتصادی پویا و فعال و تمرکز بر اقتصاد مقاومتی اهمیت بیشتری پیدا کرده است؛ اما در این میان یکی از مشکلاتی که سبب خسارت‌های بزرگ و ضربه‌پذیری اقتصاد ما در تحریم‌ها شده، وابستگی اقتصاد ما به مبادلات دلاری بوده که متأسفانه هنوز هم ادامه دارد. جای امیدواری است که در نبرد اقتصادی فعلی برخی مسئولان به کاهش مبادلات با ارز دلار تأکید می‌کنند و البته کارهایی هم صورت پذیرفته است.
 البته امروزه برخی کشورها هم برای مصون‌سازی خود از هجمه اقتصاد آمریکا به وسیله دلار، به سمت استفاده از ارزهای غیر دلاری حرکت کرده‌اند. برای نمونه، طی ماه‌های گذشته روسیه حجم قابل توجهی از اوراق بدهی آمریکا در پرتفوی خود را کاهش داده است. در ماه مارس سال جاری روسیه حدود ۱۰۰ میلیارد دلار اوراق بدهی آمریکا را در تملک داشت که در ماه آوریل نیمی از آن را فروخت و ارزش کل آن را به 7/48 میلیارد دلار رساند. این کشور در سال ۲۰۱۰ جزء ۱۰ کشور با بیشترین حجم اوراق بدهی آمریکا بود که ارزش این اوراق به 3/176 میلیارد دلار می‌رسید. با رسیدن حجم دارایی‌های روسیه به کمتر از ۳۰ میلیارد دلار در این زمینه، این کشور حتی مشمول دارندگان عمده اوراق بدهی آمریکا نیز نخواهد شد و در گزارش ماهیانه وزارت خزانه‌داری آمریکا نسبت به دارندگان عمده اوراق قرضه دلار جای نخواهد داشت.
اوراق قرضه وزارت خزانه‌داری آمریکا، اوراق بدهی دولتی با سود ثابت هستند که مدت بازپرداخت ۱۰ ساله دارد. سود این اوراق دو بار در سال پرداخت می‌شود. روسیه از سال ۲۰۱۱ و از زمان آغاز تحریم‌های آمریکا علیه این کشور به ‌تدریج اوراق قرضه وزارت خزانه‌داری آمریکا در تملک خود را فروخته است.
اقدامات تجاری آمریکا علیه تعدادی از کشورها در کنار تشدید اوضاع ژئوپلیتیک در حوزه بین‌الملل سبب شده است برخی از آنها اقدام مشابه روسیه در فروش پیش از موعد اوراق قرضه دولتی آمریکا را در پیش گیرند. 
ترکیه نیز حجم مالی اوراق قرضه دولتی دلاری خود را از ۶۲ میلیارد دلار در ماه می به 6/32 میلیون دلار در ماه نوامبر رساند. آلمان نیز در ماه می بخشی از اوراق بدهی آمریکا در مالکیت خود را فروخت.
اما متأسفانه در شرایط جنگی به جای حفظ ارز و جلوگیری از خروج آن و نیز انجام معاملات با ارزهای غیر دلاری، شاهد ادامه روند برخی سیاست‌های اشتباه در تدابیر ارزی کشور هستیم. 
برای نمونه، بانک مرکزی از ۲۱ فروردین ماه امسال تاکنون در مجموع معادل ۳۱۲ میلیون دلار ارز بابت سفرهای خارجی پرداخت کرده است. به عبارت دیگر، در همین سه ماه، از جیب هر ایرانی مبلغ بیش از ۱۵ هزار تومان پرداخت شد تا عده‌ خاصی به مسافرت خارجی بروند. در حالت کلی می‌توان گفت، ادامه تخصیص ارز به شیوه فعلی برای مسافرت‌های خارجی به صلاح کشور نیست.
