حسین عبداللهی‌فر/ این روزها سایه سنگین قبیله‌گرایی و جناح بازی را در موضوعات فراوانی مشاهده می‌کنیم که بی‌محابا مصالح عمومی و منافع ملی را قربانی مطامع برخی جریان‌ها و گروه‌های سیاسی می‌کند. فراتر از منافع ملت و مصلحت کشور، این حقیقت وجود دارد که به دلیل ملاحظات حزبی و گروهی نادیده گرفته می‌شود. در این زمینه به دو نمونه متفاوت که وجه مشترک آنها «استیضاح» است، اشاره می‌شود:
الف‌ـ حکم شهردار تهران پس از رأی شورای شهر باید به تأیید وزارت کشور برسد. قوانین جاری و منافع ملی ایجاب می‌کند وزیر کشور با در نظر گرفتن جمیع موارد قانونی به صدور یا عدم صدور این حکم اقدام کند. اما متأسفانه می‌بینیم برخی نمایندگان مجلس با استفاده از حربه استیضاح وزیر کشور را تهدید می‌کنند که لاجرم یک راه بیشتر ندارد و آن صدور حکم است. این درحالی است که این اقدام از سوی هر فرد یا گروهی با هر گرایشی صورت گیرد، مشکلات بسیاری ایجاد می‌کند که برخی از آنها عبارتند از:
1ـ اگر واقعاً بر اساس قوانین، پاسخ استعلامات فردی که برای شهرداری معرفی شده منفی یا با ان قلت‌هایی روبه‌رو است و فرد دارای شرایط لازم نباشد، چرا باید حکم وی تأیید شود؟
2ـ اگر این حکم به هر دلیلی صادر نشود، با اینگونه اقدامات شائبه برخورد سیاسی و جناحی به افکار عمومی القا می‌شود.
3ـ چنانچه این حکم صادر شود، شهردار تهران چگونه می‌تواند اثبات کند صلاحیت این سمت را داشته و به دلیل تهدیدات نمایندگان مجلس تأیید نشده است.
4ـ وزیر کشور با چه ادله‌ای می‌تواند اثبات کند که این اقدام وی به دلیل ترس از استیضاح نبوده است.
5ـ نماینده مجلسی که اینگونه تهدیدات را انجام می‌دهد، به استناد چه مدرکی می‌تواند ثابت کند که این اقدام وی به دلیل منفعت مردم بوده و مصالح جناحی در آن دخیل نبوده است.
ب‌ـ استفاده ابزاری از اهرم استیضاح در حالی صورت می‌گیرد که وقتی عده‌ای از نمایندگان مجلس (درست یا نادرست) می‌خواهند آن را برای روشن شدن مواضع اخیر وزیر امور خارجه به کار گیرند، به شدت از سوی رسانه‌های اصلاح‌طلب تحت فشار قرار می‌گیرند، در حالی که:
1ـ اولاً، این حق قانونی مجلس است که درباره مواضع و عملکرد وزرا سؤال کند و همه نمایندگان باید بدون در نظر گرفتن مسائل و گرایش‌های سیاسی به این تکلیف به نفع ملت و کشور عمل کنند.
2ـ دادن سوژه به بیگانگان آن هم در شرایط تحریم و روزهایی که دشمنان کشور به دنبال بهانه برای فشار می‌گردند، موضوعی است که نمی‌توان به سادگی از کنار آن گذشت. ضمن آنکه اگر هم ادله‌ای در موضوع پولشویی در دستان وزیری قرار دارد، باید آن را برای اقناع نمایندگان مجلس در اختیار آنها قرار دهد، نه آنکه در فضای عمومی اعلام کند.
3ـ اگرچه بعید است وزیر خارجه کشورمان تعمدی در این زمینه داشته باشد و شاید بتواند نمایندگان سؤال‌کننده را نیز قانع کند، اما فشارهایی که از این ناحیه می‌تواند به کشورمان وارد شود، به جناح خاصی مربوط نمی‌شود و موضوعی کاملاً ملی است؛ لذا برخوردهای سیاسی می‌تواند در این زمینه خلاف منافع ملی باشد.
رهبر معظم انقلاب در اولین روز سال جاری این مشکل را مورد اشاره قرار دادند و تأکید کردند: «یکی از موانع پیشرفت ما، قبیله‌گرایی سیاسی یا جناحی است؛ [یعنی] این کار را اگر چنانچه شما بکنید، خوب است، اگر جناح مقابل شما بکند، بد است؛ این اِشکال کار ما است. گرفتار جناح‌گرایی و قبیله‌گراییِ سیاسی هستیم؛ این را باید کنار بگذاریم... این خطا است؛ این غلط است. یکی از مشکلات ما این است.»
