روزنامه اعتماد - صفحه 481

مقدمه: مي‌گويد عاقبت كنار نرفتن‌هاي سال ٩٢ را مي‌دانسته است. همان‌طور كه در اسفند ٩٤ احتمال مي‌داده است كه لفظ «اميد» در ذهن مردم خوش‌آهنگ‌تر از لفظ «دلواپسي» باشد. با اين همه مي‌گويد پيش‌بيني هيچ انتخاباتي به اندازه ٩٦ برايش سخت نبوده است. نگاهش همچون همه اين سال‌ها به پديده‌هاي اطرافش مثبت است. مي‌گويد اگرچه از تهران نتوانسته‌اند يك نفر را هم به مجلس بفرستند و نمايندگاني به جاي‌شان به اين قوه رفته‌اند كه بيش از پنج نفرشان را نمي‌شناسند اما حداقل به وحدت رسيده‌اند؛ وحدتي كه معتقد است نقص نداشته و آنچه موجب پيروزي‌اش نشده اين است كه فضا به نفع اصولگرايان نبوده است. نگاهش به احمدي‌نژاد آن گونه نيست كه تصورش را مي‌كني. از بي‌قانوني احمدي‌نژاد كه مي‌پرسي تاييد مي‌كند و مي‌گويد كه رييس دولت سابق علاقه‌اي به ابلاغ و اجراي قوانين نداشته و همين او را وادار كرده بود كه در سال‌هاي رياستش بر مجلس نامه‌اي به رهبري بنويسد و از تخطي‌گري‌هاي او از قانون بگويد. اينها گوشه‌اي از عقايد مردي است كه شايد خلق و خويش زياد شناخته شده نباشد. ترافيك شلوغ عصر تابستان را كه پشت سر بگذاري در يكي از آرام‌ترين ساختمان‌هاي تهران غلامعلي حدادعادل در دفتر فرهنگستان زبان فارسي از «اين روزهاي اصولگرايان» مي‌گويد. مسلكش شايد در خيلي از موارد با اصولگراياني كه اطرافش هستند متفاوت باشد. مي‌گويد دلواپس است اما روش ابراز دلواپسي‌اش متفاوت بود. همان طور كه ترجيح داد با اهداي يك كتاب به محمدجواد ظريف، وزير امور خارجه از نگراني‌هايش بگويد. مي‌گويد تندروي‌هاي برخي نمايندگان مجلس نهم را قبول نداشته است. مرد اصولگراي ساختمان فرهنگستان زبان فارسي اما علاقه ويژه‌اي دارد تا اصولگرايان با اصلاح‌طلبان مذاكره كنند. مذاكره‌اي كه او بيشتر تمايل دارد با فردي همچون «محمدرضا عارف» آن هم نه بر سر اختلافات كه بر سر اشتراكات اين دو گروه باشد. به اندازه‌اي كه بيرون از جريان اصولگرايي بر سر «چهره نداشتن» آنها بحث است خودش نااميد نيست و مي‌گويد كه «بالاخره براي اصولگرايان چهره پيدا مي‌شود.» گفت‌وگوي «اعتماد» با غلامعلي حدادعادل كه درست در روز ١٢ مرداد پس از مدت‌ها پيگيري انجام شد شايد آنچنان مجال طرح خيلي از سوال‌ها را نيافت اما خواندني‌هايي از زبان يكي از اصلي‌ترين چهره‌هاي اصولگرا دارد. متن اين گفت‌وگو را در ادامه مي‌خوانيد:

اشاره: «در ادبيات و شعارهاي جناح راست ارزش‌هايي همچون آزادي، جمهوريت و حقوق شهروندي مهجور مانده درحالي كه از شعارهاي اصيل انقلاب محسوب مي‌شوند.» ناصر ايماني با بيان اين جملات، گفتمان و تشكيلات سياسي اصولگرايان را نقد مي‌كند. هرچند او در ادامه تلاش دارد تا اين ادعا را به اثبات برساند كه «اصلاح‌طلبان اين ارزش‌ها را به نفع خود مصادره كرده‌اند و سپس از آن عبور كرده‌اند.» به هر حال او از زمره اصولگراياني است كه بر نوسازي گفتماني و تشكيلاتي جناح راست تاكيد دارد و اينچنين است كه مي‌گويد: «اصولگرايان بايد در زمينه حكومت و دولت اسلامي، رابطه دولت اسلامي با مردم، نقش حاكم اسلامي با مردم و ديگر موارد گفتمان خود را ارتقا داده و نوسازي كنند.» ايماني همچنين معتقد است كه اصولگرايان به دليل برخورداري از برخي مواهب قدرت از جمله شوراي‌نگهبان دچار تنبلي سياسي شده‌اند.