هیئت حقیقت‌یاب مستقل بین‌المللی سازمان ملل در گزارشی گفته است؛ ارتش میانمار مرتکب کشتار جمعی و تجاوز گروهی علیه مسلمانان روهینگیا «با نیت نسل‌کشی» شده است، فرمانده کل به همراه پنج ژنرال ارتش میانمار باید محاکمه شوند. این گروه سازمان ملل تأکید کرد، ارتش میانمار به دلیل ساماندهی عمیق‌ترین جنایات، باید تحت پیگرد قانونی قرار بگیرد. این هیئت حقیقت‌یاب از شورای امنیت خواست، عوامل کشتار مسلمانان در میانمار را هدف تحریم قرار داده و صادرات سلاح به میانمار را ممنوع کند.

معضل پناه‌جویان و برخوردهای گزینشی


 رضا اشرفی/اتحادیه اروپایی که زمانی با محوریت همگرایی اقتصادی شکل گرفته بود، با افزایش اعضا به محوری اقتصادی‌ـ سیاسی و امنیتی برای کشورهای اروپایی مبدل شد. هر چند که گرایش برخی از بزرگان اروپا همچون فرانسه، انگلیس و آلمان برای اعمال نفوذ بر دیگر اعضا و نیز همگرایی آنها با آمریکا در معادلات جهانی مانع از آن شده تا اروپا بتواند در جایگاه قدرتی واحد و مستقل در صحنه جهانی نقش ایفا کند و بیشتر نقش یک پیرو را داشته تا محور. پس از خروج انگلیس از اتحادیه اروپا بر اساس برگزیت این روند سرعت بیشتری گرفته و دامنه اختلافات در داخل اروپا از سیاست‌های کلان به عرصه تصمیمات خرد نیز گسترش یافته است. نکته‌ مهم آنکه، اتحادیه اروپا طی هفته‌های اخیر یکی از محورهای اصلی برنامه‌هایش موضوع پناه‌جویان است. 
این وضعیت چنان بوده است که سازمان ملل متحد از تنش میان کشورهای اروپایی در زمینه پذیرش پناه‌جویان انتقاد کرد. آژانس آوارگان سازمان ملل متحد در بیانیه‌ای که در ژنو منتشر شد اعلام کرد که کشورهای عضو اتحادیه اروپا باید هر چه زودتر زمینه را برای پذیرش حدود ۱۵۰ سرنشین کشتی امدادی ایتالیایی «دیسیوتی» فراهم کنند. این سازمان همچنین از ایتالیا خواست که هر چه سریع‌تر مردم را از کشتی تخلیه کند.
بی‌توجهی اروپا در موضوع پناه‌جویان چنان است که مرکل صدراعظم آلمان با اشاره به بلاتکلیفی سرنشینان کشتی دیکوتی ابراز امیدواری کرد که تا پایان ماه جاری میلادی پیشرفتی در روند راهکار اروپایی در خصوص بحران مهاجرت صورت بگیرد. رویکرد مقابله با پناه‌جویان و تفکرات نژادپرستانه در قبال‌ آنها به شدت در میان مسئولان غربی شدت گرفته است، چنانکه مقامات ارشد کشورهایی مانند مجارستان، صربستان و ایتالیا به طور رسمی مخالفت خود را با پناه‌جویان اعلام کرده‌اند. در همین حال وزیر کشور ایتالیا به دلیل نقشش در جلوگیری از ورود مهاجران نجات یافته از دریا مورد بازجویی قرار می‌گیرد. وزیر کشور ایتالیا این اقدام را در حالی انجام داده که براساس توافقی چندجانبه مجوز خروج مهاجران از کشتی داده شده بود. وضعیت پناه‌جویان چنان است که یکی از دلایل شکاف میان اروپا را به خود اختصاص داده است و حتی موجب شده ارتباط میان کشورهای اروپایی با تنش‌هایی همراه باشد و البته برخی گرایش‌های تک‌محوری در این حوزه را نیز در پی داشته که مذاکرات مرکل صدراعظم آلمان با پوتین رئیس‌جمهور روسیه با محوریت برقراری ثبات در سوریه برای مقابله با پناه‌جویان از آن جمله است. 
