اندیشه داوری

اشاره: درگفتارهاي پيشين حول ضرورت توسعه و موانع آن سخن گفتيم و اشارات داوري اردكاني را نيز به كار بستيم. در بخش پاياني يادداشت مي‌خواهيم به توسعه «پژوهش» به عنوان يگانه راه توسعه اشاره كنيم. مسيري كه شايد خود داوري اردكاني را نيز در چالش قرار مي‌دهد چراكه به عنوان نخستين گام از اين مسير، لاجرم بايد گزارشي جامع از برنامه‌هايي كه تا‌كنون در حيطه انديشه و راه توسعه ريخته شده است ارائه كنيم تا بدانيم در كجاي راه قرار داريم؟ دكتر رضا داوري به عنوان رياست فرهنگستان علوم جمهوري اسلامي ايران خود اكنون مي‌بايست گزارشي جامع از وضع توسعه در 40 سال اخير ارائه نمايند تا با اين وصف انديشه خود را پيرامون راه تجدد كامل كنند. حيطه و عرصه انديشه وادي لجبازي و انتقاد براي سرنگون كردن افراد و انديشمندان نيست و اگر اين‌گونه مي‌انديشيم بايد تذكر پيدا كنيم كه انتقاد‌ها هم در جهت تكميل انديشه و توسعه كشور است. پس اكنون بايد از شعارهاي‌كهنه و منسوخ عبور كرده و وادي انديشه را سر و سامان دهيم تا ببينيم وضعيت علم در كشور چگونه است؟ ما بايد بدانيم كه آنچه اكنون در كشور ما علم خوانده مي‌شود از كجا و چگونه پديد آمده و در زندگي مردمان چه اثري داشته و اكنون دچار چه وضعي است؟