برش مطبوعاتی
نسخه چاپی
ارسال به دوستان

عظیم‌ترین کار برای کشور


آیت‌الله محمدی‌گلپایگانی، رئیس دفتر رهبر معظم انقلاب در آیین بهره‌برداری از ۱۱۰ مدرسه بنیاد برکت، اهدایی رهبر معظم انقلاب به مناطق محروم کشور با اشاره به اقدامات ستاد اجرایی فرمان حضرت امام(ره) در محرومیت‌زدایی، خاطرنشان کرد: شما در این ستاد کار بزرگی را شروع کرده‌اید و مدرسه‌سازی بخشی از آن بوده است. عظیم‌ترین کار در کشور مدرسه‌سازی است؛ چرا که مدرسه بزرگ‌ترین مرکز فرهنگی در هر جایی است و مردان آینده را تربیت می‌کند.

برش مطبوعاتی
نسخه چاپی
ارسال به دوستان
نگاهی گزارش‌گونه به آثار اجتماعی عاشورا در بین مردم

ماه محرم چراغ روشن جامعه است



   شهناز سلطانی/ در نگاه اول شاید ماه محرم ماه حزن و اندوه و عزاداری باشد، ولی در نگاهی عمیق‌تر در می‌یابیم که اثرات اجتماعی و فردی مهمی در خود نهفته دارد. اثراتی که حضور در مجالس عزاداری و سخنرانی‌های مذهبی در این ماه دارد را به جرئت می‌توان گفت در هیچ کلاس درس و دانشگاهی نمی‌توان دید. حضور در کلاس محرم  و دریافت درس از آن به فراخور حال حاضران متفاوت است، یک کودک به همان اندازه می‌تواند از آن بهره بگیرد که یک فرد کهنسال؛ بهره‌هایی که در شکل و شمایل عمل متبلور می‌شود و عنوان چراغ و راهنما را در زندگی فردی و اجتماعی می‌گیرد. 

رخنه در جان بچه‌ها 
ـ در یک مسجد قدیمی در خیابان جمهوری تهران در ماه محرم برنامه‌هایی برای بچه‌ها ترتیب می‌دهند که آنها بیش و پیش از بزرگسالان برای حضور در عزاداری‌ها در شب‌های محرم از خود اشتیاق نشان می‌دهند.  در این مسجد مهد کودکی ساده و کم‌هزینه‌ برای بچه‌ها در نظر گرفته‌اند که آنها از ابتدا تا انتهای مراسم در این مکان سرگرم بازی و نقاشی هستند. نقاشی‌های آنها هم مرتبط با حال و هوای محرم است. حس خوب بچه‌ها در این مهد بی‌آلایش که در یک اتاق تعریف شده بی‌شک در عمق جان آنها رسوخ می‌کند و آنها منتظر محرم بعدی می‌نشینند، البته باشوق. 
ـ سال‌هاست که در جنوب تهران یک هیئت نوجوانان تشکیل شده است که به قول بانیانش، آنها از 12 سالگی‌شان علم‌های تکیه‌شان را بنا کرده‌اند و حالا که پا به سن جوانی گذاشته‌اند بی‌هیچ تعطیلی چهارشنبه‌شب‌ها پاتوق‌شان همین هیئت است و بس. سابقه نداشته یک چهارشنبه‌ای باشد و عزاداری این بچه‌ها تعطیل باشد. بچه‌های دیروز که حالا کم‌کم باید برای‌شان آستین بالا زد، سال‌هاست که در حد توان‌شان دستگیر هستند و قدم‌های مثبت‌شان شاید آنقدر بزرگ نباشد، اما چاره‌ساز است. بچه‌های زیادی در طول این سال‌ها به واسطه دوستی با این بچه‌هیئتی‌ها جذب این تکیه شده‌اند.  
از این دست نمونه‌ها که گفتیم حتماً کم نیست. نمونه‌هایی که دیروز با پدر و مادر پای منبر سخنرانی در محرم نشستند و در دسته‌های سینه‌زنی و زنجیرزنی عزاداری کردند، یا پای دیگ نذری نشستند و حالا برای خودشان می‌خواهند هیئتی و دسته‌ای و تکیه‌ای مهیا کنند. وقتی بچه‌های‌مان را در این مراسم‌ها مشارکت می‌دهیم، شاید همان وقت ندانیم که چه خدمت بزرگی به آنها کرده‌ایم، اما وقتی در بزرگسالی می‌بینیم که آنها در یک مسیر روشن و مشخص قدم برمی‌دارند به یادمان می‌آید که در کودکی‌شان، شب‌های محرم تا چه حد در دل و جان آنها نفوذ کرده و به مثابه یک چراغ راه آنها را هدایت کرده است.  

