همه به شما میگویند سال خوبی داشته باشید ولی اگر درست فکر کنید متوجه میشوید که باید سال خوبی را برای خودتان خلق کنید به فکر آمدن روزهای خوب نباشید!
آن روزها نخواهند آمد به فکر ساختن باشید روزهای خوب را باید ساخت.سال خوب با تلاش و همت ساخته میشود.
آرزو میکنیم که امسال معمار خوبی برای ساختن روزهایتان باشید.
مردى خدمت امام حسين(ع) آمد و عرض كرد: من مردى گنهكارم و قدرت ترك گناه ندارم. مرا موعظهاى كن. سيدالشهدا(ع) فرمود: پنج كار انجام بده و هر چه مىخواهى گناه كن: اوّل، رزق و روزى خدا را نخور، دوم، از ولايت و قلمرو حكومت خدا بيرون برو، سوم، جايى را پيدا كن كه خدا تو را نبيند، چهارم، وقتى فرشته مرگ (عزرائيل) براى قبض روح تو مىآيد، او را از خودت دور ساز، پنجم، وقتى مالك دوزخ تو را وارد جهنّم مىكند، اگر مىتوانى وارد نشو.
(بحارالانوار، ج 75، ص 126)
آرش فهیم/ بدون تردید، یکی از بازیگرانی که به سینما و تئاتر ایران، تشخص و جلوهای فرهیخته بخشید، مرحوم جمشید مشایخی بود. او از نسلی بود که در فضای پاک سینمای پس از انقلاب، توانست توانایی و استعداد خود را بهتر به رخ بکشد؛ چرا که در دوران نوین تاریخ معاصر کشورمان، به جای اطوارها یا ظواهر و حاشیههای غیراخلاقی، این ذات الهی هنر بود که یک بازیگر را در چشم مینشاند. جمشید مشایخی هم از جمله هنرپیشگانی بود که به ویژه در دهههای 60 و 70 سینما را جدای از فرهنگ و هویت ملی نمیدید و نمیدانست. به همین دلیل هم برخی دیگر از بزرگان این عرصه، ازجمله علی نصیریان، برای نخستین بار، ادبیات فارسی و تاریخ را با کار بازیگری در هم آمیختند. حضور وی در فیلم و سریالهایی چون کمالالملک، سلطان صاحب قران، هزاردستان، امام علی(ع)، معمای شاه، تبریز در مه، روشنتر از خاموشی، پهلوانان نمیمیرند و... در جهت این هویت بود. فقط کافی است نقشآفرینی او در سریال «هزار دستان» را که یکی از مصادیق تلفیق ادبیات و تاریخ با هنر بازیگری است، به یادآوریم. او در این سریال تاریخی و ماندگار به کارگردانی علی حاتمی، نقش رضا تفنگچی را به گونهای تجسم بخشید که گویی واقعاً با چهرهای تاریخی و مربوط به زمانه داستان روبهرو هستیم.
با این حال، مرحوم مشایخی در مسیر زندگی خود اشتباهاتی را هم مرتکب شد که دور از شأن وی بود. مانند اظهار نظر عجیب وی در کوران انتخابات ریاستجمهوری سال 96 که گفت، اگر حسن روحانی پیروز این انتخابات نشود، ترک وطن خواهد کرد! البته حمایت از نامزدهای انتخاباتی، حق طبیعی و مسلم همه مردم، ازجمله هنرمندان است؛ اما سخن درشت و غلیظ مشایخی در این عرصه، حیرتانگیز بود. بازیگران و هنرمندان دیگری نیز در آن روزها تحت تأثیر فضاسازیهای خاصی قرار گرفتند که خواسته یا ناخواسته، تن به استفاده سیاسی آن هم به شکل تحقیرآمیز دادند و بعد، وقتی آبها از آسیاب افتاد و شعارهای غیرواقعی را دیدند، از رفتارها و گفتار خود برگشتند. جمشید مشایخی نیز مدتی قبل درباره این حرفش سخن گفت و تأکید کرد، نباید چنین موضعی میگرفته است! این واکنش و اعتراف به اشتباه نیز بیانگر خضوع و افتادگی این بازیگر است.