نکته مهم این است که ما باید نظام ارزی کشور را درست مدیریت کنیم. نباید همواره دغدغه بالا یا پایین بودن نرخ ارز را داشته باشیم؛ از این رو پیشنهاد می‌شود ارز در اختیار صندوق توسعه ملّی باشد و بانک مرکزی نرخ ارز را به صورت نرخ شناور مدیریت کند. تنها مقدار بسیار اندکی ارز نقد لازم است که در اختیار بانک مرکزی باشد تا صرفاً بازار را مدیریت کند.
در چنین وضعیتی، دولت ناگزیر می‌شود در صورتی که در بودجه، به ارز نیاز داشته باشد، از صندوق توسعه ملّی قرض کند و بعد طی یکی دو سال، آن را برگرداند. همچنین به موازات این سیاست باید از هدررفت ارز موجود جلوگیری کرد و مانند اقتصادهای رو به استقلال و مقاوم جهان تکیه اقتصاد را به دلار کاهش داد که این خود یکی از سیاست‌های مهم نیل به اقتصاد مقاومتی به شمار می‌آید.

نگاهی به جزئیات پیشنهاد برجامی اروپا به ایران

  گروه اقتصاد/ چند روز پس از نشست برجامی وین، گمانه‌زنی‌های گسترده‌ای درباره بسته‌ پیشنهادی اروپا انجام شده است. جمهوری اسلامی ایران و سه کشور اروپایی به‌ طور مشخص در دو حوزه بانکی و همچنین حوزه فروش نفت با یکدیگر مذاکره کرده‌اند. در حوزه بانکی، اروپایی‌ها‌ به‌دنبال ایجاد کانالی هستند که از طریق آن امکان ارتباط بانکی فراهم شود. با توجه به تحریم‌های آمریکا، کانال طراحی شده باید به نحوی باشد که بر اثر این تحریم‌ها تهدید نشود. به همین دلیل، اروپا در پی ایجاد یک حساب مخصوص است که بر مبنای آن بتواند درآمد‌های ایران را به‌صورت متمرکز در آن نگهداری کند. اما در حوزه نفتی دیدگاه‌های دو طرف فاصله دارد. در حالی‌ که ایران به ‌دنبال دریافت ضمانت کمّی برای فروش نفت است، اروپا در بسته پیشنهادی به کمیت خرید نفت اشاره‌ای نداشته است. به‌ عبارت دیگر، ایران به‌طور مشخص خواستار روشن شدن سطح فروش نفت و ضمانت آن و همچنین تضمین دسترسی به پول حاصل از فروش آن است. مذاکرات در این زمینه همچنان ادامه دارد.
 اتحادیه اروپا پس از نشست کمیسیون مشترک برجام بیانیه‌ای منتشر و در آن اعلام کرد، حفظ کانال‌های بانکی، ادامه صادرات نفت ‌و گاز ایران و ایجاد جو سرمایه‌گذاری مطلوب در ایران اولویت است. بسته پیشنهادی اروپا پس از ارائه به وزارت‌ خارجه در هیئت دولت بررسی شده است. پیگیری‌ها نشان می‌دهد، بسته حول دو محور عمده است؛ محور اول، به نقل‌ و انتقال مالی و روابط بانکی اختصاص دارد و محور دوم، بر پایه تجارت و به‌طور خاص فروش نفت ایران استوار است.

نقل‌ و انتقال مالی
در حوزه نقل‌ و انتقال مالی، اروپا به ‌دنبال ایجاد کانالی است که از طریق آن امکان ارتباط بانکی فراهم باشد. با توجه به تحریم‌های ایالات‌ متحده و محرومیت ایران از نقل ‌و انتقال دلاری، کانال طراحی شده باید به‌گونه‌ای باشد که مشمول تحریم‌های آمریکا نشود. گفته می‌شود، اروپا این کانال را از طریق یک حساب مخصوص ایجاد خواهد کرد. 
