حسین عبداللهیفر/ این هفته از موضوع فتنه 98 رونمایی شد و روزنامه «اعتماد» برای تیتر یک خود عنوان «دلواپسان فتنه 98» را برگزید و آن را اقدامی برای فراهم کردن زمینه رد صلاحیت گسترده در انتخابات آینده توصیف کرد. آنچه دستمایه این روزنامه قرار گرفت، اظهارات یکی از نمایندگان مجلس بود که در تشریح ماهیت فتنه به مجلس ششم اشاره کرده بود.
به نوشته این روزنامه، کریمیقدوسی در مصاحبهای با روزنامه اعتماد گفته است: «گروه اقدام در آمريكا (به رياست برايان هوك) 10 برنامه اقدام تنظيم كرده كه دو برنامه از آن مربوط به انتخابات مجلس يازدهم است؛ يكي برگزاري انتخابات آزاد، بدون نظارت شوراي نگهبان و زيرنظر نهادهاي بينالمللي و ديگري حمايت و همراهي از جريان اصلاحات.» وی تأکید کرده است: «با تجربياتي كه داريم، احتمال ميدهيم تكرار اين اتفاق در سال 98 رخ دهد.»
«اعتماد» این نظر را با چند نفر از نمایندگان مجلس در میان گذاشته و طرح فتنه 98 از سوی دلواپسان را اقدامی برای فراهم کردن زمینه رد صلاحیت گسترده اصلاحطلبان ارزیابی کرده است. این در حالی است که:
۱ـ هشدار نسبت به فتنههای آینده نه تنها به معنای وقوع آن نبوده، بلکه صرفاً برای جلوگیری از آن صورت میگیرد، چنانکه «اعتماد» نیز نوع هشدارهای رهبر معظم انقلاب را از جنس ایجاد هوشیاری دانسته است.
۲ـ نفس القای اینکه، هدف دلواپسان از طرح فتنه 98 زمینهسازی برای رد صلاحیت گسترده است، میتواند در راستای تحریک افکار عمومی و نشان دادن چراغ سبز به دشمن تلقی شود. نکته دقیقی که «اعتماد» نیز از قول محسن کوهکن بر آن تأکید کرده، اما در روتیتر خود از احتمال رد صلاحیت گسترده در انتخابات مجلس آینده خبر داده است.
۳ـ برداشت جناحی از وقایع ضد امنیت ملی خلاف مصالح کشور و عقلانیت سیاسی است. اما خاستگاه فتنهگری در یک جریان خاص خلاصه میشود. نکتهای که در همین روز از سوی روزنامه «آرمان» از قول باهنر نقل شده است و همین روزنامه مطالبی را از قول سعید حجاریان نقل کرده که متأسفانه نشان میدهد نظریهپرداز این جریان همچنان به دنبال فتنهگری است، چنانکه آورده است: «در این میان سعید حجاریان از اصلاحطلبان مطرح کردهاند که اصلاحطلبان امکان دارد انتخابات آتی را تحریم کنند؛ چرا که پروژه اصلاحات به انتخابات گره نخورده است، زیرا انتخابات به معنای کنونی آن، مصداق گدایی قدرت است. اصلاحات صدقهبگیر نیست و اگر مکنت دارد باید با اتکا بر آن به بازار سیاست برود. اگر پول بازار سیاست را نداشتیم، باید تلاش کنیم آن را کسب کنیم، نه آنکه به هر جنس بُنجلی تن دهیم.»
۴ـ این سخنان حجاریان زمانی مفهوم فتنهسازی خود را عیان میکند که به باقی نظریات ایشان در مصاحبه با «مشق نو» توجه کنیم، آنجا که گفته است، مسئله مسئلهها در ایران «ناکارآمدی و مشروعیت» است. وی این وضع را ناپایدار دانسته و در مقام راهحل میگوید: «حاکمیت دوگانه را باید حفظ کرد تا در نهایت موازنه برقرار و به مرور کفه بخش انتخابی سنگین شود.» حجاریان همچنین بر شیوه فشار از پایین تأکید کرده و با هدف کارآمدسازی این روش، خطاب به همحزبیهایش میگوید: «مشکل اینجاست که در پایین، کاری صورت نمیگیرد و لازم است ابتدا تجمع سلولی داشت و اقداماتی، مانند کتابخوانی و جزوهخوانی را صورت داد، سپس تجمعهای موضوعی و بعد هم تجمعهای سراسری انجام شود.» وی پرداخت هزینههایی مانند زندان را از ظرفیتهای اصلاحات دانست و گفت البته شرط موفقیت، داشتن ابتکار، سازمانمندی و تحلیل درست از شرایط است.
۵ـ انتظار و امید این است که همه گروهها و جریانها تلاش کنند فتنهای رخ ندهد و دستگاههای مسئول نیز نسبت به سخنان تحریکآمیزی که میتواند بستر فتنه را فراهم کند، بیتفاوت نباشند، اما وقتی نظریهپرداز یک جریان در راهکارهای خود به فتنهگری امر میکند، باید به کسانی که به استناد برخی اقدامات دشمن و علائم فتنهگری در داخل نسبت به وقوع فتنه هشدار میدهند، حق داد که نگران باشند و این نگرانی امنیتی را نباید با نگاه سیاسی و جناحی تحلیل کرد.