اما به جز این اشتباهات و حضور در برخی آثار کممایه، برخورداری از خودشناسی و هویت سبب شد تا جمشید مشایخی تا پایان، با شخصیت، صاحب سبک و دارای نوعی انرژی و با انگیزه مثبت به زندگی و فعالیت هنری خود ادامه دهد. حدود یک سال قبل از این زمان، وقتی تعدادی از فعالان فرهنگی به عیادتش رفتند، گفت: «جوانان اگر به سینما علاقه دارند باید ضمن داشتن استعداد، انگیزه خدمت به مردم و فرهنگ این سرزمین را نیز داشته باشند. فیلم تنها یک سرگرمی نیست، باید با نمایش آن به مردم درس بدهی، همچنان که هنرمندان پیش از ما، همچون حافظ، سعدی و فردوسی به ما درس دادند.»
او در اوج کهنسالی و بیماری، با روحیهای برنا و آماده مبارزه گفت: «تمام ایران زیباست و من همه آن را دوست دارم و قطعاً بیدلیل نیست که انگلیسیها و آمریکاییها به اینجا چشم دارند.»
مشایخی با همین روحیه، به بسیاری از نقشهای خود روح بخشید و در سالهای پس از انقلاب به یکی از نمادهای هنر متعهد و مسئول تبدیل شد.
محمدصالح نادری/ در شمارههای پیش برخی از اصطلاحات رایج در فضای توئیتر، مانند توئیت، ریتوئیت، هشتگ و... را برشمردیم و توضیح دادیم که در ادامه دیگر اصطلاحات توئیتر را توضیح خواهیم داد.
آی دی یا شناسه
آی دی نام یکتای شما در توئیتر است. با استفاده از آی دی یا شناسه شما در توئیتر شناخته میشوید و هویتتان از دیگر کاربران تمایز داده میشود. همه فعالیتهایتان در توئیتر با استفاده از آی دی شما ردگیری میشود. افزون بر آی دی، کاربران توئیتر میتوانند نامی برای خود انتخاب کنند که این نام مانند آی دی لازم نیست یکتا باشد. برای نمونه، آی دی شماره ملی شما است و نام انتخابی شما در توئیتر مانند نام دنیای واقعی هر چیزی میتواند باشد.
لایک یا پسندیدن
لایک به معنای پسندیده شدن توئیت در نظر شما است. هنگامی که شما مطلبی منتشر شده در توئیتر را لایک میکنید، یعنی آن مطالب را تأیید کرده و قبول دارید. لایک کردن با کلیک بر روی علامت قلب انتهای هر توئیت امکانپذیر است.
کامنت یا نظر
زمانی که مطلبی را در توئیتر میبینید و اطلاعاتی برای ارائه دادن دارید و مایل هستید درباره آن مطلب نظری بدهید، از کامنت دادن استفاده میکنید. میتوان گفت، شاکله اصلی توئیتر بر مبنای بحثهایی است که در آن شکل میگیرد. توئیتر شبکه مجازی است که عموماً بحثهای شکل گرفته شده در آن جدی و هدفمند است.
مِنشِن یا مورد خطاب
منشن کردن یعنی مورد خطاب قرار دادن یا صدا زدن شخصی؛ زمانی که میخواهیم توجه یکی از دوستان خود یا هر فرد دیگری را در توئیتر به یک مطلب که عموماً یک توئیت است، جلب کنیم، او را منشن میکنیم. منشن کردن با نوشتن آی دی یا همان شناسه آن فرد انجام میشود.
تایم لاین یا فید
تایم لاین یا فید، فضای اصلی نمایش رویدادهای شما است که شامل توئیتهای اشخاصی که شما دنبال کردهاید یا ریتوئیتهای آنهاست. در محیط توئیتر به صورت پیشفرض شما حتی توئیتهایی که دوستانتان پسندیدهاند یا نظری به آن دادهاند را هم میتوانید ببینید. گاهاً ممکن است توئیتهای ببینید که ارتباطی به آن اشخاص دنبال شده ندارند، این توئیتها تبلیغاتی هستند و توئيتر برای شما نمایش داده است. یکی از منابع درآمد توئیتر همین تبلیغهایی است که در تایم لاین مخاطبانشان نمایش میدهد. خوشبختانه سفارش تبلیغات برای کاربران ایرانی امکانپذیر نیست؛ وگرنه سر و کله ستارهها و مربعها در محیط توئیتر هم حتماً پیدا شده بود. تایم لاین در توئیتر با علامت یک خانه نمایش داده میشود و به آن Home هم گفته میشود.