یافتن دوستانی هم‌عقیده 
حضور در مراسم مذهبی محرم این امکان را به ما می‌دهد که ما و همین طور فرزندان ما دوستانی هم‌عقیده و هم‌فکر پیدا کنیم‌. درست است که اغلب ما که در یک مراسم مذهبی مشارکت می‌کنیم، پیوندهای مذهبی و عقیدتی بسیاری با هم داریم که این‌گونه کنار هم جمع شده‌ایم، اما در این میان کسانی پیدا می‌شوند که ما حس می‌کنیم قرابت‌شان با ما بیش از دیگران است و همین زمینه‌ای می‌شود تا انس بیشتری با آنها بگیریم. «دوست مسجدی» عنوان جذابی است که گاهی از زبان پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها و گاهی هم البته از زبان بچه‌ها می‌شنویم. دوستانی قابل اعتماد که وجوه اشتراک فراوانی را می‌توان بین‌ آنها پیدا کرد. 

کمک به همنوع 
حضور در  مجالس عزاداری در ماه محرم حسن دیگری هم دارد. این حاضر شدن‌ها مقدمه‌ای می‌شود برای گره‌گشایی و دستگیری از نیازمندان واقعی؛ چرا که اعتماد به یکدیگر در چنین فضاهایی در حد بالایی جلوه می‌یابد. به این دلیل که روح و جان آدم‌ها در این مکان و زمان صیقل ‌خورده و آماده پذیرش دیگران و کمک به همنوع است. در این ماه بسیاری از افرادی که دست‌شان به دهان‌شان می‌رسد، همدل و یکصدا می‌شوند و به ندای قلب‌شان گوش می‌سپارند تا دست به کار خیر بزنند. قدم‌های کوچکی که کنار هم ‌مصداق قدم‌های بزرگ می‌شود. شب‌های محرم سبب می‌شود مساجد بیش از ماه‌های دیگر شاهد حضور مردم باشد. در حضور بیشتر، کارهای بیشتر هم انجام می‌شود و قدم‌ها بلندتر برداشته می‌شود. 

کاهش جرم و جنایت
نتایج آمارها در نیروی انتظامی نشان می‌دهد، جرم و جنایت در ماه محرم به طور چشمگیری کاهش می‌باید. کاهش 40 درصدی وقوع جرم در دهه اول محرم را نمی‌توان نادیده گرفت. رقت قلبی که افراد  در این ماه پیدا می‌کنند، نوعی بازنگری در ارتکاب به اعمالی را موجب می‌شود که با ارزش‌ها و هنجارهای این ماه مغایرت دارد. تحقیقات علمی نشان داده هرچه افراد پایبندی مذهبی بیشتری دارند، کمتر با بحرانی به نام بحران هویت روبه‌رو می‌شوند که همین موضوع، یعنی کاهش چشمگیر جرم و جنایت. در ماه محرم و در مراسم عزاداری و در تکایا و مساجد و حسینیه‌ها افراد از طیف‌های مختلف و با آرا و عقاید مختلف وارد می‌شوند. چه بسا در بین آنها باشند کسانی که در زمان‌های دیگر دست به ارتکاب اعمال ناهنجار و غیر ارزشی می‌زنند، اما حضور آنها در این مجالس و در این ماه تا حد بسیاری از ارتکاب به این اعمال جلوگیری می‌کند. تأثیرات آن را نتایج پژوهش‌ها در مراکز علمی و نیروی انتظامی به خوبی نشان می‌دهد. 

