جنگ نرم - صفحه 32

بسياري از کشورهاي دنيا به فرهنگ بومي و ملّي خود افتخار مي‌کنند، فرهنگ‌هايي که در عين بالندگي و زايش، صدها سال جوامع بشري را بخوبي تغذيه کرده است؛ دنياي اسلام نيز از اين امر مستثنا نبوده است. امّا در دوره‌ي معاصر، جهان غرب با بهره‌گيري از ابزارهاي پيشرفته، بر شبيه‌سازي و همانندسازي فرهنگي جهان پافشاري مي‌کند. من تحميل فرهنگ غرب بر ساير ملّتها و کوچک شمردن فرهنگهاي مستقل را يک خشونت خاموش و بسيار زيان‌بار تلقّي مي‌کنم. تحقير فرهنگهاي غني و اهانت به محترم‌ترين بخشهاي آنها در حالي صورت ميگيردکه فرهنگ جايگزين، به‌هيچ‌وجه از ظرفيت جانشيني برخوردار نيست

در شيوه «هنر حضور» و درک فوکويي از قدرت کار ما نه «تصاحب نهادهاي کلان قدرت» بلکه « تصرف نهادهاي ريز قدرت» در سطح جامعه يا به عبارتي دگرگوني ساختار قدرتي است که در سطح خرد اساساً «حاکميت» و «سلطه» را ممکن مي‌سازد. بنابراين در « نفوذ براندازانه اجتماعي»؛ به جاي «براندازي حزبي يک حاکم» بايد متوجه «براندازي يک شيوه حاکميت» شويم.