سرچ یا جستوجو
هنگامی که به دنبال شخص، مطلب، هشتگ یا هر چیزی در توئیتر هستید، از قابلیت جستوجو در توئیتر استفاده میکنید. زمانی که به زبانه جستوجو میروید، گزیدهای از تمام مطالب ترند شده، اخبار داغ پیشنهاد شده و رویدادهای مهم را میبینید. گفتنی است، جستوجو با علامت ذرهبین نشان داده شده است.
نوتیفیکیشن یا اطلاعیهها
همه اتفاقاتی که با شما مرتبط باشد، در نوتیفیکیشن نمایش داده میشود. اگر شما منشن شوید، توئیتی از شما لایک شود، کامنتی بر روی یکی از توئیتهایتان داده شود و...، همه این اطلاعیهها در زبانه نوتیفیکیشن قابل دسترسی است.
DM یا پیام مستقیم
DM مخفف Direct Message یا پیام مستقیم است. توئیتر مانند همه شبکههای مجازی دیگر ارسال پیام مستقیم به دیگر کاربران را ارائه میدهد و میتوان پیامهای شخصی را در آن ارسال کرد.
حساب کاربری
در انتها اصطلاحات حساب کاربری را به طور خلاصه میگوییم. در توئیتر هر حساب کاربری یک عکس دارد که به آن آواتار یا نمایه میگویند. اگر برای حساب کاربری خود عکسی انتخاب نکنید، توئیتر یک عکس پیشفرض برای همه حسابها انتخاب میکند. افزون بر عکس نمایه، عکسی دیگر به عنوان هِدِر میتوان انتخاب کرد. عکس هِدِر، عکسی افقی است که بر بالای صفحه حساب کاربری شما نمایش داده میشود و عموماً عکسی از علایق شخصی کاربر است. کاربران توئیتر در صفحه شخصی خود میتوانند مختصر اطلاعاتی از خود بنویسند که آن را بیوگرافی میگویند.
عبدالناصر همتی: سال ۹۸ را صاحبنظران از دو زاویه پیشبینی میکنند: ۱ـ تشدید مشکلات: تأثیر بیشتر تحریمهای آمریکا، کاهش درآمدهای نفتی، تشدید تورم رکودی، هجوم نقدینگی، کاهش بیشتر رشد اقتصادی و...؛ ۲ـ غلبه بر مشکلات: کند شدن تیغ تحریمها، افزایش مبادلات با همسایگان و کشورهای دوست، کاهش قابل توجه واردات غیرضرور، رونق تولید ملی، افزایش صادرات غیرنفتی، کنترل بازار ارز، توان مهار نقدینگی و... . در یک جنگ اقتصادی تمامعیار و با علم بر تواناییها، از زاویه دوم که زاویه مقاومت اقتصادی است، با سیاستگذاری درست و هماهنگ میتوانیم تلاشهای دشمن را خنثی کنیم.
محمد ایمانی: مردم ما شهید مدافع حرم محمد بلباسی را یادشان هست که چگونه پس از زلزله ورزقان به دستگیری از هموطنان زلزلهزده و بازسازی خانههای آنها شتافته بود. حالا هم از فرمانده سپاه پاسداران تا بدنه این نیرو در میانه سیل، درگیر امدادرسانی به سیلزدگان هستند که خبر میرسد «آمریکا میخواهد، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را تروریستی اعلام کند.» باورنکردنی است دشمن یک ملت تا این حد احمق باشد. آنها در حالی ژست غمگساری برای سیلزدگان ایران را گرفتند که سازمان هلال احمر ایران (طرف همکاری صلیب سرخ جهانی) را پیشاپیش تحریم کرده بودند. حالا همان آمریکاییها میخواهند نهادی را مستقیماً تحریم کنند که همهجوره و همواره و در هر چالش سخت، به مفهوم واقعی برای مردمش پاسداری کرده است
محمدجواد ظریف: «فشار حداکثری» دونالد ترامپ که موجب نقض قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل و حکم دیوان بینالمللی دادگستری میشود، در تلاشهای امدادی هلال احمر ایران به مناطق آسیبدیده از سیلهای ویرانگر و بیسابقه اخلال ایجاد کرده است. تجهیزات ممنوعه شامل بالگردهای امدادی میشود: این فقط جنگ اقتصادی نیست، این تروریسم اقتصادی است.