حساب مخصوص حسابی است که نزد یک یا چند بانک مرکزی اروپایی ایجاد شده و درآمدهای ایران در آن به‌ صورت متمرکز نگهداری می‌شود. در حوزه نقل ‌و انتقال مالی و بانکی دیدگاه‌های طرف ایرانی و اروپایی تا حدودی به هم نزدیک است و مذاکرات رضایت‌بخش گزارش شده است. در همین زمینه، وزیر خارجه روسیه از یک توافق مهم خبر داد. به گزارش راشا تودی، سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه اعلام کرده بود، سه قدرت اروپایی (آلمان، انگلیس و فرانسه) برای ادامه تجارت خود با ایران بدون استفاده از دلار موافقت کرده‌اند.
بنابر گفته لاوروف، این تصمیم می‌تواند تأثیر قابل‌ توجهی بر تجارت شرکت‌های کوچک و متوسط اروپایی برای تجارت با ایران داشته باشد. او همچنین اعلام کرد، اعضای برجام به توافقی رسیده‌اند تا اقداماتی برای جلوگیری از اعمال تحریم‌های آمریکا علیه شرکت‌هایی که با ایران به تجارت ادامه می‌دهند، به‌ کار گیرند. وزیر خارجه روسیه افزود: «همه درباره این موضوع اتفاق‌نظر دارند که (تحریم‌های آمریکا) کاملاً غیر قانونی و سیاستی غیر قابل قبول است.»
خرید کالا و تأمین نیازهای عمومی از طریق واردات یکی از این محورها است. ایران در دوران تحریم‌های سال ۹۱، این تجربه را با هند از طریق دریافت روپیه و کالا داشت که در دوره جدید نیز این نیازهای وارداتی از طریق یک حساب متمرکز تأمین می‌شود؛ اما چالش اصلی در حوزه نفت است.

فروش نفت ایران
اروپا در بسته خود ضمانت کمّی قرار نداده است، در حالی‌ که جمهوری اسلامی ایران به‌دنبال دریافت ضمانت کمّی است. گفتنی است، اروپا در بسته پیشنهادی بر تعهد برای حفظ خرید نفت از ایران در سطح کنونی موافقت کرده است. در حال‌ حاضر، اروپا حدود ۵۰۰ هزار بشکه از ایران نفت خریداری می‌کند که با عقب‌نشینی توتال فرانسه و شرکت انی ایتالیا این رقم در ماه‌های آتی کمتر خواهد شد. برخی از صاحب‌نظران نفتی خرید ۳۰۰ هزار بشکه‌ای نفت ایران به اروپا را نوعی پیروزی برای دولت آمریکا قلمداد می‌کنند. بر اساس برنامه ترامپ، کشورهای عمده خریدار نفت ایران باید تا ماه نوامبر میزان واردات نفت از ایران را به صفر برسانند. ترامپ همچنین به عربستان فشار آورده است تا با افزایش تولید نفت به ۱۲ میلیون بشکه در روز، کسری موجود در بازار را برای جلوگیری از رشد قیمت جهانی نفت جبران کند. در چنین فضایی، طرف ایرانی سه خواسته مشخص از اروپا دارد که عبارتند از:
خواسته اول، روشن شدن سطح خرید کنونی و ضمانت آن؛ خواسته دوم، تضمین دسترسی ایران به پول حاصل از فروش نفت به دیگر کشورها، همچون چین، هند، ژاپن و کره‌ جنوبی و خواسته سوم، دسترسی به یکسری از پول‌های نفتی به‌ صورت اسکناس. در همین زمینه، ایران تصمیم دارد ۳۰۰‌ میلیون یورو از دارایی‌های خود را از بانک تجاری ایران و اروپا به‌صورت نقد و با هواپیما به داخل کشور منتقل کند. 