آموزش صبر و گذشت  
ما در محرم و در مجالس آن از صبر و گذشت بسیار می‌شنویم. آن‌قدر که ملکه ذهن‌مان می‌شود، از وقتی که کودک هستیم تا همین الآن که باید کودکان‌مان را تربیت کنیم. گوش دادن به قصه صبر و گذشتی که در واقعه کربلا نمایان شده ناخودآگاه در عمق جان ما می‌نشیند. این تأثیرات نه در حرف که در عمل متبلور می‌شود. بسیاری از تنش‌ها و درگیری در جامعه و در خانواده از خلأ صبر و گذشت ناشی می‌شود. در حالی که اگر از محرم و عاشورا به خوبی درس گرفته باشیم بیدی در باد نخواهیم بود که با کوچک‌ترین ناملایمتی بلرزیم؛ بلکه گذشت و صبر بسیاری از مسائل را در خود ذوب می‌کند و گاهی موضوعات به ظاهر بزرگ هم کوچک و ناچیز می‌شوند. 

درس امر به معروف 
و نهی از منکر
یکی از مهم‌ترین اهداف قیام کربلا احیای امر به معروف و نهی از منکر بود. امر به معروف و نهی‌از منکر از احکام عملی ما مسلمانان محسوب می‌شود و تا اندازه‌ای بر آن تأکید شده است که گمان می‌بری نه جزء فروع دین اسلام که شاید جزء اصول دین باشد. امر به معروف دین را از دایره فردی خارج و به سمت جامعه هدایت می‌کند. ماه محرم فرصت خوبی است تا این حکم الهی و دینی به خوبی در سخنرانی‌ها تبیین و چگونگی اجرای آن به مردم آموزش داده شود. امر به معروف و نهی از منکر در همه جوامع و در همه زمان‌ها ضرورت دارد؛ چرا که هیچ جامعه آرمانی را نمی‌توان پیدا کرد که در آن همه امور روی یک خط قانونی و درست قرار گرفته باشد. پس هر زمان و در هر جامعه‌ای هنجارشکنی‌ها و اعمال مغایر با ارزش‌های آن جامعه دیده می‌شود و جامعه ما هم از این قاعده مستثنی نیست، ماه محرم بهترین فرصت است که عالمان دینی به ما بیاموزند که چگونه باید از این فریضه الهی بهره بگیریم و آن را به کار بگیریم تا جامعه در مسیر الهی هدایت شود. 