عبدالله گنجی: در سیل اخیر شبکههای اجتماعی به وسیله صدا و سیما خلع سلاح شدند. حفظ این الگو میتواند سرمایه اجتماعی سازمان را افزایش دهد، واقعنمایی و پرهیز از کوچک و بزرگنمایی، پوشش همه جغرافیای سیلزدگی، سانسور نکردن و تمرکز بر کانونها، دیدن همه خدمتگزاران و تلاشگران حتی در یک بخش خبری.
نکته: سال گذشته اوایل خرداد، با یک زلزله بسیار مهیب و طولانی بیدار شدیم. (اینجا هر هفته زلزلههای خفیف هست ولی اون شدید بود) بر اثر اون، بیش از دو شبانهروز برق و گاز مناطق مختلف کیوتو و اوساکا قطع بود. قطارها همه متوقف شدن و شهر به هم ریخت!
یک ماه نگذشته، سیل اتفاق افتاد و یک هفته تمام بارون بارید. ما در شمال کیوتو زندگی میکردیم و چند قدمی یه رودخونه بودیم. خیابونها به شکل محسوس خلوت شد و هیچکس بیرون نمیومد. شاهد تخریب ساختمانهای کنار رودخونه بودم اما خرابی اصلی، در مناطق پاییندست و اوساکا
اتفاق افتاد.
صاحبان املاک خصوصی گاهی باید چند ماه تا دو سال توی نوبت بمونن تا تسهیلات بازسازی دریافت کنن. خودم در اوساکا دیدم خونههایی که اول قربانی زلزله و بعد سیل و طوفان شده بودن، شش ماه بعد هنوز سقفشون پلاستیک کشیده بودن و آماده سکونت نبودن!
اما مردم ژاپن، هرگز تصاویر کشتهها و خرابیها رو منتشر نمیکنن! حتی بدون حضور نیروهای کمکی و دولتی، در همون لحظات اولیه، نظم و مدیریت بین خود مردم ایجاد میشه و همه صبورانه و به دور از هیجان منتظر آرام شدن اوضاع میمونن. اینها چیزهایی بود که خودم شاهدش بودم!
نظر: در جریان سیلهای اخیر از شمال تا جنوب و غرب کشور شاهد خدمترسانی بینظیر مردم، مسئولان، نیروهای مسلح و نیروهای امدادی بودهایم. اگر چه خدمترسانیها عیب و نقصهایی داشته است؛ اما همراهی و همیاری، خودجوشی مردم به گونهای بوده که در جهان سابقه نداشته است. برخیها به دنبال آن هستند که با مقایسه نادرست سیل در کشور ما و کشورهای پیشرفته، مدیریت نظام و کشور را مخدوش جلوه دهند و به گونهای فضاسازی میکنند که گویا در آن کشورها یا سیل رخ نمیدهد یا اگر رخ میدهد، همه چیز
گل و بلبل است!
آقا جان!
کوچههای خیالمان به هوای آمدنتان بارانی است و سرودههای انتظارمان بیآهنگ و بیقافیه شدهاند. سالیان سال است که به جمعهها چشم دوختهایم و امید وصالتان را در دل پروراندهایم؛ اما افسوس که هنوز آماده ظهورتان نیستیم و روزهای عمرمان در حال گذر است و صد آه اگر چشمهایمان به نبودنهایتان عادت کند. باید یعقوبوار گریست و همچنان انتظارتان را کشید تا لحظه موعود و ظهور فرا برسد و دیدگانمان از لمس حضورتان روشنی بگیرد.
مولا جان!