ایران خواستار برداشت این پول از حساب‌های دولتی خود در بانک «تجارتی ایران و اروپا» در شهر ‌هامبورگ آلمان است. ایران گفته است، این مبلغ را برای تأمین ارز سفرهای خارجی شهروندان ایرانی نیاز دارد که به‌دلیل تحریم‌های آمریکا نمی‌توانند از کارت‌های اعتباری خود در خارج از کشور استفاده کنند. گفتنی است، حساب بانک «تجارتی ایران و اروپا» را بانک مرکزی آلمان اداره می‌کند. برداشت ۳۰۰ میلیون یورو از حساب‌های ایران در این بانک باید در سازمان نظارت بر فعالیت‌های مالی آلمان تصویب شود. 
گفته می‌شود در مذاکرات فنی قرار شده است این مسائل بحث و بررسی شود. هرچند طرف اروپایی در مذاکرات شفاهی وعده‌های زیادی داده، اما اذعان کرده است به‌واسطه برخی مصلحت‌ها و ملاحظات سیاسی امکان مکتوب شدن آنها وجود ندارد. برخی ناظران می‌گویند رفتارهای ترامپ، ریسک همکاری‌ها را تا حدود زیادی بالا برده که طرف اروپایی نگران تحریم برخی مؤسسات خود از سوی ایالات ‌متحده است. 
در همین زمینه، رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس درباره بسته پیشنهادی اروپایی‌ها و بسنده کردن آنها به کلیات می‌گوید: «بیانیه‌ای که اروپایی‌‌ها مطرح کردند، همان‌طور که آقای روحانی هم گفتند بسیار مأیوس‌کننده و ناامیدکننده بود. اما اگر بخواهیم به‌صورت جزئی به این بیانیه اروپایی‌ها بپردازیم، آنها درباره  خرید نفت ایران و تبادل بانکی موضوعاتی را مطرح کردند که زمان‌بندی و مصادیق این پیشنهادات به ایران مشخص نیست.»
حشمت‌الله فلاحت‌پیشه تأکید می‌کند: «متأسفانه اروپایی‌ها باید برای بسته پیشنهادی خود ضرب‌الاجل‌هایی را تعیین می‌کردند که چنین اقدامی را انجام نداده‌اند و همین موضوع از نظر ایران مأیوس‌کننده است؛ چراکه انتظار می‌رفت اروپا با شفافیت بسته نهایی خود را ارائه دهد.» وی می‌افزاید: «اروپا باید جزئیات بیانیه خود را تا قبل از اعمال تحریم‌های آمریکا علیه ایران نهایی کند و با زمان بازی نکند. اروپایی‌ها با ارسال این بیانیه کلی به ایران به ‌دنبال خرید فرصت و زمان هستند تا بتوانند زمان را به نفع خود نگه دارند، بنابراین انتظار ایران از بسته پیشنهادی داشتن اقدامات عملی مبتنی بر زمان‌بندی مشخص است.»

بسیاری از ما بدون گرفتن وام، توان خرید مایحتاج زندگی، ‌از جمله خودرو، خانه یا ادامه‌ تحصیل را نداریم. همان‌طور که مردم برای پاسخ دادن به این نیازهای خود پول قرض می‌کنند، کسب‌و‌کارها نیز چنین کاری انجام می‌دهند. کسب‌و‌کارها معمولاً برای تأمین مالی فعالیت‌های خود، حضور در بازاری جدید، نوآوری و رشد، به وام نیاز دارند؛ اما مقدار مورد نیاز آنها غالباً از توان بانک‌ بالاتر است. بنابراین، روش دیگر برای شرکت‌ها، تأمین مالی با استفاده از صدور اوراق قرضه برای افرادی است که‌ می‌خواهند آن را خریداری کنند. در نتیجه، اوراق قرضه همان وام است. اوراق قرضه درست مانند سهام، یک نوع سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود؛ اما تفاوت در این است که سهام، وام نیست. که به معنای مالکیت در یک شرکت است و بازدهی‌ آن هم به میزان سود آن شرکت بستگی دارد. به همین علت، سهام پرریسک‌تر و پرنوسان‌تر است و کاملاً موفقیت یک شرکت را منعکس می‌کند. در طرف دیگر، اوراق قرضه غالباً نرخ بهره‌ ثابت دارند. بعضی از اوراق قرضه نرخ شناور دارند؛ به این معنا که نرخ بهره‌ آنها بسته به شرایط بازار تنظیم می‌شود. اوراق قرضه را مانند سهام می‌توان مبادله کرد. 