حال این سؤال مطرح می‌شود که چرا پس از گذشت هفت سال از بحران پناه‌جویان همچنان این وضعیت ادامه دارد و اروپا نتوانسته آن را پایان دهد؟ 
بررسی کارنامه کشورهای ارویایی نشان می‌دهد که چند اصل در میان آنها مطرح است؛ نخست آنکه کشورهای غربی اراده‌ای برای پایان دادن به بحران امنیتی در غرب آسیا و قاره آفریقا ندارند و با حمایت از تروریسم زمینه‌ساز استمرار آوارگی مردم این مناطق می‌شوند. این در حالی است که اگر در این کشورها امنیت برقرار شود، مردم به سرزمین خود باز می‌گردند، چنانکه هزاران سوری آواره از ترکیه، اردن و لبنان به سرزمین سوریه بازگشته‌اند. منفعت‌طلبی غربی‌ها در فروش تسلیحات و غارت منابع کشورها موجب شده که همچنان از ادامه بحران در منطقه حمایت کنند. هر چند که کشورهای اروپایی تقلای جدیدی را برای ورود به عرصه بازسازی سوریه در پیش گرفته‌اند. در این میان آمریکا و انگلیس که از یک سو به دنبال سرکیسه کردن کشورهای عربی هستند و از سوی دیگر خود را به تحقق اهداف رژیم صهیونیستی متعهد می‌دانند، همچنان در سوریه به کشتار مردم و حمایت از تروریسم می‌پردازند، هر چند که در ظاهر از قطع کمک‌های مالی برای گروه‌های معارض سخن گفته‌اند. 
دوم آنکه، کشورهای غربی برآنند تا با پذیرش گزینشی پناه‌جویان از آنها به عنوان نیروی کار بهره‌بردای کنند، چنانکه برخی صرفاً افراد ماهر و صاحب تخصص را و برخی نیز صرفاً کودکان را جذب می‌کنند. تا زمانی که غرب به پناه‌جویان به عنوان نیروی کار ارزان نگاه می‌کند، امیدی به حل بحران پناه‌جویان نخواهد بود. بسیاری از کشورهای اروپایی با کمبود نیروی انسانی ماهر و جوان مواجه هستند و سعی دارند از این فرصت برای تأمین نیروهای مورد نیازشان بهره گیرند که نتیجه آن نیز تحقق نیافتن برنامه‌ای منسجم در اروپا برای حل بحران پناه‌جویان شده است. البته باید در نظر داشت که وجود ساختارهای سیاسی نژادپرستانه در برخی کشورهای اروپایی نیز به بحران پناه‌جویان دامن زده است، چنانکه برخی از کشورها اعلام کرده‌اند صرفاً پذیرنده پناه‌جویان مسیحی هستند و مسلمانان حق ورود به کشورشان را ندارند.
مؤلفه سوم در بحران پناه‌جویان را بی‌تعهدی اروپا در این عرصه تشکیل می‌دهد که نمود عینی آن تحقق نیافتن وعده‌های غرب به ترکیه است. بر اساس توافقات میان طرفین، اروپا باید 20 میلیارد دلار برای نگهداری پناه‌جویان به آشکارا پرداخت می‌کرد و در عین حال وعده‌هایی برای همکاری اقتصادی و سیاسی با این کشور داده بود. کشورهای اروپایی به بهانه مختلف از جمله حقوق بشر و غیر دموکراتیک دانستن ساختار سیاسی حاکم بر این کشور از اجرای این وعده‌ها خودداری کرده و حتی سیاست تحریم ترکیه را در پیش گرفتند. این وضعیت موجب شده تا ترکیه نیز چنانکه وعده داده بود مرزهای خود را رها کند که موج حرکت پناه‌جویان به اروپا را در پی داشته است. 
