جشم‌انداز

اشاره: نيروهاي مؤمن به انقلاب اسلامي در انتخابات هفتم اسفند 1394 كرسي‌‌هاي مجلس در تهران را صد‌درصد واگذار نمودند و در كشور نيز حدود نيمي را به دست نياوردند. در كشور مي‌توان اين‌گونه فهميد كه روند مذكور طبيعي بوده و قدرت توسط مردم دست به دست مي‌شود و نيروهاي درون نظام به صورت طبيعي جابه‌جا مي‌‌شوند. اما تهران از ويژگي خاصي برخوردار است. تهران از سال 1388 به بعد از جهت‌گيري كلي رأي كشور تبعيت نمي‌كند يا كشور از مرجعيت تهران بهره نمي‌برد. رأي قاطع،‌يكدست و همسوي مردم تهران به ليست گمنامان در حالي صورت مي‌گيرد كه انگاره ذهني نيروهاي انقلاب اسلامي بر مشكل اصلي مردم-يعني معيشت- متمركز بود و با آوردن چهره‌‌هاي شاخص اقتصادي در ليست باز هم نتوانستند توجه مردم را جلب كنند. نكته حائز اهميت اينكه در عين شكست نيروهاي انقلاب در تهران، آنان توانسته‌اند در همين حوزه انتخابيه رأي خود را بين 70 تا 100 درصد رشد دهند (غير از فرد سرليست). بنابراين مي‌توان فهميد كه مردم تهران منسجم‌تر ازدوره قبل به اصولگرايان رأي داده‌اند. به رغم اينكه رأي سرليست تهران 100هزار نفر نسبت به دوره قبل كاهش دارد اما رأي افراد ديگر ليست كه در دوره قبل كانديدا بودند رشد قابل ملاحظه‌اي داشته است. با لحاظ سقف ثابت رأي نيروهاي انقلاب در تهران مي‌توان فهميد كه مردم در اين دوره به رأي ليستي توجه ويژه داشته‌‌اند و اگر قبلاً‌ به پنج نفر رأي مي‌داده‌اند، اكنون به 15 نفر و اگر به 10 نفر رأي مي‌داده‌اند اكنون به 20 نفر رأي داده‌اند و فاصله بين افراد درون ليست را كم نموده‌اند اما توجه به سقف رأي نيروهاي انقلاب در 16 سال گذشته در تهران نشان مي‌دهد كه آنان در حوزه خاكستري نفوذ قابل توجهي نكرده‌اند و فراتر از مذهبيون و متشرعين سياسي نتوانسته‌اند نفوذي داشته باشند، بنابراين بايد اين پديده را علت‌يابي كرد و ثابت بودن سقف رأي آنان در 16 سال گذشته به رغم رشد ميزان رأي‌دهندگان را بررسي كرد و براي دوره‌‌هاي بعد كاستي‌ها و ضعف‌ها را برطرف نمود. آسيب‌شناسي اجتماعي اين موضوع مقدم بر ابعاد ديگر است كه اگر به خوبي انجام نشود نتيجه‌اي حاصل نخواهد شد.