چكيده: در نوشتار حاضر، نقطه‌ي عزيمت نويسنده، پذيرش اين مفروض است كه جهاني شدن علاوه بر ايجاد تهديداتي در خارج از مرزها، در داخل مرزها (از نظر امنيتي) نيز موجب بروز مسائلي چند مي‌شود. از اين نظر، جهاني شدن متغيري مستقل است كه از هر دو سطح فروملي و فراملي، نظام‌هاي سياسي را تحت تأثير قرار مي‌دهد. اما جهاني شدن صرفاً تهديد نيست، بلكه مي‌تواند شامل فرصت نيز باشد. چگونگي برخورد با جهاني شدن، از نظر تهديد يا فرصت بودن، بستگي به نگرش دولتمردان و مردم يك كشور نسبت به مقوله‌ي فوق دارد.
نويسنده، تهديدها و آسيب‌پذيري‌هاي امنيتي را از چند منظر مختلف، نظير تهديد حاكميت سياسي، مرجعيت‌زدايي از دولت و افول مشروعيت آن به عنوان تنها مرجع امنيت، فروريزي مرزهاي ملي، افزايش تنوع منابع تهديد، گسترش دايره تهديدات و تضعيف توان پاسخ‌گويي به آنها را مورد توجه قرار مي‌دهد. در بخش‌هايي از مقاله نيز رابطه‌ي جهاني شدن و امنيت انساني مورد مطالعه قرار مي‌گيرد. نگارنده معتقد است كه به واسطه‌ي دستيابي گروه‌ها و دولت‌هاي ناراضي به ابزارهاي جديد ناشي از جهاني شدن، ميزان خشونت عليه افراد و قاچاق انسان‌ها افزايش پيدا كرده است. تخريب محيط زيست، شيوع بيماري‌هاي مسري، گسترش بيماري‌هاي شغلي ناشي از كارخانجات الكترونيكي و شيميايي، توسعه‌ي فناوري مواد مخدر و وقوع منازعاتي چند بر سر منابع طبيعي، از ديگر تهديدات جهاني شدن هستند كه مستقيم يا غير مستقيم، امنيت انساني را تحت‌الشعاع قرار مي‌دهند.
اين نگاشته، به فرصت‌هاي ناشي از جهاني شدن اشاره دارد و اين فرصت‌ها را در سه سطح دولت‌ها، جوامع و بشريت مورد توجه قرار مي‌دهد.
مقاله در تحليل نهايي خود، با توجه به نكات مذكور، به اين ابهام نيز پاسخ مي‌دهد كه "آيا جهاني شدن براي كشور فرصت تلقي مي‌شود يا تهديد؟!"
در عصر كنوني، ما با يك موج كوبنده‌ي اجتناب‌ناپذير، به نام جهاني شدن مواجه‌ايم؛ اما اين موج چه تعريفي دارد؟ بُعد جديد و متفاوت آن كدام است؟ آيا اين موج جهان را ناامن مي‌كند يا به امنيت آن مي‌افزايد؟ و دولت‌ها براي مقابله با چالش‌هاي آن چه مي‌توانند بكنند؟
الن. ال. فراست1
کد خبر: ۲۸۵۴۹۰ تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۱۰/۱۳
چكيده:
روابط ايران و مصر از اوايل پيروزي انقلاب اسلامي ايران همواره دچار التهاب، شكنندگي و در مواردي بحران‌زا بوده است. اين روابط تاكنون تحت‌تأثير مؤلفه‌هاي نسبتاً مشخصي قرار داشته است كه عمدتاً نقش بازدارندگي و تأثير منفي در روابط دو كشور را ايفا نموده است.
بي‌شك كمك‌هاي گسترده‌ي نظامي و تسليحاتي مصر به عراق و حضور نيروهاي مصري، دوشادوش عراقي‌ها در جنگ عليه ايران عامل منفي و تأثيرگذار بر روابط دو كشور بوده است. مصر كه از زمان عقد قرارداد كمپ ديويد و شناسايي اسراييل در جهان عرب در انزوا به سر مي‌برد با شركت در جنگ ايران و عراق قادر بود خود را از انزواي سياسي خارج كند. اما اين حمايت زمينه را براي تيرگي بيشتر روابط ايران و مصر فراهم نمود.
نگارنده علاوه بر بررسي نقش مصر در جنگ ايران و عراق به ميزان و چگونگي كمك‌هاي نظامي و تسليحاتي اين كشور به عراق طي جنگ تحميلي مي‌پردازد.
کد خبر: ۲۸۴۷۰۱ تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۰۹/۲۵