 به هر ترتیب در جمع‌بندی نهایی از بحران پناه‌جویان می‌توان گفت درمان درد پناه‌جویان با این رفتار اروپا یا مرگ در پشت دروازه‌های اروپاست، یا بازگشت به کشورهای خود که درگیر جنگ است. در اصل سیاست‌های غرب را می‌توان موجب قتل‌عام و مرگ‌ومیر هزاران پناه‌جوی بی‌گناه دانست، در حالی که در ظاهر ادعای بشردوستی سر می‌دهند، اما در اصل با رویکردهای نژادپرستانه و غیر انسانی دولتمردان و جریان‌های نژادپرستانه موجود در اروپا به تشدید بحران پناه‌جویان دامن می‌زنند. ترویج و گسترش دیدگاه‌های نئو نازی در اروپا موجب شده تا پناه‌جویان علاوه بر بحران کشور جنگ‌زده خود، پس از ورود به اروپا با رفتارهای خطرناک نژادپرستانه‌ای چون آتش زدن مراکز نگهداری پناه‌جویان مواجه ‌شوند. 


  محمدرضا مرادی/ محمد‌بن‌سلمان ولی‌عهد جوان عربستان در سال 2016 از سند چشم‌انداز2030 برای اصلاحات اقتصادی و  اجتماعی رونمایی کرد. بر اساس این سند باید پنج درصد از سهام شرکت آرامکو به ارزش 100 میلیارد دلار در بورس به بخش خصوصی واگذار شود. این طرح مهم‌ترین بخش از برنامه او با عنوان سعودی ۲۰۳۰ بود که رؤیای وابسته نبودن عربستان به درآمدهای نفتی را دنبال می‌کرد. اما ریاض از فروش آرامکو عقب‌نشینی کرده است و کارشناسان معتقدند این یک شکست برای اصلاحات بن‌سلمان است. البته خالد الفالح، وزیر انرژی این کشور با انتشار بیانیه‌ای این اخبار را شایعه دانست و گفت، عربستان همچنان برنامه واگذاری سهام آرامکو را دنبال می‌کند، اما آن را تا فرا رسیدن «بهترین زمان ممکن» به تعویق خواهد انداخت.
عقب‌نشینی بن‌سلمان از فروش سهام آرامکو اقدامی است که به عقیده کارشناسان سبب تردید سرمایه‌گذاران خارجی  برای  سرمایه‌گذاری در این کشور خواهد شد؛ چرا که مقامات عربستان که بارها اعلام کرده بودند عرضه سهام آرامکو طبق برنامه در نیمه دوم سال ۲۰۱۸ انجام خواهد شد، در ماه‌های اخیر نیز احتمال انجام آن در اوایل سال ۲۰۱۹ را مطرح کرده بودند، اما اظهارات خالد الفالح نشان می‌دهد که هیچ زمان و ضرب‌الاجلی برای عرضه سهام آرامکو وجود ندارد و عملی شدن آن را به یک بازه زمانی نامحدود موکول می‌کند. تعلیق عرضه سهام آرامکو یک ضربه روانی و نمادین به اعتماد سرمایه‌گذاران خارجی است. 
در واقع، فروش سهام آرامکو در حالی تعلیق می‌شود که عرضه اولیه سهام آرامکو تا همین چند ماه پیش محور اصلی بسیاری از مذاکرات عربستان با متحدان خود بوده است. دونالد ترامپ در سال ۲۰۱۷ شخصاً از عربستان خواست که بورس نیویورک را به‌عنوان بازار اصلی عرضه اولیه سهام آرامکو انتخاب کند. نخست‌وزیر انگلیس نیز در سفری که به ریاض داشت، پیشنهاد مشابهی به سعودی‌ها داد و دولت انگلیس حتی پیشنهاد کرد که قوانین پذیرش شرکت در بورس لندن را تغییر دهد تا عرضه اولیه سهام آرامکو با مشکلات کمتری انجام شود. تلاش‌های مشابهی از سوی بورس شانگهای، کره‌جنوبی و ژاپن نیز انجام شد.
