مجید تخت‌روانچی

مقدمه: عمر دولت يازدهم كمتر از يك سال ديگر به پايان مي‌رسد و اين در حالي است كه بخش اعظمي از وقت اين دولت و نهادهاي زيرمجموعه آن در سه سال نخست به مهار و كنترل تبعات تحريم‌هاي رنگارنگ شوراي امنيت، اتحاديه اروپا، كنگره امريكا و دستورهاي تحريمي رييس‌جمهور امريكا گذشت. پس از حصول برجام در جولاي ٢٠١٥ نيز دو طرف چند ماه براي فراهم كردن مقدمات اجراي فني و تكنيكي برجام تلاش كردند تا سرانجام در ژانويه ٢٠١٦ عملا اجراي توافق هسته‌اي آغاز شد. اين اجرا همزمان با برداشته شدن تحريم‌هاي هسته‌اي و نشستن مهر قانوني بر فعاليت‌هاي هسته‌اي ايران مصادف شد با عادي‌سازي رابطه سياسي و تجاري ايران با كشورهايي كه در سال‌هاي تحريم ترجيح داده بودند عطاي حفظ رابطه با ايران را به لقاي آن ببخشند و هزينه‌هاي مالي و سياسي اين همكاري را پرداخت نكنند. در قريب به يك سال گذشته، اتحاديه اروپا تمام تلاش خود را براي بازگشت به رابطه تجاري با ايران و همچنين همكاري‌هاي سياسي، منطقه‌اي با تهران به كار گرفته است و در همين راستا گفت‌وگوهاي هدفمند و چارچوب‌دار ميان دو طرف با عنوان گفت‌وگوهاي بلندپايه سياسي برگزار شده است. گفت‌وگوهايي كه طيف وسيعي از همكاري‌هاي سياسي، تجاري، مالي و منطقه‌اي را شامل مي‌شود و البته اخيرا دو طرف گفت‌وگوهاي حقوق بشري را نيز به آن اضافه كرده‌اند. ايران و اروپا در حالي در مسير كاهش اختلاف‌ها گام برمي‌دارند كه دونالد ترامپ، عنوان ساكن جديد كاخ سفيد را به خود اختصاص داده است و با توجه به اينكه وي فردي نام آشنا در عرصه سياسي امريكا نيست اجراي برجام و همچنين ديگر تعهدهاي مشترك اروپا و امريكا در هاله‌اي از ابهام فرو رفته است. پس از بازگشت مجيدتخت‌روانچي، معاون اروپا و امريكاي وزارت امور خارجه از نشست گفت‌وگو‌هاي بلندپايه سياسي از بروكسل و پيش از عزيمت وي به پاريس براي پيشبرد گفت‌وگوهاي دوجانبه فرصت كوتاهي دست داد تا از او در خصوص دستاوردهاي نشست بروكسل، دستوركار اين گفت‌وگوها، چگونگي پيشرفت گفت‌وگوهاي حقوق بشري سوال كنيم و البته به فراخور مشخص شدن نتيجه انتخابات امريكا نظر وي را در خصوص اين نتيجه و تاثير آن بر اجراي برجام جويا شويم. مشروح اين گفت‌وگو به شرح زير است: