اکبر کریمی/ برنز یا مِفرَغ آلیاژی مرکب از فلزات مس و قلع است. این فلز قدیمیترین آلیاژی است که انسان آن را کشف کرده است و نخستین ابزارهای مصنوعی فلزی که بشر در قدیم ساخته، غالباً از برنز بوده است.
بررسی اشیای زیرخاکی کشف شده در ایران و جهان نشان میدهد که متقدمان نیز اغلب ذائقه و علاقهای شبیه انسانهای زمانه ما در به کار بردن این فلز داشتهاند و از این آلیاژ برای تهیه وسایل تزئینی و دکوری استفاده میکردهاند. با وجود این، به دلیل مقاومت بالای برنز نسبت به مس، وسایل و ابزار کاری، مانند خنجر، دسته شمشیر، تیغه تبر، ظروف غذاخوری و آشپزی و امثال آن نیز به صورت محدود در دورههای گذشته درست میشده است.
طی حدود یکی دو دهه اخیر با تغییرات قابل توجه ایجاد شده در شکل و نوع لوازم تزئینی و کاربردی برنزی و توجه به ذائقه مشتری، استادکاران لوازم برنزی به این صنعت جانی تازه بخشیدند و کارگاههای تولید وسایل برنزی و نمایشگاهها و مغازههای فروش محصولات آن در کل کشور رو به فزونی گذاشته است، به طوری که امروزه در جایجای کشور عزیزمان میتوان وسایل و لوازم برنزی ساخت استادکاران داخلی را
مشاهده کرد.
از فروش لوازم خانگی
تا راهاندازی کارگاه تولیدی
«شوقعلی محمودزاده» یکی از استادکاران تولید لوازم برنزی در شهر خوی است. او بعد از بازنشستگی از سپاه پاسداران در سال 94، ابتدا مغازه فروش لوازم خانگی راهاندازی کرد، اما مدتی بعد، در سال 95 تصمیم به راهاندازی کارگاه تولید وسایل برنزی گرفت. او مشوق خود در این راه را تأکیدات و توصیههای رهبر معظم انقلاب درباره تولید ملی و مصرف تولیدات داخلی میداند و سعی میکند با ورود به این عرصه، به نوبه خود مانع ورود کالاهای تجملی و برنزی خارجی به کشور شود و در صورت امکان در حوزه صادرات نیز قدم بردارد. محمودزاده برای شروع این کار تولیدی با یکی از تولیدیهای همین حرفه در تهران آشنا میشود و با کمک و راهنمایی آن میتواند در مدتی اندک مراحل تولید محصولات متنوع برنزی را یاد بگیرد.
مراحل یادگیری این حرفه برای محمودزاده سه ماهی طول می کشد و او در این مدت در بخشهای گوناگون این حوزه اقتصادی تبحر و تجربه کافی کسب میکند. کارگاه او اکنون انواع وسایل برنزی شامل مجسمههای کوچک و بزرگ حیوانات و وسایل دکوری، بوفه، لوستر، میز تلویزیون، میز عسلی و جلومبلی، میوهخوری، شیرینیخوری و شکلاتخوری و... را تولید میکند و افزون بر طرحهای عمومی، توان تولید طرحها و سفارشهای خاص و متنوع درخواستی مشتریان را نیز دارد.
او کارگاه 180 متریاش را با سرمایه گذاری 20 میلیونی که تماماً با تسهیلات بانکی با سود بالای 25 درصد بوده شروع کرده است و با این میزان سرمایه، برای سه نفر دیگر نیز شغل دائمی ایجاد کرده است.
محمودزاده قطعات گوناگون محصولات برنزی را به ریختهگریهای مختلف تهران سفارش میدهد و تمامی مراحل بعدی کار شامل جوشکاری، پرداختکاری، پتینهکاری و... که محصول نهایی را خلق میکند، در کارگاهش انجام میدهد.
او بخشی از محصولات تولیدی را در مغازهاش که پیشتر در آن لوازم خانگی میفروخت، به فروش میرساند و بخش زیادی از تولیدات را نیز به غرفهداران سطح شهر خوی و دیگر شهرهای کشور، مانند شهرهای زنجان، شیراز، بوشهر، تهران، تبریز، ارومیه و... میفرستد. صاحبان این غرفهها و مغازهها از طریق کانالهای مجازی یا مشاهده حضوری تولیدات، با محمودزاده آشنا شده و مشتری دائمی محصولات وی شدهاند.
صنعتی با ظرفیت بالای تجاریسازی
در کشور
اگر از میزان واردات و صادرات محصولات تزئینی و دکوری در کشور اطلاع داشته باشید، از درصد بالای گردش مالی در این بخش و همچنین قابلیتها و ظرفیتهای داخلی که در این بخش نهفته و خاموش است، مطلع خواهید بود که با فعال کردن تولیدیهای مختلف مربوط به آن در کشور که شامل صدها حوزه تولیدی از صنایع چینی و سفال گرفته تا فرش و تابلوفرش، آینهکاری و هنرهای تجسمی و هنرهای فلزی که تولیدات برنزی بخش کوچکی از آن است، میتوان افزون بر ایجاد اشتغال پایدار با درآمد نسبتاً بالا به نسبت مشاغل تولیدی دیگر، هم جلوی واردات بیرویه این محصولات زینتی و تجملی به کشور را تا حدود بسیاری گرفت و هم میتوان در بازار پرفروش و ارزآور آن در منطقه و جهان سهیم بود.
با وجود این، شنیدن میزان قابلیت تجاری در حرفه تولید لوازم برنزی از زبان استادکار آن ارزشگذاری بر این حوزه را دو چندان میکند. محمودزاده زمینه توسعه این حرفه در داخل و صادرات در این بخش تولیدی را بسیار بالا ارزیابی میکند، منتهی تحقق آن را وجود سرمایه در گردش میداند که بیشتر تولیدیهای داخل کشور در این زمینه با مشکلات عدیدهای مواجهند و تسهیلات بانکی با سودهای سرسامآور نیز جرئت گرفتن آن را از تولیدکنندگان
گرفته است.
با 30 میلیون سرمایه
ماهی 4 میلیون درآمد داشته باشید
از این استادکار پرسیدم اگر یک فرد بخواهد به تنهایی این شغل را شروع کند و درآمد خالص ماهیانه به مبلغ سه تا چهار میلیون داشته باشد، با چه میزان سرمایه اولیه باید کارش را شروع کند. او گفت: «با فرض وجود بازار فروش که اکنون مناسب است، این شغل سود خالص بالایی دارد و یک فرد علاقهمند به این حرفه، با سرمایه 20 تا 30 میلیون تومانی میتواند به راحتی این حرفه را شروع کند و هزینههای خانوادهاش را در بهترین حالت تأمین کند.»
این حرفه به خطوط تولیدی، با دستگاهها و ماشینآلات سنگین و پیچیده نیاز ندارد و با دستگاههای ساده پرداختگری، دریل، سنگ فرز، دستگاه جوش و امثالهم میتوان این حرفه را راه انداخت.
برای تهیه گزارش از فعالیتهای اقتصاد مقاومتی در استان خود با شماره تلفن 09193472981 تماس بگیرید.