وحدت حوزه و دانشگاه - صفحه 23

پریش کوششی مقدمه: طرح مسأله وحدت حوزه و دانشگاه از آثار انقلاب فرهنگی است. انقلاب فرهنگی همچنان که امام راحل درپیام نوروزی سال59 اعلام فرموده بود، گسترش وتعمیق پژوهش های علمی ومعارف اسلامی رادر مرکز اهداف خود داشت.(صحیفۀ نور، ج12 ، ص19) همین هدف بلند بود که دانشگاهیان مسلمان ومتعهد را برای تلاش مشترک به سوی حوزه ها کشاند ودر کمال ناباوری آن هم در فضای سیاسی آن زمان، نهال گفتگو ودادوستد علمی ودینی و اجتماعی بین حوزه ودانشگاه به سرعت بارور شد. در آن فضای صمیمیت واشتیاق که ناگهان پرده های مسموم روشنفکرمآبی را کنار زد، حرکتی بسیار مهم شکل گرفت و آن برگزاری دوکنگره وحدت حوزه ودانشگاه بود که درجریان آن بیش از هزاران طلبه ودانشجو واستاد ومدرس شرکت کردند. اینک پس از گذشت 26سال، علی رغم کسب دستاوردهای قابل توجهی دراین زمینه، مسأله وحدت حوزه ودانشگاه چونان مسئله ای تبیین نیافته باقی مانده است ونگرش‌های متعددی که به این مسأله توجه داشته اند تنها به بحث وتحلیل دربرخی از جوانب آن اکتفا کرده اند.این مقاله به اجمال سیر تاریخی موانع وحدت این دو نهاد را بررسی می کند.