مقدمه: در سال‌های اخیر مرز میان سیاست مدرن و سیاست سنتی در ایران تغییرات متکثری به خود دیده است؛ انشعابات درون حزبی از سوی اردوگاه اصول‌گرایی نمونه بارز چالش سیاسی آنها در یک دهه اخیر است. دولت «محمود احمدی‌نژاد» با انکار و امتناع از تبار اصول‌گرایی‌، ایفاگر نقشی شد که از مجرای آن دولت «خودبنیاد» بیرون آمد. همین مسئله راه را برای انشقاق و انفکاک باز کرد و عملاً «مجمع‌الجزایر» اصول‌گرایی شکل گرفت. اردوگاه تحول‌خواهان زیست سیاسی خود را با فروگذاشتن اعتراضات حاشیه‌ای بدون معنا و فاقد نتیجه، به مبارزه مدنی تغییر داده است. سیاست‌ورزی جامعه دوره گذار ایرانی از حالت مدرنیته بدقواره به در آمده و در مناسبات و معادلات سیاسی خود، تصمیماتی می‌گیرد که جز از مجرای رفتار دموکراتیک چیز دیگری از آن مستفاد نمی‌شود. انتخابات ریاست جمهوری92 و بالاخص انتخابات مجلس دهم ، مصداق عینی رفتار مدنی جامعه و تسریع در روند تحولات دموکراسی‌خواهانه آنان بود. افکار عمومی ایرانی، این بار مغلوب فضاسازی سیاسی طرف مقابل ـ که در واقع ناامید کردن مردم از نهاد انتخابات است ـ نشد. در این دوره از انتخابات هم احزاب سیاسی ما پختگی لازم خود را به اثبات رساندند و مردم نیز شاگردی خوب برای درس‌های دموکراسی‌خواهانه احزاب اصلاح‌طلب و پیش‌رو بودند. دو بعد یا دوگانه «احزاب تشکیلات‌ساز و هم‌گرایی شبکه افکار عمومی که بسیج توده‌ای ساخت»، در این دوره توانست با وجود رد صلاحیت‌های گسترده و حذف ژنرال‌ها و مهره‌های سیاسی اثرگذار و پرنفوذ اصلاح‌طلب در جامعه، نتیجه‌ای را رقم زند که حتی خوشبین‌ترین هوادار اصلاح‌طلب نیز انتظار آن را نداشت. «احمد نقیب‌زاده» تحلیلگر سیاسی و استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران در گفت‌وگو با «همدلی» معتقد است؛ نتیجه‌ای که در این دوره از انتخابات رقم خورد به نفس و مطالبه «تغییرگر» مردم ایران در این دوره از انتخابات برمی‌گردد. این تحلیلگر سیاسی، اراده معطوف به تغییرخواهی مردم را علت‌العلل کشانیدن خاکستری‌ها به پای صندوق‌های رای می‌داند. این نظریه‌پرداز حوزه علم سیاست ابراز امیدواری کرد که روند رو به رشد سیاسی‌ای که در انتخابات با آن مواجه شدیم، غیرقابل گسست خواهد بود. این گفت‌وگو از نظر می‌گذرد.

انتخابات روز جمعه برای مردم، مسئولان، نامزدها و جریان‌های سیاسی اهمیت بسیاری دارد؛ زیرا روندها، شرایط و ضرورت‌های هفتم اسفند در این مرحله نیز ساری و جاری است. افزون بر اینکه[...]

امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ما دشمنانی داریم که چشم طمع دوخته‌اند؛ بایستی این انتخاب ما جوری باشد که دشمن‌مان را مأیوس و ناامید کند. دقت کنند با بصیرت و با چشم باز رأی دهند. ان‌شاءالله خداوند متعال به آنها اجر خواهد داد. (94/12/7)

اما آنچه در این میان مانع اصلی برای تحقق همگرایی و ائتلاف است، سهم‌خواهی‌هایی است که به نحوی با فعالیت سیاسی برای کسب قدرت عجین شده و بر اختلافات افزوده است و شکاف‌های واگرایانه را تقویت می‌کند. متأسفانه، همین مانع در هر دو اردوگاه سیاسی کشور به چشم می‌خورد و کم‌وبیش به یکی از مهم‌ترین معضل فعالیت سیاسی امروز ما بدل شده است.