اوراق قرضه ممکن است ویژگی‌هایی داشته باشند که به نفع فروشنده یا خریدار یا هر دوی آنها باشد، مانند موارد زیر:
موعد سررسید: اوراق قرضه طول عمر دارند که این طول عمر بسته به نوع اوراق قرضه می‌تواند از یک ماه تا ۵۰ سال طول بکشد.
فراخوانی: این اصطلاح به این معناست که شرکت یا آژانس صادرکننده‌ اوراق هر زمانی که بخواهد اوراق قرضه را فراخوانی می‌کند. به عبارت دیگر، شرکت پیش از موعد سررسید اقدام به بازخرید اوراق قرضه می‌کند. 
امکان فروش: همانند فراخوانی که فروشنده پیش از موعد سررسید می‌تواند اوراق قرضه را بازخرید کند، برخی از اوراق شرایطی دارند که به خریدار امکان می‌دهند اوراق قرضه را پیش از موعد سررسید با همان ارزش اصلی اوراق، به فروشنده بفروشد. این کار را در هر زمان نمی‌توان انجام داد، با این حال فروشنده باید از پیش برای آن زمان‌بندی کند. 
اوراق قرضه‌ قابل‌ تبدیل: گاهی اوقات اوراق قرضه را می‌توان به سهام شرکت صادرکننده تبدیل کرد. هنگامی که اوراق قرضه‌ قابل ‌تبدیل صادر می‌شود، دقیقاً زمان و قیمتی که می‌توان آن را به سهام تبدیل کرد، مشخص می‌شود. این نوع از اوراق قرضه معمولاً در ابتدا نرخ بهره پایینی را عرضه می‌کنند؛ اما سهام عادی بالقوه بیشتری را به دست می‌دهند.
اوراق قرضه‌ تضمین‌ شده: اوراق قرضه‌ای که با یک وثیقه تضمین می‌شوند، اوراق قرضه‌ تضمین ‌شده می‌نامند. این یعنی شرکت یا آژانس صادرکننده اوراق قرضه، پول یا دارایی کافی برای پوشش ارزش اوراق صادرشده را دارد. اگر شرکت صادرکننده ورشکست شود، پول یا دارایی‌های شرکت به افراد خریدار اوراق داده می‌شود.
اوراق قرضه‌ تضمین ‌نشده: این اوراق با وثیقه تضمین نمی‌شوند. تنها تضمین این اوراق، اعتبار شرکت یا آژانس صادرکننده‌ اوراق است. اوراق قرضه‌ دولتی تضمین‌ نشده‌اند؛ زیرا خودشان اعتبار کافی دارند.
اوراق مشارکت نوعی اوراق قرضه است که در کشورمان دولت، شهرداری و شرکت‌های دولتی یا خصوصی برای تأمین اعتبار طرح‌های عمرانی، تولیدی و خدماتی کشور منتشر می‌کنند. دستور‌العمل و ضوابط انتشار این اوراق برعهده‌ بانک مرکزی است. تنها تفاوت اوراق مشارکت با اوراق قرضه در این است که پول‌های دریافتی از صدور این اوراق تنها باید در طرح‌های مشخص عمرانی، تولیدی یا خدماتی به کار گرفته شوند؛ اما در اوراق قرضه، برای صادرکننده محدودیت خاصی وجود ندارد.

 جنگ چین و آمریکا به نفع ایران!