به نظر می‌رسد بی‌رغبتی سرمایه‌گذاران خارجی برای ورود به بازار عربستان یکی از دلایل عقب‌نشینی ریاض بوده است. پیش از این نیز نشانه‌هایی از کاهش اعتماد سرمایه‌گذاران خارجی برای سرمایه‌گذاری در عربستان دیده می‌شد. بر اساس نشست تجارت و توسعه سازمان ملل متحد، عربستان در سال ۲۰۱۷ حدود ۸۱ درصد کاهش سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی را تجربه کرده است. 
به نظر می‌رسد اصلاحات اقتصادی بن‌سلمان که بر خصوصی‌سازی اقتصاد کشور و کاهش اتکای عربستان بر درآمدهای نفتی تمرکز داشت، در گام اول خود با شکست مواجه شده است. بن‌سلمان در حالی تلاش دارد اقتصاد عربستان را به روی سرمایه‌گذاران خارجی باز کند که دستگیری 200 فعال سیاسی و اقتصادی در مهر ماه 96 خود به بزرگ‌ترین عامل فرار سرمایه‌گذاران تعبیر می‌شود. افزون بر این در وضعیت کنونی کارشناسان معتقدند برخلاف گفته بن‌سلمان که معتقد است شرکت نفت عربستان یا آرامکو 2هزار میلیارد دلار ارزش دارد، با واقعیت همخوانی نداشته و این رقم احتمالاً بین 400 تا 1000 میلیارد متغیر است. به همین دلیل برخی از کارشناسان بر این باورند که تعلیق عرضه سهام آرامکو به این دلیل بوده که قیمت واقعی آرامکو در این وضعیت مشخص نشود و اعتبار عربستان زیر سؤال نرود.
اما نکته مهم این است که بن‌سلمان بر درآمد حاصل از فروش آرامکو حساب ویژه‌ای باز کرده بود و اکنون با تعلیق فروش آرامکو با مشکل مواجه شده به همین دلیل فایننشال‌تایمز اعلام کرد، صندوق سرمایه‌گذاری مستقل عربستان در صدد انتخاب بانک‌های بین‌المللی برای استقراض 11 میلیارد دلار وام بانکی است تا به این ترتیب حفره ایجاد شده از لیست به تعویق افتاده عرضه سهام اولیه شرکت نفت آرامکو جبران شود و هزینه‌های مالی اصلاحات اقتصادی جاه‌طلبانه محمد‌بن‌سلمان، ولی‌عهد این کشور نیز تأمین شود. 



  قاسم غفوری/ با وجود وعده‌های متعدد، افغانستان پس از ۱۷ سال حضور نیروهای خارجی همچنان با سرنوشتی نامعلوم دست به گریبان است. از یک‌سو همچنان خطر تروریسم و درگیری میان دولت مرکزی و طالبان فضایی از ناامنی را بر این کشور حاکم کرده و از سوی دیگر فساد سنگین اقتصادی و اختلافات میان افغانستان و پاکستان و سیاست‌های نامعلوم بازیگران خارجی عملاً این کشور را با چالش‌ها و مشکلات بسیاری مواجه کرده است. آنچه در روند تحولات افغانستان قابل توجه است، اقدام آمریکا مبنی بر حضور نیروهای امنیتی شرکت‌های خصوصی در این کشور است. براساس طرح مذکور در کنار نیروهای آمریکایی، شرکت‌های خصوصی امنیتی نیز می‌توانند در این کشور فعالیت داشته باشند. 