انتظار آمدنتان همیشگی است و سراسر زندگیمان پر شده از انتظار ظهورتان که فرصتی است برای نو شدن، برای شروع، برای حرکت؛ چیزی شبیه سال نو که باید آن را از نو آغاز کرد و دوباره متولد شد.
شما خود به ما آموختید که تولد همان جدا شدن است؛ همانطور که کودک از عدم کنده میشود، روح هم با انتظار به پرواز در میآید و از هرچه غیر شماست جدا میشود.
آرام جان!
نمیدانیم دوری از شما حاوی رحمت است یا نقمت، اما امید داریم و برای رسیدن به رحمت این دوری و عذاب را تحمل میکنیم. ما از خاندان شما آموختهایم که در بدترین اتفاقات زندگی آن چیزی را بیابیم که قابل ستایش و تمجید است. پس باید در هر عصر جمعه به خود بگوییم این رحمت شماست که اجازه از نو آغازکردن را به ما میدهد.
مولای من!
از گذر بیحساب جمعهها فهمیدهایم که باید مثل شما بدون حساب و بیهیچ چشمداشتی بخشید و فقط برای خود و خواستههایمان زندگی نکنیم؛ چرا که میدانیم شما همه وجودتان را به ما زمینیان بخشیدهاید و کرامات خود را بیهیچ حسابی روزی ما کردهاید.
آرزویش دیدن دلدار بود
در دلش شوق وصال یار بود
در حضور عشق با بانگ رسا
مورد تقدیر آن سالار بود*
پیر دوران در مسیر عاشقی
بیریا و زنده و پرکار بود
هر کجا مجلس به نام عشق بود
سید آنجا نقطه پرگار بود
شیر مرد جبهه و میدان خون
بعد از آن دلبسته دیدار بود
تشنگان از جام مهرش بادهنوش
کوزهاش از بیکران سرشار بود
ذکر او با اشکهایش میشکفت
چهره خندان، سینهاش غمدار بود
حرفهایش حرفهای بیکسان
دستهایش جمله مردمیار بود
در صدایش مهر بود و دوستی
بر ز پا افتادگان غمخوار بود
در زمان غربت ایمان و عشق
سینهاش آیینه ابرار بود...
علی عرفانی
* اشاره به تحسین صدای سیدفضلالله محمدی از سوی رهبر معظم انقلاب
سیدمهدی حسینی/ تقویم تاریخ انقلاب اسلامی روزهایی را در فروردین ماه به ثبت رسانده که هر یک نقش تعیینکنندهای در آینده انقلاب اسلامی داشته است؛ یکی از مهمترین آنها در ۱۸ فروردین تا ۲۰ فروردین سال ۵۹ است که بحران مناسبات و رابطه با آمریکا به اوج رسید؛ از جمله وقایع رخ داده در این تاریخ میتوان به ماجرای تسخیر لانه جاسوسی و افشای اسناد آمریکاییها علیه ایران اشاره کرد. پس از آن آمریکاییها اهرمهای فشار، مانند محاصره اقتصادی و تحریمهای متعدد را اعمال کردند و کشمکشها منتهی به ایراد سخنان رئیسجمهور وقت آمریکا شد. وی شبهنگام در تلویزیون قطع رابطه دیپلماتیک با ایران را اعلام کرد و اعمال مجازاتهای اقتصادی حتی در زمینه مواد غذایی و دارو، فراهم آوردن امکان شکایت ملی برای استفاده از داراییهای مسدود شده ایران و لغو روادید جدید و تمدید نکردن روادید قبلی ایرانیان و در ادامه تهدیدهای نظامیـ امنیتی را در دستور کار خود قرار داد. به دنبال آن وزارت خارجه آمریکا نیز به طور رسمی اعلام کرد روابط سیاسی این کشور با ایران به طور کامل قطع شده است و دیپلماتها و کارمندان ایرانی تا ۳۶ ساعت دیگر باید آمریکا را ترک کنند.
در ایران هم همه دستگاهها و جریانهای سیاسیـ فرهنگی واکنشهای تندی از خود نشان دادند که مهمترین آنها واکنش حضرت امام خمینی(ره) بود که در برابر این اقدام، طی پیامی فرمودند: «اگر کارتر در عمر خود یک کار کرده باشد که بتوان گفت به خیر و صلاح مظلوم است، همین قطع رابطه است.