برش مطبوعاتی
نسخه چاپی
ارسال به دوستان

تمرین مسئولیت در زندگی



 صحرا محمدی/ همه ما می‌دانیم که مدرسه فقط کلاس و درس و نمره نیست که اگر همین‌ها باشد آن وقت از مدرسه یک چارچوب خشک و رسمی و انعطاف‌ناپذیر در ذهن‌ها تداعی می‌شود. پس چیزهای مهم‌تری در آنجا باید در  انتظار بچه‌ها باشد؛ چرا که آنها ساعت‌های با ارزشی از روزهای کودکی و نوجوانی و ابتدای جوانی‌شان را  سال‌های سال پشت نیمکت‌های مدرسه می‌گذرانند. بنابراین می‌توان فضای مدرسه و کلاس را آنقدر برای بچه‌ها منعطف کرد که بچه‌ها از بودن در این فضا نه تنها لذت ببرند، که استفاده مفید و بهره‌برداری بهینه برای آینده هم داشته باشند. دادن مسئولیت به دانش‌آموزان یکی از مهم‌ترین وظایفی است که کادر آموزشی و تربیتی مدرسه می‌تواند آن را به بهترین شکل ممکن انجام دهد. سپردن کارها به بچه‌ها حس خودباوری را در آنها تقویت و احساس مفید بودن را در دل آنها زنده می‌کند. البته باید در نظر داشت هر دانش‌آموزی به مثابه یک اثر انگشت است، با توانایی‌ها و روحیات و شخصیت متفاوت که در واگذاری کارها به آنها لازم است دقیق‌تر عمل کنیم. 
تجربه نشان داده سپردن مسئولیت به دانش‌آموزان خاطی و ضعیف در درس‌ها و قانون‌شکن در مدرسه سبب شده این ضعف‌ها به مراتب کمتر شود، تا جایی که بهبود در وضعیت درسی هم به مراتب بیش از پیش دیده شده است.  
با بالارفتن مقاطع و سن دانش‌آموزان می‌توان مسئولیت‌های مهم‌تری به آنها واگذار کرد، اما در سال‌های ابتدایی به خصوص در پایه اول، حتی به نظر کمترین کارها هم روی بچه‌ها بزرگ‌ترین اثرات را برجا می‌گذارد. برای نمونه، تهیه گچ یا ماژیک از دفتر مدرسه را به یک دانش‌آموز کلاس اولی بسپارید. از دانش‌آموز دیگر بخواهید دفتر دیکته‌ها را بعد از گفتن دیکته جمع کند و به شما تحویل دهد. همین کارهای به زعم ما کوچک انقلابی در درون بچه‌ها به پا می‌کند که خود را و کارشان را با ارزش تلقی می‌کنند. با بالا رفتن پایه‌های درسی می‌توان کارهای دیگر را هم به کارهای پیشین اضافه کرد. با یک برنامه‌ریزی بهتر است حضور و غیاب بچه‌ها، مسئولیت آبخوری، بوفه، نمازخانه، نظم بخشیدن به کلاس و حیاط مدرسه و بسیاری دیگر از این دست کارها را به بچه‌ها سپرد. 
این نکته را هم مد نظر داشته باشیم که همه بچه‌ها دوست دارند از این نوع کارها انجام دهند و بازخورد مثبت آن را دریافت کنند؛ بنابراین منطقی و عقلانی است که کارها به صورت گردشی به بچه‌ها سپرده شود تا به این ترتیب همه از آنها استفاده کنند. متأسفانه گاهی دیده می‌شود مهم‌ترین و بیشترین کارها و مسئولیت‌ها به بچه‌هایی سپرده می‌شود که از نظر درسی در سطح خوبی قرار دارند و به همین دلیل مرتب مورد تشویق و تحسین قرار می‌گیرند، در حالی که بچه‌های ضعیف‌تر از نظر درسی بیشتر نیازمند حمایت و تشویق و تحسین هستند، پس لازم است فرصت‌ها را  به شکل متعادل‌تری بین بچه‌ها تقسیم کنیم. 
این نکته مهم را هم فراموش نکنیم که وقتی به بچه‌ها مسئولیت می‌دهیم، در حقیقت با این کار به آنها شخصیت می‌بخشیم. شخصیت‌دهی به افراد سبب می‌شود آنها را در مسیر رشد و تعالی قرار بدهیم و در همین مسیر است که افراد دست به ایده‌پردازی و خلاقیت می‌زنند و کارهای بزرگ انجام می‌دهند و به بشر خدمت می‌کنند. بنابراین سپردن مسئولیت به بچه‌ها باز کردن راه و قرار دادن آنها در یک مسیر روشن است. آنها با انجام این مسئولیت‌ها، انجام مسئولیت‌های بزرگ را تمرین می‌کنند. کارها و مسئولیت‌های به نظر کوچک و کم‌اهمیت مدرسه را از بچه‌ها دریغ نکنیم که الفبای قبول مسئولیت و انجام آن در زندگی‌شان و در بزرگسالی است.

برش مطبوعاتی
نسخه چاپی
ارسال به دوستان

کار خودشونه!