بررسی کارنامه شرکت‌های امنیتی نشان می‌دهد که آنها در گذشته نیز در افغانستان و عراق حضور داشته‌اند که معروف‌ترین آنها شرکت بلک‌واتر بوده است. کارنامه این شرکت‌ها نیز سراسر کشتار و جنایت است، به ویژه اینکه بسیاری از اعضای آنها از قاتلان و زندانیان حبس ابد هستند که دوران محکومیت خود را در این شرکت‌ها سپری می‌کنند. پرونده جنایات بلک‌واترها همچنان در افغانستان و عراق باز بوده و بسیاری از اعضای آن محکوم به جنایت علیه بشریت هستند. حال این پرسش مطرح می‌شود که چرا آمریکا به بازگشت دوباره این شرکت‌ها نظر دارد و خواستار فعال شدن آنها در افغانستان است؟ 
پاسخ به این پرسش را در تحولات افغانستان و منطقه می‌توان جست‌وجو کرد. آمریکا پس از ۱۷ سال حضور در افغانستان هنوز نتوانسته دستاوردی در تحقق اهداف خود داشته باشد و همچنان هزینه‌های انسانی و مالی بسیاری را متحمل می‌شود. در همین حال آمریکا به دلیل چالش‌های اقتصادی دیگر توان اقدام نظامی گسترده در جهان را ندارد، چنانکه حتی برای حضور در سوریه، بر لزوم تأمین هزینه‌های این حضور از سوی کشورهای عربی تأکید کرده است. 
نکته دیگر آنکه در آستانه انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره آمریکا، ترامپ که منتقد سیاست‌های جهانی اوباما است سعی دارد خود را فاتح نبرد در غرب آسیا نشان دهد که اعلام قطع کمک‌های آمریکا به معارضان سوری و نیز آوردن امارات و قطر به جنگ افغانستان، نمودی از این رفتار است. با توجه به این وضعیت می‌توان گفت که آمریکا با آوردن شرکت‌های خصوصی امنیتی به افغانستان در کنار کاهش هزینه‌های نظامی و انسانی خود سعی دارد با کاهش نظامیان آمریکایی ادعای برتری در برابر تروریسم را مطرح کند و از آن در جهت انتخابات کنگره بهره گیرد. 
در این میان این نکته مهم مطرح است که حضور این نیروها در افغانستان نه تنها نمی‌تواند کمکی به برقراری امنیت باشد، بلکه زمینه‌ساز بحران‌های جدید امنیتی در این کشور خواهد شد؛ چرا که کارنامه این شرکت‌ها نشان می‌دهد آنها نه تنها توان و برنامه‌ای برای حمایت از مردم افغانستان ندارند، بلکه تنها واژه‌ای که می‌شناسند کشتار است و برای آنها تروریست و مردم عادی تفاوتی ندارد و صرفاً شلیک را آموخته‌اند که نتیجه آن کشتار هزاران انسان بی‌گناه در عراق و افغانستان به دست این نیروهای امنیتی خصوصی بوده است، چنانکه در تحولات سوریه و عراق آشکار شده راه رسیدن به امنیت و ثبات، ایجاد بسیج مردمی و نیز همگرایی کشورهای منطقه‌ای برای مبارزه با تروریسم است. 

نفوذ آل‌سعود در جهان اسلام‌ـ ۲۸

  عبدالله عبادی/جمهوری اسلامی گامبیا کشوری در غرب آفریقا، کوچک‌ترین کشور این قاره و پایتخت آن «بانجول» است. جمعیت این کشور یک میلیون و ۷۷۶ هزار نفر و زبان رسمی آن انگلیسی است. در دسامبر ۲۰۱۵  یحیی جامه، رئیس‌جمهور پیشین، این کشور را جمهوری اسلامی اعلام و حجاب را برای کارمندان زن اجباری کرد. این کشور در حال حاضر پس از  موریتانی دومین جمهوری اسلامی در آفریقا به شمار می‌رود.