... ملت رزمنده ایران این طلیعه پیروزی نهایی را که ابرقدرت سفاک را وادار به قطع رابطه، یعنی خاتمه دادن به چپاولگریها کرده است، اگر جشن بگیرد حق دارد.» البته این موضعگیری منحصر به شخص امام خمینی(ره) نبود. امام در واقع یک روح جمعی شدیداً ضد آمریکایی را نمایندگی، تأیید و البته آن را هدایت میکرد.
در روز ۱۹ فروردین ۵۹ جلسه فوقالعاده شورای انقلاب که در آن کلیه استانداران کشور شرکت داشتند، تشکیل شد. در پایان این جلسه طولانی بیانیهای انتشار یافت که در آن وضع کنونی را «شرایطی کاملاً استثنایی و فوقالعاده» توصیف و تأکید کرد، در جهت تحقق خواست ملت ایران، شورای انقلاب مصمم به مقاومت در برابر زورگویی و تهاجم آمریکا است. سخنگوی شورای انقلاب درباره این جلسه گفت: «کلیه استانداران پیشنهاد کردند که حالت فوقالعاده در کشور اعلام شود و همه اینها با توجه به اوضاع و احوال و روحیه مردم اعلام کردهاند که امکان این کار هست.»
بنیصدر، رئيسجمهور وقت درباره نتایج این جلسه گفت: «ما تصمیم به مقاومت گرفتهایم و... .» معینفر، وزیر نفت وقت هم اعلام کرد: «ما آمادگی خفه کردن و بیرون راندن هر متجاوزی را داریم و ۳۶ میلیون ایرانی آماده جنگ و کشته شدن هستند.» احزاب و گروههای سیاسی اعم از ملیگرا، لیبرال، کمونیستها، سوسیالیستها، التقاطیها هر یک در این رابطه بیانیههایی دادند و جملگی آنها این قطع رابطه را برای انقلاب دارای محاسن زیادی برشمردند.
نوروز 98 با خبری ناگوار همراه شد. سیدفضلالله محمدی معروف به «سیدسقا» از رزمندگان دفاع مقدس که نزدیک به 60 سال کار سقایی را در مراسمها و راهپیماییها انجام میداد و مردم را سیراب میکرد، به دیار باقی شتافت. سید سقا در بین اهالی رسانه و خبرنگاران چهرهای شناخته شده بود و بسیاری از خبرنگاران در مراسمهای گوناگون جرعهای از دستان او نوشیده بودند؛ به همین دلیل اهالی رسانه از خبر درگذشت او متأثر شده و نسبت به آن واکنش نشان دادند.
مسعود دهنمکی در صفحه شخصی خود نوشت: سید سقا به رفقای شهیدش پیوست.
جواد شادانلو نوشت: بر و بچههایی که در مراسمهای انقلابی شرکت کردهاند، حتماً چهره نورانی و کوزه آب خنک او را به یاد دارند. سالها بدون اینکه نامش را بدانیم، سیدسقا صدایش میکردیم. او یکی از نشانههای آیینهای انقلاب بود و بعد از او، راهپیمایی روز قدس و ۲۲ بهمن یک چیز کم خواهد داشت. از منظر مردمشناسی هم مرد قابل مطالعهای بود، اخلاق خوش و روی گشادهاش تصویر زیبایی در ذهن خیلیها ثبت کرده است.
حسام جوادزاده نوشت: 26 خرداد سال 94 آفیش شدیم برای برنامه تشییع شهدای غواص، طبق معمول چند ساعت قبل از برنامه حرکت کردیم تا به ترافیک نخوریم، به میدون بهارستان که رسیدیم مجوزهای نظامی و انتظامی و امنیتی رو گرفتیم و آماده شدیم برای کار، دور تا دورمون جمعیت بود و امکان خروج از موقعیت نبود. هوا به شدت گرم بود و همه تشنه بودیم، اونجا بود که سیدفضلالله محمدی هوای بچهها رو داشت و با کوزه معروفش که شصت سال همراهش بود، بچهها رو سیراب کرد... . روحش شاد