آنچه این روزها در سودان جریان دارد در کنار جنگ قدرت داخلی برگرفته از رفتارهای استعماری و سلطه گرایانه برخی کشورهای عربی و غربی با مدیریت رژیم صهیونیستی است که نتیجه آن قربانی شدن میلیون‌ها نفر است. رویه‌ای که راهکار مقابله با آن اجماع سریع کشورهای اسلامی و آفریقایی برای پایان دادن به جنگی است که جز تامین منافع سلطه گران و رژیم صهیونیستی حاصلی به همراه ندارد.

انگلیس که با اعزام تونی بلر نخست وزیر بدنام خویش به دنبال سلطه سیاسی بر غزه بود با شکست آن طرح بر آن است تا در کنار آمریکا با ایجاد حاکمیتی نظامی طرح سلطه بر غزه و البته امنیت سازی برای صهیونیست‌ها را محقق سازد.

به نظر می رسد غرب بار دیگر راهنما را به چپ زده و به راست می‌پیچد بگونه‌ای که در ظاهر بر آتش جنگ اوکراین می دمد و در غزه ادعای آتش بس می‌کند و ادعاهای امنیتی علیه ایران، روسیه و چین مطرح می‌سازد در حالی که همزمان به دنبال جنگ افروزی جدید ونزوئلا است.

در کوران اخبار روزمره که تلاش می‌کند سایه سنگین یک فاجعه انسانی را با کلماتی همچون «آتش‌بس» و «راهکار دیپلماتیک» بپوشاند، گاه صدایی از میان قدرت‌های سنتی به شکلی غیرمنتظره برمی‌خیزد. پدرو سانچز، نخست‌وزیر اسپانیا، این نقش را ایفا کرده است؛

شواهد نشان می‌دهد که خانم ماریا کورینا ماچادو می‌رود تا به مهره‌ای برای اهداف یک جانبه گرایانه غرب مبدل گردد که اساس آن نیز بر هم زدن امنیت داخلی کشورها در قالب کودتای رنگی و هنجارشکنی‌های اجتماعی می‌باشد که راه را برای تجاوزگری نظامی، تروریسم اقتصادی و تکرار استفاده از ابزار فشار حقوق بشر و بی ثباتی اجتماعی علیه سایر کشورها را باز می سازد.

ارزش همراه سازی تمامی ملت ها در جهان با آرمان ملت فلسطین برای آزادی سرزمین های اشغالی و قدس شریف در آینده، آن قدر زیاد و با اهمیت راهبردی می باشد که، خسارت های وارده جانی،مالی و دیگر سختی هایی که حماس و مردم غزه و همچنین دیگر اضلاع مقاومت در این دو سال متحمل شدند، قابل توجیه است. 

بیداری سراسری و اتحاد حول پرچم فلسطین راهکار مقاومت با این وضعیت است، در غیر این صورت یکایک کشورهای منطقه باید منتظر تجاوزگری این رژیم و البته با سلاح‌هایی باشند که اروپا و آمریکا در اختیار آن قرار داده‌اند.