بازگشت اخوان‌المسلمین

اشاره: در پي وقوع حرکت انقلابي در تونس همه چشم‌ها به سمت مصر دوخته شد و پس از سقوط بن علي طولي نکشيد که شعله‌هاي قيام به مصر رسيد، اگرچه در فرم ظاهري، مصر حرکت خود را از پنجم بهمن ماه 89 -11 روز پس از فرار بن علي- آغاز کرد، اما واقعيت اين است که مصر هيچگاه خاموش نبود و حتي با وجودي که اکنون نيروهاي انقلابي و مسئولان حکومت پس از بيداري اسلامي‌آن در زندان هستند، اما همچنان در التهاب به سر مي‌برد. مصر همچنان با فساد، ديکتاتوري و وابستگي در کنار فقر دست به گريبان است. مصر همچنان در گير و دار حکومت اسلامي‌با جريان‌هاي مذهبي به خصوص اخوان کنار نيامده است. مصر براي کشورهاي عربي و حتي غربي حايز اهميت است. هرتغييري در مصر بر منطقه و کشورهاي عربي اثرگذار است. نگاهي کوتاه به گاهشمار تحولات مصر، بي ثباتي سياسي را در اين کشور مشخص مي‌کند. در ابتدا گروه‌هاي مختلف سياسي در يک همگرايي طبيعي عليه مبارک بسيج شده و وي را از قدرت خلع کردند، دقيقاً پس از سرنگوني وي، کشمکش ميان گروه‌هاي مختلف براي به دست گرفتن قدرت سياسي شروع شد. وقتي که در نتيجه يک انتخابات قانوني در سال 2012 نماينده اخوان‌المسلمين برنده شد، ديگر گروه‌ها کمر همت به برکناري رئيس جمهور قانوني بستند و با ناديده گرفتن رويه‌هاي دموکراتيک در کودتايي وي را سرنگون کردند. اوضاع مصر آنقدر پيچيده و در هم تنيده شده که بحث درباره آن را يک مقاله، تحليل يا گفت وگو محدود نمي‌کند. با اين حال سعي شده در گفت‌وگو با مجتبي اماني، رييس دفتر سابق حفظ منافع ايران در مصر به بررسي تحولات مصر و به خصوص اخوان‌المسلمين بپردازيم: