متأسفانه هنوز هم در لایه هایی از جامعه منورالفکری وطنی می‌توان ردی از آن را یافت و آن این بود که «رمز توسعه و پیشرفت غرب راندن دین به گوشه روابط شخصی انسان با خدا و خروج آن از عرصه حیات سیاسی و اجتماعی و واگذاری این ساحت به تدبیر عقول انسانی است»!

مطالعه روندهای تاریخی نشان می‌دهد که مردم‌سالاری دینی به ‌عنوان یک گفتمان در ایران مدرن، اولین بار پس از ورود مدرنیته و ظهور مشروطه‌خواهی خود را نشان داده است.

اشاره: انسان تنها موجود اين عالم بود كه حق داشت خودش را بسازد و در اين ساخت و ساز همه عالم را مسخر خويش سازد و او اينك مي‌رود تا در آستانه تحولي بزرگ، آنچه را كه از خود ساخته است در آينه تاريخ تماشا كند. اما به راستي انسان امروز ماحصل كدام مهندسي و محصول چه نوع پرورشي است كه از ديدن اين همه اعوجاج و ناراستي بر وجود خود رنج مي‌كشد و براي فرار از خويشتن روزي هزار مرتبه آينه را مي‌شكند؟ ديوي و ددي به گونه‌اي وجودش را فرا گرفته است كه ديگر نه چراغي بر دست مي‌گيرد، نه عزمي به گردش دارد و نه انسانش آرزوست آيا به راستي فرجام انسان مدرن اين است؟ و آيا عاقبت كار مدرنيته اينجا بود؟ ميليون‌ها انسان تازه داشتند به شعارها و نمادهاي مدرنيسم دل مي‌بستند و به راهي كه مي‌روند يا خواهند رفت اميدوار مي‌شدند كه به گونه‌اي بيشرمانه برهنگي‌هاي فرهنگ مدرنيته آشكار شد و از پس آن همه زرق و برق و جلال و جبروت چهره‌اي پلشت و صدايي مهيب به چشم و گوش رسيد كه آب پاكي به روي انديشه‌هاي خوش‌بينانه ريخت و هاله‌اي از سكوت و بهت و دل‌واپسي بر افكار افكند. عجبا كه پروژه جهاني شدن در اين گاه تبليغ و ترويج و تاكيد مي‌شود كه مدرنيته عريان شده به روي هر چه شرافت و نجابت است به تمسخر و تحقير مي‌خندد و انگشت اشاره‌اش را بر اين همه حماقت بره‌وار نشانه رفته است. سردمداران دنياي مدرن، با خونسردي تمام، جنگ و غارت و تبعيض و استبداد را در هر گوشه جهان كه بخواهند دامن مي‌زنند و با چكمه‌هاي سنگين خود گام بر سرزمين‌هايي مي‌كوبند كه مالامال از اشك چشم و خون دل مظلومين و محرومين است. اما اسفا اين عجوزه كه عروس هزار داماد است همچنان براي عده‌اي دل‌ربايي مي‌كند و بسياري را در آرزوي وصال خويش به تقلا كشانده است. براي كند و كاو در بنيادهاي مدرنيسم و كنكاش در فرم‌ها و نرم‌هاي پروژه جهاني شدن به سراغ دكتر رامين خانبگي آمديم تا در پاي بيان جذاب و دل‌چسب او به عمق و ژرفاي انديشه‌هايش راه يابيم و از سال‌ها مطالعه و تحقيق و تاليف و ممارست او در غرب‌شناسي و فلسفه معاصر طرفي ببنديم و بهره‌اي ببريم. او به زبان‌هاي انگليسي، فرانسه و عربي تسلط دارد و ترجمه‌هاي ارزشمندي از وي به گنجينه علمي كشور افزوده شده است. اما تواضع و فروتني، سادگي و بي‌توقعي، و حقيقت‌جويي و علم‌اندوزي او را زينت كتابخانه ساخته و در هاله‌اي از ناشناختگي قرار داده است. انتشار اين گفت‌و‌گو هم علاقه‌مندان به مقوله جهاني شدن را به كار تحقيق و تامل خواهد آورد و هم بهانه‌اي است براي آشنايي اجمالي با انديشه‌هاي اين استاد دانشمند و فرهيخته. از او و از شما كه امكان اين گفت‌و‌گو و فرصت اين آشنايي را فراهم نموده‌ايد پيشاپيش قدرداني و تشكر مي‌كنيم.