بنا بر نظر اسلام، آنچه باعث از میان رفتن شخصیت، سلامت و کرامت زن است، بی بند وباری و بی حجابی است که آزادی واقعی را از زن گرفته و او را اسیر و محدود می کند و از حرکت در مسیر تعالی و سعادت بازمی دارد.

این روزها بار دیگر شاهد مواضع عجیب روزنامه‌های اصلاح‌طلب هستیم، همان روزنامه‌هایی که با تیترهای درشت «تحریم‌ها رفتند»، «صبح بدون تحریم» و... به استقبال برجام رفتند، اکنون که این توافق پس از بدعهدی‌های مکرر در آستانه پایان قرار گرفته است، مواضع عجیبی را اتخاذ می‌کنند و خواستار ادامه برجام به هر شکل ممکن هستند[...]

اشاره: حوادث جهانی و شیوه برخورد ما با آنها می‌تواند نمود مناسبی از آنچه «زیر پوست جامعه» در جریان است، باشد. به طور مثال وقایع تروریستی پاریس در هفته جاری هر چند هر انسان طبیعی را به علت کشتار بی‌گناهان متأثر می‌کند اما اندازه‌گیری شدت و ضعف واکنش‌های اجتماعی، تا اندازه‌ای نشان می‌دهد که آیا مردم کشورمان شناخت صحیحی از پشت پرده نحوه اداره جهان دارند؟ از نقش رسانه‌ها در ترویج نظام طبقاتی حاکم بر جهان مطلع هستند؟ « غربزدگی » را به عنوان یک بیماری اجتماعی ترویجی به رسمیت می‌شناسند؟ مرزی میان همدردی جهانی و حقوق شهروندی طبقاتی و نابرابر قائل هستند؟ همه ما ساکن غرب و جنوب آسیا یا به عبارت غربی‌ها «خاورمیانه» هستیم. جایی که زندگی در آن به حکم نظم ناظمان انسان ستیز، ارزان است و حوادث آن مطابق با سایر مناطق جهان، واکنش‌های احساسی و عاطفی را برنمی‌انگیزاند! اوضاع انسانیت در دنیای مشترک ما به حدی فاجعه‌آمیز است که در ایام کوتاه انتفاضه جدید، بیش از 84 فلسطینی 16 تا 25 ساله، جان خود را به صورت داوطلبانه فدا کرده اند تا مسیر «امید و آزادی» سرزمین‌شان را گشوده نگاه دارند. با این حال هیچ هشتگ پر تکراری در دفاع از حریم آزادی و زندگی برای آنها در شبکه‌های اجتماعی، ابداع نشد! در چنین جهانی «همدردی فرانسوی» در کمتر از چند ساعت همه‌گیر می‌شود و شبکه‌های اجتماعی و فضای زندگی حقیقی مملو از قدرشناسی می‌شود؛ آن هم به احترام کشوری که خود از بنیانگذاران و حامیان تسلیحاتی و مستشاری داعش به شمار می‌رود! در کشور ما نیز جمعیت قابل توجهی از بازیگران و خوانندگان و رسانه‌های زنجیره‌ای غربگرا در لاک «همدردی فرانسوی» فرو رفتند و حتی تلاشی اندک برای برقراری توازن میان احساسات جریحه‌دار خاورمیانه‌ای‌های خسته و آواره و ماتم‌زده از جنگی چندین ساله، انجام ندادند. در این میان سفیر دیپلماسی عمومی آمریکا به واسطه اعلام هشدار «خطرپذیری نظم صهیونیستی حاکم بر جهان» از نهادهای بالادستی رصدگر واکنش‌های مردمی، در میدان حاضر شد. به این ترتیب آنجلینا جولی آمریکایی اولین بازیگری شد که «بی‌عدالتی» حاکم بر جهان حتی در «همدردی انسانی» در برابر قربانیان تروریسم را متذکر شد! نام این احساسات متناقض انسانی در شرق می‌تواند « غربزدگی » باشد و در غرب به احتمال زیاد «نژادپرستی» نامیده می‌شود. اتفاقا بنا بر اسناد تاریخی، گسترش این احساس در میان شرقی‌ها مستقیما با تلاش و تبلیغات غربی‌ها میسر گشته و نوعی پیش نیاز اجباری «استعمارگری» به شمار می‌رود. پس این غربزدگی است که حکم می‌کند «ملت‌های خاورمیانه» متفرق باشند تا ابزار استثمارشان فراهم گردد و دیگران بر سرنوشت آنها تسلط یابند و در مقابل نژادپرستی عاملی برای وحدت حتی در برابر زشتی‌های اجتماعی و سیاسی و رفتار ظالمانه با دیگران است. شعار غربزدگان می‌تواند «نه غزه، نه لبنان...» باشد اما شعار غربی‌ها قطعا «ما همه پاریسی هستیم» خواهیم بود! غربزدگان از پس تحلیل علت حضور رزمندگان کشورشان در سوریه و عراق برای حفظ امنیت برنمی‌آیند اما غربی‌ها به راحتی حمله به عراق و افغانستان و سوریه و فلسطین را با عنوان «دفاع از ارزش‌ها و آزادی و دموکراسی» توجیه می‌کنند. پس آنها نظم برآمده از ظلمی آشکار را عادلانه قلمداد می‌کنند اما ما از پس توجیه عدالت خود در میان بخشی از طبقه هنرمند و شهیر جامعه‌مان برنمی‌آییم چون میان ما دره‌ای از احساسات متناقض برآمده از انسانیت غربگرایانه، فاصله انداخته است. با احتساب این موارد « غربزدگی » امنیت، اقتصاد، اجتماع و حاکمیت هر ملت مستقلی را با مخاطرات جدی مواجه می‌سازد و از توان ایجاد دوقطبی‌های جامعه‌ستیز با هدف نابود ساختن «اتحاد ملی» برخوردار است. مهم است که غربزدگی را بشناسیم و همچون جراحی چیره دست از تار و پود جامعه بیرون کنیم...در این ماموریت مهم همراهی‌مان کنید!