  حمیدرضا حیدری/ این روزها هر اتفاقی در کشور رخ می‌دهد از حوادث طبیعی و غیر طبیعی، تصادف، باران، برف، زلزله و همین حوادث تروریستی اخیر، حتی زمانی که یک گروه تروریستی هم مسئولیت حمله را بر عهده می‌گیرد، باز هم عده‌ای در توئیت‌های‌شان یا در دیگر شبکه‌های اجتماعی تلاش می‌کنند این‌گونه القا کنند که منشأ این اتفاقات داخلی بوده و آن را بازی و سناریوی ساختگی قلمداد می‌کنند!
جمهوری اسلامی و ملت ایران که مورد بیشترین هجمه‌های تروریستی از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون بوده است، امروز هم با گروه‌های معاند ملت ایران روبه‌رو است که در خارج از مرزهای کشور پهناورمان فعالیت می‌کنند و با پشتیبانی مالی و تجهیزاتی بیگانگان و حکام سرسپرده آنها در منطقه هر روز بیش از پیش برای ورود به درون مرزها تلاش می‌کنند. روز و هفته‌ای نیست که مرزبانان غیور کشور تلاش تیم‌های تروریستی در مناطق مرزی را مهار نکنند؛ اما گاه هم شاهد چنین اتفاقاتی هستیم. سال گذشته در تلاش برای ورود به مجلس شورای اسلامی و حرم مطهر امام(ره) و امسال هم در رژه نیروهای مسلح اهواز؛ اما بیش از همه جا در توئیتر شاهد اظهارنظر فعالان مجازی هستیم که ادبیات تاکسی‌های سطح شهر را وارد این فضا کرده و تا اتفاقی رخ می‌دهد، تکرار می‌کنند: «کار خودشونه.»
هر چند با یک تحقیق میدانی می‌توان متوجه شد، بالا بردن چنین هشتگ‌هایی از کجا مدیریت می‌شود؛ اما نکته جالب توجه اینجاست که با خواندن چنین پیام‌هایی متوجه می‌شویم افرادی که چنین هشتگ‌هایی را در توئیت‌های‌شان قرار می‌دهند، نه تنها به دلیل چنین اتفاقی که سبب شهادت بیش از 20 نفر از هموطنان‌مان شده است، ناراحت نیستند؛ بلکه خوشحالند. این نمونه‌ای از توئیت‌های وقیحانه‌ای است که حامیان تروریست‌ها ارسال کرده‌اند: «ولی اگه من جای اون تروریستا بودم خیلی دوست داشتم به جایگاه اصلی شلیک کنم. چون جنسش از پارچه و بنره و پر از سردار و امیر و جانشین و این چیزاست.»
اما با نگاهی به شبکه‌های اجتماعی می‌بینیم، کاربران انقلابی هم از این هشتگ برای نشان دادن سطح بی‌سوادی کاربران دسته اول یا بی‌سواد انگاشته شدن مخاطبان‌شان از سوی آنها استفاده کردند. یکی از کاربران نوشت: «حتی اگه خود ترامپ و بن‌سلمان و نتانیاهو اسلحه دست بگیرن بیان مردم رو جلو چشم مردم بکشن، باز یه عده پیدا می‌شن که ذات بی‌شرفشون رو با خوشحالی از این اتفاق و گفتن کار خودشونه نشون بدن!»
یکی دیگر از کاربران هم این حرف را دستمایه طنز قرار داده و نوشته است: «حمله تروریستی اهواز که کار خودشونه، حصر میرحسین که الکیه و اعتراضات 88 کار خودشونه، داعش که اصلاً معلومه کار خودشونه با همین منطق رضا پهلوی که آدم‌شونه و کار خودشونه همه‌ براندازای توئیتری بسیجی‌ان و کار خودشونه، فرشگرد که بازی جدیدشونه و کار 
خودشونه.»
اما اوج این داستان آنجا بود که کاربری مدعی شد، زلزله چند شب پیش مازندران هم کار جمهوری اسلامی بوده است: «جویبار مازندران ساعت 2 بامداد زلزله 4/7 ریشتری اومده، اینم لابد کار خودشونه که حواسا از حمله تروریستی دیروز پرت بشه!»
یعنی اینکه خود جمهوری اسلامی تروریست‌ها را حمایت می‌کند و حادثه تروریستی را پیش می‌آورد تا از آن بهره‌برداری سیاسی کند و از سوی دیگر زلزله را ایجاد می‌کند تا ذهن‌ها را از حادثه تروریستی دور کند و این به معنای اوج حماقت معاندان نظام اسلامی است؛ اما تکرار این بازی‌های کودکان باید افکار عمومی را روشن کند که با چه جریان‌هایی روبه‌رو است و چه دروغ‌هایی برای ایجاد بدبینی ساخته می‌شود.