در میان کشورهای اسلامی آفریقا، رژیم سعودی گسترده‌ترین روابط را با گامبیا دارد. سفرهای متعدد یحیی جامه به منظور انجام مناسک حج و دیدار با مقامات سیاسی و مذهبی سعودی سبب شده است روابط دو کشور تا بالاترین سطوح افزایش یابد؛ البته در زمان داود جاوارا نیز روابط خوبی بین دو کشور برقرار بود و در سال 1988 بزرگ‌ترین مسجد این کشور به نام مسجد ملک فهد با حمایت‌های مالی رژیم سعودی و در رأس آن سازمان رابطه العالم اسلامی در بانجول ساخته شد که تا به امروز، معروف‌ترین و بزرگ‌ترین مسجد گامبیا با گنجایش 6 هزار نمازگزار است. جالب اینجاست که طی سی سال گذشته صدمات بسیاری به این مسجد وارد آمده که دولت گامبیا از تعمیر آن به دلیل نبود بودجه خودداری کرده است؛ از این‌ رو هزینه تعمیر و نگهداری آن را سفارت عربستان در بانجول پرداخت کرده است.
در سال 2014 و به مناسبت عید سعید فطر سازمان رابطه العالم اسلامی سه مسجدی را که در شهرهای سره کوندا، بریکاما و فارافنی و با اسامی خلفای سه‌گانه ساخته بود، به طور رسمی افتتاح کرد که نقش مهمی در بهبود وجهه رژیم سفاک سعودی در بین مردم این کشور داشت.
پس از انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2016 که به پیروزی آمادو بارو، سیاستمدار گمنام گامبیایی انجامید و یحیی جامه مجبور شد برخلاف میل باطنی‌اش به ترک قدرت، این کشور را به حالت فرار ترک کند، پیش از ترک گامبیا ده‌ها میلیون دلار از بودجه این کشور را به همراه خود به گینه کوناکری برد و آمادو بارو را با یک خزانه خالی روبه‌رو کرد. بارو برای تکمیل پروژه‌های گوناگون عازم ریاض شد تا از مقامات سعودی درخواست کمک کند. در جریان این سفر، وی توانست مبلغ 690 میلیون دلار از بانک توسعه اسلامی عربستان وام دریافت کند و به همراه دیگر کمک‌های دریافتی از نهادهای عربستانی با دستی پر به کشورش بازگردد. 

اقدامات عربستان در گامبیا 
1‌ـ حفر چاه آب: گامبیا کشوری در ساحل اقیانوس اطلس است به گونه‌ای که با حفر چند متر از زمین می‌توان به آب آشامیدنی دست یافت. با وجود این، به علت فقر علمی و اقتصادی بخش بسیاری از مردم در فقر و فلاکت زندگی می‌کنند. در روستاها وضعیت از این هم بدتر است و مردم حتی از داشتن آب آشامیدنی هم محروم هستند. یکی از اقدامات عربستان در دهه 1990 در این کشور حفر صدها حلقه چاه آب است که بر روی همه این چاه‌ها افزون بر وجود پرچم عربستان، عکس ملک فهد نیز کاملاً آشکار است؛ از این رو بسیاری از مردم این کشور داشتن آب آشامیدنی را مدیون ملک فهد و عربستان می‌دانند. 
2‌ـ اعطای بورسیه به دانش‌آموزان گامبیایی: مسئولان سفارت عربستان در بانجول با هماهنگی سازمان رابطه العالم اسلامی و انجمن جهانی جوانان مسلمان هر ساله تعدادی از دانش‌آموزان مسلمان گامبیایی را در دانشگاه‌های این کشور نام‌نویسی می‌کنند و از این طریق می‌کوشند طبقه‌ای از تحصیل‌کردگان بومی وابسته به خود را پدید آورند. هزینه تحصیلی این دانش‌آموزان تا این مقطع کارشناسی را سازمان رابطه العالم اسلامی پرداخت می‌کند و تعداد قابل توجهی از آنها پس از دانش‌آموختگی برای ادامه تحصیل به دانشگاه‌های عربستان اعزام می‌شوند.