وال‌‌استریت ژورنال نوشت: جنگ تجاری اخیر آمریکا با اعمال تعرفه روی فولاد و آلومینیوم وارداتی از چین سبب شده دولت چین هم در یک اقدام تلافی‌جویانه روی محصولات آمریکایی تعرفه اعمال کند. براساس این گزارش، مهم‌ترین محصولی که چین برای آن تعرفه اعمال کرده پسته است که تعرفه وارداتی این محصول را از ۵ به ۴۵ درصد افزایش داده است. وال‌استریت ژورنال افزود: اعمال تعرفه چین روی پسته آمریکایی‌ها سبب خواهد شد بازار این محصول پرطرفدار در جهان به نفع ایران تمام شود؛ چرا که طی سال‌های گذشته آمریکا توانسته بود جایگاه نخست بزرگ‌ترین تولیدکننده پسته جهان را از ایران بگیرد، اما با اعمال تعرفه از سوی چین روی پسته آمریکایی بسیار محتمل است که ایران بازار صادراتی آمریکا در چین را
 تصاحب کند.
 عبور روسیه از دلار
راشاتودی نوشت: روسیه به طور مداوم در تلاش است ذخایر مالی خود را از دلار فاصله دهد. بر اساس آخرین آمارهای منتشر شده وزارت خزانه‌داری آمریکا، سهم روسیه از اوراق قرضه این وزارتخانه به کمترین میزان در 11 سال گذشته رسیده و تنها 9/14 میلیارد دلار ارزش دارد. «الویرا نابیولینا» رئیس کل بانک مرکزی روسیه در ماه «می» گفته بود که کاهش حجم دارایی‌های دلاری روسیه در نتیجه ارزیابی نظام‌مند تمام مخاطرات موجود شامل مخاطرات مالی، اقتصادی و ژئوپلیتیک است. روسیه در حالی اوراق قرضه دولتی آمریکا را به فروش می‌رساند که در عین‌حال در حال بالا بردن حجم ذخایر طلای خود است و حجم این دارایی روسیه به بالاترین میزان در 20 سال گذشته رسیده است.
 هند و آلمان به دنبال دور زدن تحریم‌های آمریکا
وزیر کشور آلمان، هند را به مقاومت در برابر فشارهای آمریکا برای تحریم نفت ایران ترغیب کرد. «نیلس آنن»، در مصاحبه اختصاصی با شبکه سی‌ان‌ان گفت، آلمان بر اساس منافع خودش به همکاری با ایران ادامه می‌دهد و امیدوار است هند هم چنین کند. وی گفت: «این یک تصمیم حاکمیتی در هند است. من بازاریاب فروش برای ایران نیستم، اما این برداشت را دارم که منافع هند در ادامه دادن به خرید نفت از ایران است.» وزیر کشور آلمان تصریح کرد: «لازم است گام‌هایی برای ایجاد سازوکار‌های مالی به منظور غلبه بر تحریم‌های آمریکا برداشته شود. گفتنی است، هند دومین خریدار بزرگ نفت ایران به شمار می‌‌‌آید.»
 ضرر 10میلیارد دلاری برای اروپا
«اشتفان شولتز» سفیر اتریش در نشست هم‌اندیشی فعالان اقتصادی بخش خصوصی در تهران گفت: «اروپا آمادگی کامل را برای همکاری در زمینه بازرگانی، ترانزیت و ایجاد درآمد با ایران دارد و ما خواهان استفاده از تجربیات ایران در این زمینه هستیم. وی با بیان اینکه اتحادیه اروپا خواهان باز شدن کانال‌های مالی است، گفت: اتحادیه اروپا به دلیل قطع صادرات به ایران حدود 10 میلیارد دلار متضرر
 شده است.»