برش مطبوعاتی
نسخه چاپی
ارسال به دوستان
نگاهی به شیطنت‌های رسانه‌ای درباره هیئت‌های مذهبی

دوقطبی‌سازی


 سید فخرالدین موسوی/ «بانگ آزادی در حسینیه ایران»، «چه بر سر نوحه‌های عاشورایی آمده است/ سرمایه‌ای که بر باد می‌دهند»، «در مدح سیاست» و... عناوینی است که روزنامه «سازندگی» در روزهای ابتدایی ماه محرم برای پرداختن به موضوع مداحان، هیئات مذهبی و آنچه در پیرامون آنها می‌گذرد، برگزیده است که وجه بیشتر مسائل مطرح شده موضوعات سیاسی است؛ اما حرف این رسانه اصلاح‌طلب چیست؟
 برای درک بهتر این موضوع باید این مطالب را بخش‌های گوناگون یک جورچین دید که تصویر نهایی آن این معنا را به مخاطب القا می‌کند که آنچه به منزله مداحی‌های رسمی و مورد حمایت دستگاه‌های فرهنگی هستند، بیش از آنکه ماهیت فرهنگی داشته باشند، ابعاد سیاسی دارند و در راستای این ابعاد سیاسی اصل هویت حادثه عاشورا و پیام قیام امام حسین(ع) به حاشیه رانده شده است. موضوعاتی که البته خیلی هم در لفافه و کنایه گفته نشده و به صراحت بیان شده است. 
چنانکه روزنامه سازندگی در صفحه 14 شماره 178 خود می‌نویسد: «شما آن تکیه‌ها و حسینیه‌هایی که نوای واقعی حسین را می‌گرفت، آن نوحه‌هایی که از همان چیزی برمی‌آید که سالار شهیدان انتظار دارد «نوای آزادی‌خواهی» آنها را فراموش کنید و به کوچه‌ها و خیابان‌ها بروید، این روزها کم‌وبیش می‌توان دسته‌های عزاداری‌ای را دید که نشان می‌دهد محرم است و ماه عزای پسر علی که شهید شد تا خونش حجتی باشد برای هر کس که دل در گروی آزادی دارد؛ اما این روزها چه می‌شنوید؟ چه می‌بینید؟ هر چه هست، نواهایی نیست که به آنها جان سپرد.» 
این روزنامه در صفحه 4 شماره 173 خود تحت عنوان «در مدح سیاست» با تشریح  تقابل‌های مداحان مشهور کشور با دولت و شخصیت‌های سیاسی، به نقل از روزنامه «جمهوری اسلامی» می‌نویسد: «متأسفانه رسانه ملی در دهه‌های اخیر از طریق همراهی عجیب با مداحان بی‌سواد و پخش مطالب بی‌محتوا و سطحی به جای ترویج فرهنگ عاشورا به ترویج‌کننده سطحی‌نگری و بی‌محتوایی تبدیل شده و تأسف‌بارتر اینکه به جای اینکه رسانه ملی باشد، دربست در اختیار تفکری خاص قرار گرفته است.» در همین شماره نیز با فاصله یک صفحه از مداحان دیگری تمجید می‌‌کند که در چند سال اخیر، به ویژه پس از انتخابات دهم ریاست‌جمهوری در سال 88 مورد توجه قرار گرفته است.