3‌ـ اعزام دانش‌آموزان گامبیایی به عربستان: افزون بر اعطای بورسیه تحصیلی دانشگاه‌های داخلی هر ساله تعداد قابل توجهی از دانش‌آموزان گامبیایی که در مدارس اسلامی متعلق به سازمان رابطه العالم اسلامی تحصیل کرده‌اند، پس از دانش‌آموختگی در مقطع دیپلم به دانشگاه‌های مکه و مدینه اعزام می‌شوند. این افراد پس از اتمام تحصیل در این دانشگاه‌ها که به صورت رایگان است و پس از بازگشت به گامبیا به عنوان شیوخ و ائمه جمعه و مساجد در خدمت رژیم آل‌سعود هستند.
4‌ـ پرداخت وام‌های بلاعوض یا با اقساط بلندمدت به شیوخ و علمای مذهبی: تصوف در غرب آفریقا سابقه بسیاری دارد و مردم کشورهای این منطقه از جمله گامبیا و سنگال علاقه شدیدی به این نوع از اسلام دارند. در گامبیا علمای مذهبی که بیشتر آنها پیرو فرقه‌های تیجانیه یا قادریه هستند، از ارزش و اعتبار خاصی بین مردم برخوردارند؛ از این رو یکی از اقدامات عربستان در جذب شیوخ و علمای بزرگ و صاحب نفوذ در این منطقه از جهان پرداخت وام بلاعوض یا با اقساط بلندمدت به آنهاست. در واقع رهبران مذهبی رژیم آل‌سعود با سوءاستفاده از فقر مسلمانان، رهبران مذهبی را به هر طریق از جمله تطمیع و پرداخت مبالغ نقدی به سمت خود جذب می‌کنند.
5‌ـ حمایت از خانواده‌های فقیر و بی‌سرپرست: با توجه به فقر شدید مردم این کشور که تنها منبع درآمد آن توریسم است، افراد و خانواده‌های بسیاری زیر خط فقر زندگی می‌کنند؛ به گونه‌ای که از عهده تأمین نیازهای اولیه خود عاجزند. دولت عربستان با آگاهی از این وضعیت به حمایت از این خانواده‌ها برخاسته و با اعطای مواد غذایی، پوشاک و حتی نوشت‌افزار سعی در نفوذ در قلوب آنان کرده است.
افزون بر سازمان رابطه العالم اسلامی، سازمان ولید‌بن‌طلال، شاهزاده ثروتمند سعودی نیز در گامبیا فعال بوده و اقداماتی انجام داده است.
در سال 2011، ولیدبن‌طلال میلیاردر معروف سعودی با هزینه 200 هزار دلار یک درمانگاه در حومه شهر بانجول احداث کرد. افزون بر این وی مبلغ 500 هزار دلار برای ساخت مؤسسه صلح یحیی جامه اختصاص داد که مورد توجه رسانه‌های غرب آفریقا قرار گرفت؛ از این رو یحیی جامه بالاترین نشان این کشور را به پاس خدمات و کمک‌های بن‌طلال به وی اعطا کرد.


 انتقاد آمریکا از بسته حمایتی اروپا از ایران
خبرگزاری فارس: یک مقام وزارت خارجه آمریکا از اقدام کمیسیون اروپا برای تخصیص ۱۸ میلیون یورو برای اجرای پروژه‌های توسعه‌ای در ایران انتقاد کرد. «برایان هوک»، دستیار ویژه وزیر خارجه آمریکا در امور ایران از اقدام کمیسیون اروپا برای تخصیص ۱۸ میلیون یورو (7/20 میلیون دلار) برای اجرای پروژه‌های توسعه‌ای در ایران واکنش نشان داد. برایان هوک در بیانیه‌ای با بیان اینکه، این تصمیم «پیامی اشتباه در زمان نادرست» به ایران ارسال می‌کند، خواستار همکاری کشورهای اروپایی علیه تهران شده است. در این بیانیه آمده است: «تصمیم ۲۳ اوت اتحادیه اروپا برای تخصیص 7/20 میلیون دلار پول به ایران که «سبب گسترش ارتباطات اقتصادی و بخش‌محور میان ایران و اروپا خواهد شد، پیامی اشتباه در زمان نادرست ارسال می‌کند.» هوک، ضمن تکرار ادعاهای اثبات‌نشده، گفته که تخصیص این پول مانع از آن خواهد شد که تهران در سیاست‌هایش «تغییرات محسوس» ایجاد کند. 