پاسدار بازنشسته فعال اقتصادی در گفت‌وگو با صبح صادق


 اکبر کریمی/ وضعیت اقلیمی جمهوری اسلامی ایران و پایین بودن میزان بارش سالیانه آن در مقایسه با کشورهای برخوردار از این نعمت آسمانی از یک سو و کاهش همین میزان سهم سالیانه طی سال‌های اخیر در کنار مصرف بی‌رویه آب‌های زیرزمینی و سطحی کشور از سوی دیگر موجب شده است امروزه شاهد بروز برخی مشکلات در این حوزه باشیم؛ از این رو اصلاح شیوه مصرف آب در بخش‌های گوناگون، به ویژه در بخش کشاورزی ضرورت یافته است.
یکی از شیوه‌های اصلاح کشت کشاورزی، ترویج الگوی کشت گلخانه‌ای است که در آن افزون بر کاهش قابل توجه مصرف آب، تولید محصولات کشاورزی در واحد کشت نیز افزایش می‌یابد.
در گزارش این شماره نشریه پاسدار بازنشسته‌ای را معرفی خواهیم کرد که با بهره‌گیری از الگوی کشت گلخانه‌ای توانسته است سهم مثبتی در حوزه کشاورزی کشور داشته باشد.

اعتماد به تخصص نسل جوان 
«حسینعلی محمدی» با سرمایه‌گذاری شخصی 30 میلیون تومانی و دریافت وام از صندوق طرح‌های زودبازده اقتصادی، گلخانه خود را در سال 84 و در روستای علی‌آباد شهرستان تیران و کرون راه‌اندازی کرد. او که تا آن زمان هیچ اطلاعی درباره این فعالیت نداشت، می‌گوید: «پسرم دانشجوی رشته گیاه پزشکی بود و این فعالیت با تحصیلش تناسب داشت. به پیشنهاد او این حرفه را شروع کردیم و اکنون از نتیجه اعتمادم راضی‌ام.»
حسینعلی و پسرش طی این سال‌ها توانسته‌اند گلخانه خود را از 5000 متر به 000/10 متر مربع برسانند. اکنون در این گلخانه صیفی‌جاتی، مانند خیار، گوجه زیتونی و فلفل دلمه‌ای رنگی تولید می‌شود. این محصولات به دلیل صادراتی بودن، صرفه اقتصادی بالایی در مقایسه با دیگر محصولات کشاورزی دارند.
حسینعلی می‌گوید: «طول کشت هر یک از این محصولات از زمان کاشت بذر و نشاء‌گیری تا اتمام دوره برداشت، حدود یک سال طول می‌کشد و برای تقویت خاک زمین، در سال بعدی کشت را عوض می‌کنیم.»
فاصله زمانی کشت بذر گوجه زیتونی تا شروع برداشت محصول 65 روز است. پس از این مرحله، برداشت تا پایان یک سال ادامه می‌یابد و در این مدت محصول تولید شده به صورت روزانه بسته‌بندی شده و روانه بازار می‌شود.
مرحله پرورش نشاء و کاشت فلفل رنگی تا موعد برداشت نیز حدود 90 روز به طول می‌انجامد و پس از این مدت امکان برداشت روزانه محصول حتی تا یک سال‌ونیم نیز وجود دارد.
تا کنون این گلخانه در دوره برداشت رکورد تولید دو تن گوجه‌فرنگی زیتونی و سه تن فلفل رنگی را در هفته تجربه کرده است. با این توضیح، گلخانه حسینعلی‌ محمدی سالیانه ظرفیت تولید بیش از 160 تن فلفل رنگی یا 130 تن گوجه زیتونی را دارد.
محمدی محصول تولیدی خود را به بازار میوه و تره‌بار تهران ارسال می‌کند. او می‌گوید: «بازار تهران به دلیل ظرفیت بالای تقاضا از سوی مراجعان شهرستان‌های اطراف، بازار فروش وسیع در خود شهر تهران و همین طور به دلیل فراهم بودن زمینه‌های صادراتی، بازار مناسبی برای عرضه محصولات ما محسوب می‌شود.»