 «سازندگی» ذیل عنوان «پیام مداحان سیاسی جدید، صلح و آزادی» با ایجاد دوقطبی ساختگی دو طیف «مداحان سیاسی و سطحی‌نگر که دگرگون‌کننده  مفاهیم عاشورا هستند» و «مداحان حامی صلح و آزادی که از فلسفه عاشورا می‌گویند»، می‌نویسد: «در حالی که انتقادها از مداحی‌های سیاسی بالا گرفته است که در آنها رئیس‌جمهور و سیاست‌های دولت مورد حمله قرار می‌گیرند، برخی منابر به ویژه در شهرهایی مانند یزد شاهد ظهور مداحان جوانی هستند که در اشعارشان بیش از هر چیز بر صلح و آزادی تأکید می‌کنند. حالا دیگر مداحان سیاسی پایتخت که بیشتر از حامیان اصولگرایان  محسوب می‌شوند رقیبی جدی دارند، رقیبی که می‌تواند اقشار تحصیلکرده را به خود جذب و  پیامی متفاوت با مداحان تهران مطرح می‌کند.» این روزنامه همچنین از قول یکی از مداحان جوان به نام «مصطفی محسن‌زاده» این‌گونه القا می‌کند که در مسیر این مداحی‌ها مانع‌تراشی ‌می‌شود و دستگاه‌های فرهنگی با اهداف سیاسی به دنبال حذف آنها هستند، چنانکه به نقل از وی می‌نویسد: «مسئله اینکه پس از انتشار نوحه‌های ما سعی کردند پرونده‌سازی کنند، پرونده‌هایی پر از اتهام... تا سه ماه پیش ممنوع‌الکار بودم. ما با سازمان تبلیغات مواجه هستیم. اگرچه جلساتی برگزار شد و آقایان توجیه شدند؛ اما جو ممنوعیت همچنان وجود
 دارد.» 
سازندگی همچنین در صفحه 20 شماره 172 خود در متنی با عنوان «پهلو زدن عزاداری‌ها به دنیای سیاسی» می‌نویسد: «استفاده همزمان از ریتم تازه، موسیقی کلمات، همسرایی عزاداران، تصویربرداری سینمایی، نورپردازی در فضای عزاداری گروهی به همراه پیام‌های سیاسی و در پهلوی اشعاری که از سوی مداحان قرائت می‌شود علاوه بر اثرگذاری این مراسم پر بیننده، نویددهنده فصل تازه‌ای در عزاداری آیینی و مراثی سنتی محرم است و می‌رود تا به زودی اثر شگرف خود را بر عزاداری سایر مناطق ایران بگذارد» تا از لابه‌لای این جملات به سادگی قابل درک باشد ظهور این مداحان موضوعی خودجوش نیست و شاهد یک حرکت با ابعاد متفاوت هنری و حمایت ویژه 
رسانه‌ای است.  

