حسن ابراهیمی/ استاد غلامرضا ایزدی پای ثابت برنامه‌های رسمی ستاد فرماندهی کل سپاه است، آن هم نه در جایگاه مدعو، بلکه در جایگاه فرمانده گروه رزم‌نوازان. خیلی وقت بود که قصد داشتیم با او به گفت‌وگو بنشینیم و اطلاعات بیشتری درباره او و فعالیت‌هایش کسب کنیم تا اینکه این توفیق حاصل شد. در ادامه گفت‌وگوی ما با وی را می‌خوانید.
* خودتان را بیشتر معرفی کنید.
غلامرضا ایزدی مبارکی متولد 1330 در مبارک‌آباد اصفهان هستم. سال ۱۳۵۰ در ۲۰ سالگی ازدواج کردم. پسرم دکتر مهدی ایزدی، استاد دانشگاه امام صادق(ع) است و چهار دختر دارم.
* چه شد که به عرصه موسیقی وارد شدید؟
به دلیل علاقه زیاد به موسیقی به سراغ فرمانده موزیک ارتش در اصفهان رفتیم و درخواست کردم در صورت امکان آنجا سرباز شوم. موافقت کردند و پس از آزمون‌های پزشکی تأیید شدم. آموزش موسیقی را از صفر همان جا شروع کردم.
این روند ادامه پیدا کرد تا اینکه من در گروه ارشد شدم. طی بازدید یکی از فرماندهان ارتش پیش از انقلاب برای انتخاب بهترین نیروها به منظور استفاده در گروه موزیک و رزم‌نوازان دربار، من و شش نفر دیگر از اصفهان انتخاب شدیم که به تهران بیاییم. پس از ورود به تهران در لویزان مستقر شدیم. من آنجا هم مسئول نوازنده‌ها شدم.
* چطور شد که وارد سپاه شدید؟
انقلاب که پیروز شد بسیاری از فرماندهان فرار کرده بودند، من هم در این دوران ارشد موزیک و نوازنده ارتش شده بودم، تا اینکه سال 58 نامه‌ای به فرمانده ما فرستاده شد مبنی بر اینکه یکی را به منظور آموزش موزیک و راه‌اندازی گروه رزم‌نوازان سپاه به این مجموعه بفرستند. بنده برای این امر برگزیده شدم. از این زمان به بعد من در سپاه حضور دارم. البته چون ارتشی بودم در سپاه مأمور شدم و با وجود اینکه کل این دوران را در سپاه بودم سال 90 بازنشسته ارتش شدم. پس از بازنشستگی، با وجود اصرار زیاد ارتش هنوز در سپاه فعالیت می‌کنم.
* پس شما مؤسس گروه‌های موزیک و رزم‌نوازان در سپاه بودید؟
بله. من خاطرم هست با ورودم به سپاه در ستاد فرماندهی سپاه مستقر شدیم و من مأموریت یافتم با مأمور خرید سپاه، آلات موسیقی لازم را برای این امر خریداری کنیم. آن زمان بهترین اجناس را با کمترین قیمت خریدیم. سپس با هماهنگی، از میان سربازان و نیروها افرادی را انتخاب می‌کردیم و امتحان می‌گرفتیم و کسانی که برای این کار مناسب بودند را آموزش می‌دادیم. در صبحگاه‌ها، مراسم‌ها و در دوران جنگ در مراسم تشییع شهدا می‌رفتیم و برنامه اجرا می‌کردیم.
با شروع به کار اولین گروه، برنامه فرماندهان این شد که باید در تمام یگان‌ها گروه رزم‌نوازان (که آن زمان گروه موزیک می‌گفتند) تشکیل شود. از آن به بعد نیروهای مستعد از نقاط مختلف به اینجا می‌آمدند و آنها را آموزش می‌دادیم. در این امر فرماندهان سپاه خیلی کمک حال ما بودند. من خودم هم دو سه روز در هفته را به بازدید از این گروه‌ها در برنامه‌های پادگان خود اختصاص می‌دادم و نظارت مستقیم داشتم.
* بهترین برنامه‌ای که اجرا کردید کجا بود؟
بهترین برنامه اجرای سرود «الله اکبر» در حسینیه جماران و در محضر امام(ره) بود. من به آقا محسن گفته بودم ما می‌خواهیم این سرود الله اکبر (ماهمه پیرو خط رهبریم...) را که خودمان به سفارش صداوسیما تولید کرده بودیم، به صورت زنده در حضور امام اجرا کنیم.
* پس این سرود معروف کار شماست؟
بله. آقا محسن به محضر امام(ره) فرموده بودند و دفتر ایشان روز دوشنبه‌ای که تعداد زیادی از رزمندگان قرار بود پیش از اعزام به خدمت ایشان برسند را برای اجرای برنامه ما تعیین کرد. این اولین باری که بود که جلوی امام(ره) چنین برنامه‌ای اجرا می‌شد. کسی جرئت نداشت این کار را انجام دهد. ما این کار را کردیم و امام هم خیلی راضی بودند.
یک بار هم محضر امام خامنه‌ای سرود شهدا را اجرا کردیم که ایشان پس از تمام شدن نماز فرمودند که ما دوباره این کار را اجرا کنیم. خیلی خوش‌شان آمده بود. سرودی با مضمون و شعر قوی درباه شهدا بود و اسم بسیاری از شهدا در آن آورده شده بود. در مراسم‌های میثاق پاسداری هم با تجمیع گروه‌های رزم‌نوازی ستاد فرماندهی، دانشگاه امام حسین(ع) و دژبان کل حضور داریم.
* در زمینه تربیت شاگرد تاکنون چه کرده‌اید؟
دانشگاه امام حسین(ع) اقدام به برگزاری دوره‌های آموزشی در این زمینه کرده است و بسیاری از شاگردان من امروز فرمانده گروه‌های رزم‌نوازی سپاه هستند. تعدادی از اینها به مرور می‌آیند اینجا و من به آنها آموزش می‌دهم.