 اروپا نمی‌خواهد مقابل آمریکا قرار گیرد
خبرگزاری مهر: پروفسور نوآم چامسکی با اشاره به اینکه،‌ اکنون با آمریکای خطرناکی مواجه هستیم، گفت: اروپا تمایل ندارد به منظور مقابله با تحریم‌های ایران جلوی آمریکا بایستد. اتحادیه اروپا تلاش می‌کند توافق هسته‌ای با ایران را نجات دهد. حال آنکه در برابر تحریم‌های آمریکا، دامنه عملکرد این اتحادیه بسیار محدود است. قانونی که اتحادیه اروپا برای مقابله با تحریم‌های آمریکا پیش‌بینی کرده نسخه‌ جدیدی است از قانونی به نام «Blocking Statute» که اتحادیه اروپا سال ۱۹۹۶ در برابر تحریم‌های کوبا از سوی آمریکا تصویب کرده بود. این قانون اگر اروپا تمایلی برای به کار بستن آن داشته باشد، می‌تواند کارآمد و مؤثر باشد
باید به این نکته توجه داشت که اکنون با آمریکای خطرناکی مواجه هستیم. از این‌رو حمایت جدی از ایران مقابل آمریکا برای اروپا به معنای تقابل مستقیم و مواجهه با آمریکایی است که در حال حاضر هم خیلی خطرناک است.
 ادعای پمپئو درباره تنگه هرمز
خبرگزاری باشگاه خبرنگاران جوان: وزیر خارجه آمریکا با انتشار پیامی توئیتری در ادامه ادعاهای همیشگی خود علیه ایران، این بار «تنگه هرمز» را دستاویز گزافه‌گویی‌های خود قرار داد.
مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا با انتشار پیامی توئیتری درباره تنگه هرمز ادعا کرد: «جمهوری اسلامی ایران تنگه هرمز را کنترل نمی‌کند. این تنگه یک آبراه بین‌المللی است. ایالات متحده به همکاری با شرکایش برای اطمینان از آزادی (کشتیرانی) و جریان آزاد تجارت در آبراه‌های بین‌المللی ادامه می‌دهد.» وزیر خارجه آمریکا پیشتر نیز در مناسبت‌های مختلف، آمریکا را به حفظ جریان آزاد کشتیرانی و تجارت در آب‌های بین‌المللی متعهد اعلام کرده بود.
 احیای تحریم‌ها حق ماست؟!
خبرگزاری ایرنا: وزارت خارجه آمریکا به آغاز روند رسیدگی شکایت ایران از آمریکا به دلیل اعمال مجدد غیرقانونی تحریم‌های یکجانبه واکنش نشان داد و آن را «تلاش برای دخالت در حق حاکمیتی آمریکا» توصیف کرد. «مایک پمپئو»، وزیر خارجه آمریکا در بیانیه‌ای اعلام کرد: «شکایت ایران نزد  دیوان بین‌المللی دادگستری تلاشی برای دخالت در حق حاکمیتی آمریکا برای انجام اقدامات قانونی، از جمله بازگرداندن تحریم‌ها است که برای محافظت از امنیت ملی ما ضروری هستند. دادرسی تدوین‌شده از سوی ایران، استفاده نابجا از این دادگاه است.»