برش مطبوعاتی
نسخه چاپی
ارسال به دوستان
زندگی در فضای ابری‌ـ ۲

ذخیره برای بیگانه

 مهدی فرهادی/ امروزه، برای ذخیره‌سازی داده‌ها می‌توان از فضاهای ابری استفاده کرد که دسترسی به داده‌ها را در هر زمان و مکان امکان‌پذیر می‌کند. برای متصل شدن به فضاهای ابری می‌توان از نرم‌افزارهای گوناگونی برای انواع سیستم‌عامل‌ها استفاده کرد که این نرم‌افزارها شامل Windows, Android, Ios می‌شود. از نرم‌افزارهای ابری معروف می‌توان GoogleDrive ,OneDrive ,Dropbox, iCloud AparatT, abrino, sainacloud, OneDrive, NextCloud, iCloud, Mega را نام برد.
در همین راستا و در جهت ایرانیزه کردن این‌گونه سرویس‌ها و استفاده تحت بستر اینترانت دسترسی سریع‌تر و راحت‌تر در داخل کشور شرکت‌های ایرانی، مانند  AparatT, abrino, sainacloudاقدام به راه‌اندازی سرویس ذخیره‌سازی ابری در دیتاسنتر خود کرده‌اند.
ابر اجازه چه کارهایی را به ما می‌دهد؟
۱ـ ذخیره‌سازی ابری به کاربران این امکان را می‌دهد به اطلاعات‌شان در هر زمان و مکانی دسترسی داشته باشند.
۲ـ ذخیره‌سازی ابری سبب می‌شود حتی هنگام تخریب یا معیوب شدن سیستم‌های‌مان اطلاعات ما از دست نرود
۳ـ همین‌طور که پیش می‌رویم، فناوری فضای ابری باید به مرحله خوبی از امنیت برسد تا کاربران بیشتری را مجاب کند که به آن روی بیاورند. نرم‌افزارهای اینترنتی بیشتری را تجربه خواهیم کرد و این موضوع از خیلی وقت پیش شروع شده است. 
انواع ابر
ابر خصوصی(Private Cloud): این فضا به یک شبکه خصوصی با تعداد محدودی از افراد شبیه است. ابر خصوصی از سوی شرکت‌ها و سازمان‌ها در درون یک یا چند سازمان وابسته پایه‌ریزی می‌شوند و کلیه امکانات و قدرت‌های سخت‌افزاری آن سازمان را تشکیل می‌دهد. مدیریت این نوع فضای ابری می‌تواند از داخل سازمان صورت گیرد یا به یک مرکز متخصص امر سپرده شود.
مزایای ابر خصوصی 
ـ مدیریت بیشتر بر روی منابع؛
ـ هزینه و صرفه‌جویی در انرژی؛
ـ امنیت بالا به همراه حفظ حریم خصوصی؛
ـ بهبود عملکرد سخت‌افزارها؛
ـ انعطاف‌پذیری بالا؛
ـ اشتراک‌گذاری منابع سخت‌افزاری.
ابر همگانی(Public Cloud): این فضا مانند یک پارک یا دریاچه است که همه می‌توانند در قسمت‌های گوناگون آن استفاده‌های لازم را ببرند. درهای فضاهای ابری همگانی به روی همه باز است. از نظر ساختاری تنها تفاوت این نوع فضای ابری با مدل قبلی در این است که تنها افراد معینی به فضای ابری خصوصی دسترسی دارند؛ اما فضای ابری عمومی در اختیار همه است. افراد گوناگون می‌توانند با پرداخت هزینه از آن بهره ببرند. کاربران در ابر عمومی به خرید تجهیزات یا نصب نرم‌افزار خاصی نیاز ندارند و هزینه سرویس را بر مبنای استفاده از منابع سرور و پهنای باند مصرفی و نوع سرویسی که دریافت می‌کنند، پرداخت می‌کنند. دراپ باکس نمونه‌ای خوب در این زمینه محسوب می‌شود.
مزایای ابر همگانی:
ـ به خرید نرم‌افزار و سخت‌افزار نیازی ندارد؛
ـ به میزان درخواستی سرویس دریافت می‌شود؛
ـ به میزان استفاده از منابع هزینه پرداخت می‌شود؛
ـ در هر مکانی در دسترس است؛
ـ فایل‌ها و سرویس‌ها امنیت دارند؛
ـ دسترسی چندگانه به سرویس دریافتی وجود دارد.
یکی از بزرگ‌ترین ارائه‌دهندگان مدل ابر عمومی، شرکت آمازون است که در ارائه سرویس‌های متنوع در امر وب سرویس و ماشین‌های مجازی فعالیت می‌کند. این شرکت سرویس ابری خود را با نامAWS Amazon ارائه می‌دهد.