مزایای کشت گلخانه‌ای
یکی از مهم‌ترین مزایای کشت گلخانه‌ای، تولید محصول و فعالیت کشاورزان و کارگران این بخش در طول سال است. در حالی که در کشت آزاد، فعالیت فصلی بوده و در فصول سرد سال شاهد حجم عظیم نیروی بیکار در بخش کشاورزی هستیم.
در گلخانه آقای محمدی، 15 نفر در سال برای کشت فلفل و 24 نفر در سال برای کشت گوجه به صورت دائمی مشغول کار هستند.
استفاده بهینه از آب در مصارف کشت گلخانه‌ای موجب شده است مصرف آب در این بخش نیز نسبت به کشت آزاد، 10 تا 12 برابر کاهش یابد.
به دلیل قابل کنترل بودن مراحل کاشت، محصولات گلخانه‌ای کیفیت بالاتری دارند؛ همچنین به دلیل همین امکان، زمینه تولید محصولات طبیعی و ارگانیک در این الگوی کشت بیشتر فراهم است؛ ولی در کشت آزاد به دلیل وجود انواع آفات و همچنین حوادث طبیعی عملاً محصول با کیفیت به سختی تولید می‌شود.

چرا کشاورز به کشت ارگانیک
 تمایلی نشان نمی‌دهد؟
محمدی که خود چندین مرحله کشت ارگانیک را در گلخانه‌اش تجربه کرده است، منتقد وضعیت استانداردسازی و تفکیک محصولات ارگانیک از غیر ارگانیک در کشورمان است. او از جمله موانع بزرگ سر راه توسعه کشت ارگانیک را نبود چارچوب قانونی برای تفکیک بسته‌بندی این محصولات، نبود فرهنگ مصرف محصولات ارگانیک در جامعه و نبود تبلیغات مناسب رسانه‌ای برای آگاهی مردم از مزایای آن می‌داند. وجود این نوع موانع موجب شده است در بازارهای ایران محصولات ارگانیک و غیر ارگانیک به طور تقریبی به یک قیمت خرید و فروش شوند؛ از سویی با توجه به هزینه‌های افزوده‌ای که کشت ارگانیک دارد، در وضعیت برابری قیمت‌ها، کشاورز تمایل دائمی به کشت غیر ارگانیک پیدا می‌کند و این به الگوی تغذیه‌ای کشور ضربه اساسی می‌زند.
متأسفانه، هنوز در بازارهای کشور تشخیص محصول ارگانیک از غیر ارگانیک فراهم نیست و با این وضعیت، تولید محصول ارگانیک تنها هزینه‌های اضافی بدون بازگشتی به کشاورز تحمیل می‌کند؛ به همین دلیل کشاورز به تولید محصول غیر ارگانیک روی می‌آورد.
حسینعلی محمدی یکی دیگر از مشکلات حرفه خود را نوسانات قیمت مواد اولیه این شغل، شامل کود، بذر و محصولات بسته‌بندی و همین طور محصول تولید شده نهایی می‌داند. افت و خیز زیاد قیمت‌ها در این عرصه کشاورزان را با مشکلات عدیده‌ای مواجه می‌کند. با بالا و پایین شدن بی‌قاعده قیمت‌ها، کشاورز در یک سال ممکن است به سود سرشاری دست پیدا کند و در سال دیگر به شدت متضرر شده 
و ورشکست شود.

فعالیت‌های فرهنگی
 در کنار فعالیت اقتصادی
آقای محمدی در کنار این فعالیت، فعالیت‌های فرهنگی در حوزه دفاع مقدس و زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا را نیز دنبال می‌کند.
وی تا کنون چندین کتاب در شرح تحلیلی عملیات‌های دفاع مقدس، خاطرات شهدا، زندگی‌نامه داستانی شهدا، یادنامه شهدا و... تدوین کرده و به چاپ رسانده است.
برای تهیه گزارش از فعالیت‌های اقتصاد مقاومتی در استان خود با شماره تلفن 09193472981  تماس بگیرید.