حمیدرضا حیدری/ خبر استعفای ناگهانی محمدجواد ظریف به یکی از سوژه‌های داغ فضای مجازی تبدیل شد. ظریف در شب میلاد حضرت فاطمه(س) ضمن تبریک روز مادر و روز زن، نوشت: «از بزرگواری مردم عزیز و دلاور ایران و مسئولین محترم در 67 ماه گذشته بسیار سپاسگزارم. از ناتوانی برای خدمت و تمام کاستی‌ها و کوتاهی‌ها در دوران خدمت صمیمانه پوزش می‌خواهم.»
این چند جمله به معنای خداحافظی ظریف از میز مدیریت دستگاه دیپلماسی بود که واکنش‌های بسیاری در فضای مجازی به دنبال داشت.
برخی از کاربران از رفتن ظریف ناراحت شدند و از او دعوت کردند تا از تصمیم خود صرف نظر کند.
یکی از آنها نوشت: «دلم می‌خواهد ظریف باشد! او قطعاً خیلی بالاتر از یک وزیر خارجه معمولی است! وقتی جلوی دشمن می‌ایستد و او را به چالش می‌کشد، دیدنی‌تر می‌شود! انگار دارد حرف مرا می‌زند، حرف ایران را، حرف فردوسی را! کاش حرف‌هایم را بشنود و بماند چون چشم ایرانی به اوست!»
برخی دیگر انگار از مدت‌ها پیش منتظر چنین اتفاقی بودند.
سیدمحمد حسینی، وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی در توئیترش نوشت: «ژنرال‌هایی که با هیاهوی فراوان آمدند تا شق‌القمر کنند، بعد از پنج سال و نیم که کارنامه تقریباً هیچ، بلکه زیانبارشان روز به روز فشار را بر گرده مردم افزوده و دیگر حنای‌شان رنگی ندارد به جای پاسخگویی، یکی بعد از دیگری فرار را بر قرار ترجیح می‌دهند، آخوندی، قاضی‌زاده و حالا ظریف!»
عده‌ای از کاربران هم نوشتند، ظریف به جای استعفا، باید بماند و پاسخگو باشد.
یکی از کاربران نوشت: «آقای ظریف استعفای دیپلماتیک شما قبول نیست! باید سر کار بمانی و پاسخگوی عملکردت باشی!»
عبدالله گنجی، مدیر مسئول روزنامه «جوان» به نوع برخورد اصلاح‌طلبان با داستان استعفای ظریف این‌گونه واکنش نشان داد: «این سرگیجه را در اپوزیسیون، رسانه‌های غرب و بخشی از اصلاح‌طلبان تعقیب کنید. از یک طرف ظریف و حتی دولت را در سیاست خارجی هیچ کاره می‌دانند و از یک طرف عزا گرفته‌اند که استعفای وی را ضربه‌ای جبران‌ناپذیر به سیاست خارجی؛ در حد نابودی دیپلماسی در ایران و بهم خوردن روابط خارجی می‌دانند.»
یکی از کاربران هم نوشت: «بدترین تحلیل‌ها بعد از استعفای ظریف این است که آقای ظریف بمان تا بتوانیم از این بحران عبور کنیم! جمهوری اسلامی 40 سال از بحران‌های صعب‌العبور گذر کرده، قهر بچه‌گانه یک بزرگ شده در آمریکا با حسن روحانی اصلاً چه اهمیتی دارد؟ بحران‌سازی شوخیش هم زشته...»
کاربر دیگری به ناراحتی آمریکایی‌ها از استعفای ظریف اشاره کرد: «اگر می‌خواهید بدانید چرا آمریکایی‌ها از استعفای ظریف ناراحتند، به این بخش از خاطرات جان کری دقت کنید: «وقتی نامزد میانه‌روتر، روحانی پیروز شد شگفت‌زده و دلگرم شدیم... به علاوه از اینکه روحانی ظریف را به عنوان وزیر خارجه و مسئول پرونده هسته‌ای منصوب کرد، تا حدی خیال‌مان آسوده شد.»»
برخی از کاربران هم این‌گونه تحلیل کردند که استعفای ظریف گرد و غباری در رسانه‌ها به پا کرد که خبر مهم دیدار رهبر معظم انقلاب و بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه در آن گم شد؛ دیداری که به قول رسانه‌ها قرار بود رژیم صهیونیستی و غرب را غافلگیر کند.
عزت‌الله ضرغامی در واکنش به استعفای ظریف نوشت: «ظریف رکورددار تعریف و تمجید و تحسین از سوی رهبر معظم انقلاب است. یک ناهماهنگی قابل درک نباید او را به اینجا بکشاند. ظریف باید برگردد و نگذارد شیرینی این دیدار تاریخی در کام‌ها تلخ شود. دوقطبی شدن استعفا مغایر منافع ملی است.»
بنیامین نتانیاهو هم در صفحه توئیتر خود با ذوق‌زدگی به خبر استعفای ظریف چنین واکنش نشان داد: «ظریف رفت. از دستش راحت شدیم. مادامی که من اینجا هستم، رژیم ایران به سلاح هسته‌ای نخواهد رسید.»
